Jób 19
1 Tedy odpověděv Job, řekl:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Dokudž trápiti budete duši mou, a dotírati na mne řečmi svými?
Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
3 Již na desetkrát zhaněli jste mne, aniž se stydíte, že se zatvrzujete proti mně.
Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
4 Ale nechť jest tak, že jsem zbloudil, při mně zůstane blud můj.
A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
5 Jestliže se pak vždy proti mně siliti chcete, a obviňujíc mne, za pomoc sobě bráti proti mně potupu mou:
A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
6 Tedy vězte, že Bůh podvrátil mne, a sítí svou otáhl mne.
Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
7 Nebo aj, volám-li pro nátisk, nemám vyslyšení; křičím-li, není rozsouzení.
Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
8 Cestu mou zapletl tak, abych nikoli projíti nemohl, a stezky mé temnostmi zastřel.
Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
9 Slávu mou se mne strhl, a sňal korunu s hlavy mé.
Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
10 Zpodvracel mne všudy vůkol, abych zahynul, a vyvrátil jako strom naději mou.
Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
11 Nadto zažžel proti mně prchlivost svou, a přičtl mne mezi nepřátely své.
Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
12 Pročež přitáhše houfové jeho, učinili sobě ke mně cestu, a vojensky se položili okolo stanu mého.
Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
13 Bratří mé ode mne vzdálil, a známí moji všelijak se mne cizí.
Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
14 Opustili mne příbuzní moji, a známí moji zapomenuli se na mne.
Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
15 Podruhové domu mého a děvky mé za cizího mne mají, cizozemec jsem před očima jejich.
Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
16 Na služebníka svého volám, ale neozývá se, i když ho ústy svými pěkně prosím.
Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
17 Dýchání mého štítí se manželka má, ačkoli pokorně jí prosím, pro dítky života mého.
Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
18 Nadto i ti nejšpatnější pohrdají mnou; i když povstanu, utrhají mi.
I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
19 V ošklivost mne sobě vzali všickni rádcové moji, a ti, kteréž miluji, obrátili se proti mně.
Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
20 K kůži mé jako k masu mému přilnuly kosti mé, kůže při zubích mých toliko v cele zůstala.
Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
21 Slitujte se nade mnou, slitujte se nade mnou, vy přátelé moji; nebo ruka Boží se mne dotkla.
Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
22 Proč mi se protivíte tak jako Bůh silný, a masem mým nemůžte se nasytiti?
Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
23 Ó kdyby nyní sepsány byly řeči mé, ó kdyby v knihu vepsány byly,
Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
24 Anobrž rafijí železnou a olovem na věčnost na skále aby vyryty byly.
Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
25 Ačkoli já vím, že vykupitel můj živ jest, a že v den nejposlednější nad prachem se postaví.
Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
26 A ač by kůži mou i tělo červi zvrtali, však vždy v těle svém uzřím Boha.
A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
27 Kteréhož já uzřím sobě, a oči mé spatří jej, a ne jiný, jakkoli zhynula ledví má u vnitřnosti mé.
Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
28 Ješto byste říci měli: I pročež ho trápíme? poněvadž základ dobré pře při mně se nalézá.
Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
29 Bojte se meče, nebo pomsta za nepravosti jest meč, a vězte, žeť bude soud.
Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
