< Jób 21 >

1 A odpovídaje Job, řekl:
پس ایوب در جواب گفت:۱
2 Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
«بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.۲
3 Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.۳
4 Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟۴
5 Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.۵
6 Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.۶
7 Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟۷
8 Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.۸
9 Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.۹
10 Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.۱۰
11 Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.۱۱
12 Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.۱۲
13 Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují. (Sheol h7585)
روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)۱۳
14 Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.۱۴
15 Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.۱۵
16 Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.۱۶
17 Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
«بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.۱۷
18 Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.۱۸
19 Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.۱۹
20 A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.۲۰
21 O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟۲۱
22 Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.۲۲
23 Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.۲۳
24 Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.۲۴
25 Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.۲۵
26 Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.۲۶
27 Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.۲۷
28 Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟۲۸
29 Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،۲۹
30 Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.۳۰
31 Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟۳۱
32 A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.۳۲
33 Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.۳۳
34 Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»۳۴

< Jób 21 >