Jób 27

1 Potom dále Job vedl řeč svou a řekl:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 Živť jest Bůh silný, kterýž zavrhl při mou, a Všemohoucí, kterýž hořkostí naplnil duši mou,

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 Že nikoli, dokudž duše má ve mně bude a duch Boží v chřípích mých,

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 Nebudou mluviti rtové moji nepravosti, a jazyk můj vynášeti lsti.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 Odstup ode mne, abych vás za spravedlivé vysvědčil; dokudž dýchati budu, neodložím upřímosti své od sebe.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Spravedlnosti své držím se, aniž se jí pustím; nezahanbíť mne srdce mé nikdy.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 Bude jako bezbožník nepřítel můj, a povstávající proti mně jako nešlechetník.

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 Nebo jaká jest naděje pokrytce, by pak lakoměl, když Bůh vytrhne duši jeho?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 Zdaliž volání jeho vyslyší Bůh silný, když na něj přijde ssoužení?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 Zdaliž v Všemohoucím kochati se bude? Bude-liž vzývati Boha každého času?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Ale já učím vás, v kázni Boha silného jsa, a jak se mám k Všemohoucímu, netajím.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 Aj, vy všickni to vidíte, pročež vždy tedy takovou marnost vynášíte?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Ten má podíl člověk bezbožný u Boha silného, a to dědictví ukrutníci od Všemohoucího přijímají:

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Rozmnoží-li se synové jeho, rozmnoží se pod meč, a rodina jeho nenasytí se chlebem.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 Pozůstalí po něm v smrti pohřbeni budou, a vdovy jeho nebudou ho plakati.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 Nashromáždí-li jako prachu stříbra, a jako bláta najedná-li šatů:

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 Co najedná, to spravedlivý obleče, a stříbro nevinný rozdělí.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 Vystaví-li jako Arktura dům svůj, bude však jako bouda, kterouž udělal strážný.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 Bohatý když umře, nebude pochován; pohledí někdo, anť ho není.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Postihnou jej hrůzy jako vody, v noci kradmo zachvátí ho vicher.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 Pochytí jej východní vítr, a odejde, nebo vichřicí uchvátí jej z místa jeho.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Takové věci na něj dopustí Bůh bez lítosti, ačkoli před rukou jeho prudce utíkati bude.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 Tleskne nad ním každý rukama svýma, a ckáti bude z místa svého.

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.