Jób 22
1 A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?
Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
3 Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?
Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
4 Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?
Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
5 Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.
Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
6 Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.
Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
7 Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.
Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.
Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
9 Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.
Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
10 A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,
Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
11 Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.
Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
12 Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.
Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
13 Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?
A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
14 Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.
Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
15 Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?
Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
16 Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.
Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
17 Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?
Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
18 On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).
Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
19 Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,
Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
20 Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.
Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
21 Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.
Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
22 Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.
Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
23 Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,
Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
24 Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.
Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
25 Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.
Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
26 A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,
Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
27 Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.
Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
28 Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.
Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
29 Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.
Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
30 Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.
Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
