< Jób 23 >
1 Tedy odpověděl Job a řekl:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Což vždy předce naříkání mé za zpouru jmíno bude, ješto bída má těžší jest nežli lkání mé?
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 Ó bych věděl, kde ho najíti, šel bych až k trůnu jeho.
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 Pořádně bych před ním vedl při, a ústa svá naplnil bych důvody.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 Zvěděl bych, jakými slovy by mně odpověděl, a porozuměl bych, co by mi řekl.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Zdaliž by podlé veliké síly své rozepři vedl se mnou? Nikoli, nýbrž on sám dal by mi sílu.
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 Tuť by upřímý hádati se mohl s ním, a byl bych osvobozen všelijak od soudce svého.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 Ale aj, půjdu-li upřímo dále, tam ho není; pakli nazpět, nepostihnu ho.
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 By i čím zaměstknán byl na levo, předce ho nespatřím; zastře-li se na pravo, ovšem ho neuzřím.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 Nebo on zná cestu, kteráž jest při mně; bude-li mne zkušovati, jako zlato se ukáži.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 Šlepějí zajisté jeho přídržela se noha má, cesty jeho šetřil jsem, abych se s ní neuchyloval.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 Aniž od přikázaní rtů jeho uchýlil jsem se, nýbrž ustaviv se na tom, schované jsem měl řeči úst jeho.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 On pak jestliže při čem stojí, kdo jej odvrátí? Ano duše jeho čehož jen žádá, toho hned dovodí.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 A vykoná uložení své o mně; nebo takových příkladů mnoho jest při něm.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Pročež před tváří jeho děsím se; když to rozvažuji, lekám se ho.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 Bůh zajisté zemdlil srdce mé, a Všemohoucí předěsil mne,
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Tak že sotva jsem nezahynul v těch temnostech; nebo před tváří mou nezakryl mrákoty.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.