< Jób 21 >

1 A odpovídaje Job, řekl:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
«Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
3 Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
4 Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
5 Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
7 Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
8 Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
9 Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
10 Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
11 Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
12 Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
13 Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují. (Sheol h7585)
Ömürlərini firavan keçirirlər, Ölülər diyarına rahat gedirlər. (Sheol h7585)
14 Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
15 Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
16 Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
17 Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
18 Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
19 Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
20 A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
21 O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
22 Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
23 Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
24 Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
25 Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
26 Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
27 Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
28 Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
29 Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
30 Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
31 Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
32 A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
33 Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
34 Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».

< Jób 21 >