Jób 21
1 A odpovídaje Job, řekl:
そこでヨブは答えて言った、
2 Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
「あなたがたはとくと、わたしの言葉を聞き、これをもって、あなたがたの慰めとするがよい。
3 Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
まずわたしをゆるして語らせなさい。わたしが語ったのち、あざけるのもよかろう。
4 Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
わたしのつぶやきは人に対してであろうか。わたしはどうして、いらだたないでいられようか。
5 Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
あなたがたはわたしを見て、驚き、手を口にあてるがよい。
6 Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
わたしはこれを思うと恐ろしくなって、からだがしきりに震えわななく。
7 Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
なにゆえ悪しき人が生きながらえ、老齢に達し、かつ力強くなるのか。
8 Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
その子らは彼らの前に堅く立ち、その子孫もその目の前に堅く立つ。
9 Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
その家は安らかで、恐れがなく、神のつえは彼らの上に臨むことがない。
10 Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
その雄牛は種を与えて、誤ることなく、その雌牛は子を産んで、そこなうことがない。
11 Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
彼らはその小さい者どもを群れのように連れ出し、その子らは舞い踊る。
12 Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
彼らは手鼓と琴に合わせて歌い、笛の音によって楽しみ、
その日をさいわいに過ごし、安らかに陰府にくだる。 (Sheol h7585)
14 Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
彼らは神に言う、『われわれを離れよ、われわれはあなたの道を知ることを好まない。
15 Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
全能者は何者なので、われわれはこれに仕えねばならないのか。われわれはこれに祈っても、なんの益があるか』と。
16 Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
見よ、彼らの繁栄は彼らの手にあるではないか。悪人の計りごとは、わたしの遠く及ぶ所でない。
17 Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
悪人のともしびの消されること、幾たびあるか。その災の彼らの上に臨むこと、神がその怒りをもって苦しみを与えられること、幾たびあるか。
18 Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
彼らが風の前のわらのようになること、あらしに吹き去られるもみがらのようになること、幾たびあるか。
19 Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
あなたがたは言う、『神は彼らの罪を積みたくわえて、その子らに報いられるのだ』と。どうかそれを彼ら自身に報いて、彼らにその罪を知らせられるように。
20 A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
すなわち彼ら自身の目にその滅びを見させ、全能者の怒りを彼らに飲ませられるように。
21 O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
その月の数のつきるとき、彼らはその後の家になんのかかわる所があろうか。
22 Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
神は天にある者たちをさえ、さばかれるのに、だれが神に知識を教えることができようか。
23 Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
ある者は繁栄をきわめ、全く安らかに、かつおだやかに死に、
24 Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
そのからだには脂肪が満ち、その骨の髄は潤っている。
25 Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
ある者は心を苦しめて死に、なんの幸をも味わうことがない。
26 Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
彼らはひとしくちりに伏し、うじにおおわれる。
27 Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
見よ、わたしはあなたがたの思いを知り、わたしを害しようとするたくらみを知る。
28 Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
あなたがたは言う、『王侯の家はどこにあるか、悪人の住む天幕はどこにあるか』と。
29 Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
あなたがたは道行く人々に問わなかったか、彼らの証言を受け入れないのか。
30 Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
すなわち、災の日に悪人は免れ、激しい怒りの日に彼は救い出される。
31 Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
だれが彼に向かって、その道を告げ知らせる者があるか、だれが彼のした事を彼に報いる者があるか。
32 A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
彼はかかれて墓に行き、塚の上で見張りされ、
33 Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
谷の土くれも彼には快く、すべての人はそのあとに従う。彼の前に行った者も数えきれない。
34 Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
それで、あなたがたはどうしてむなしい事をもって、わたしを慰めようとするのか。あなたがたの答は偽り以外の何ものでもない」。
