Jób 21
1 A odpovídaje Job, řekl:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
