Jób 27
1 Potom dále Job vedl řeč svou a řekl:
Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:
2 Živť jest Bůh silný, kterýž zavrhl při mou, a Všemohoucí, kterýž hořkostí naplnil duši mou,
Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:
3 Že nikoli, dokudž duše má ve mně bude a duch Boží v chřípích mých,
Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,
4 Nebudou mluviti rtové moji nepravosti, a jazyk můj vynášeti lsti.
Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.
5 Odstup ode mne, abych vás za spravedlivé vysvědčil; dokudž dýchati budu, neodložím upřímosti své od sebe.
Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.
6 Spravedlnosti své držím se, aniž se jí pustím; nezahanbíť mne srdce mé nikdy.
Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.
7 Bude jako bezbožník nepřítel můj, a povstávající proti mně jako nešlechetník.
Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.
8 Nebo jaká jest naděje pokrytce, by pak lakoměl, když Bůh vytrhne duši jeho?
Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?
9 Zdaliž volání jeho vyslyší Bůh silný, když na něj přijde ssoužení?
Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?
10 Zdaliž v Všemohoucím kochati se bude? Bude-liž vzývati Boha každého času?
Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?
11 Ale já učím vás, v kázni Boha silného jsa, a jak se mám k Všemohoucímu, netajím.
Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.
12 Aj, vy všickni to vidíte, pročež vždy tedy takovou marnost vynášíte?
Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?
13 Ten má podíl člověk bezbožný u Boha silného, a to dědictví ukrutníci od Všemohoucího přijímají:
Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:
14 Rozmnoží-li se synové jeho, rozmnoží se pod meč, a rodina jeho nenasytí se chlebem.
Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.
15 Pozůstalí po něm v smrti pohřbeni budou, a vdovy jeho nebudou ho plakati.
Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.
16 Nashromáždí-li jako prachu stříbra, a jako bláta najedná-li šatů:
Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,
17 Co najedná, to spravedlivý obleče, a stříbro nevinný rozdělí.
Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.
18 Vystaví-li jako Arktura dům svůj, bude však jako bouda, kterouž udělal strážný.
Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.
19 Bohatý když umře, nebude pochován; pohledí někdo, anť ho není.
Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.
20 Postihnou jej hrůzy jako vody, v noci kradmo zachvátí ho vicher.
Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.
21 Pochytí jej východní vítr, a odejde, nebo vichřicí uchvátí jej z místa jeho.
Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.
22 Takové věci na něj dopustí Bůh bez lítosti, ačkoli před rukou jeho prudce utíkati bude.
Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.
23 Tleskne nad ním každý rukama svýma, a ckáti bude z místa svého.
Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.
