Jób 19

1 Tedy odpověděv Job, řekl:

Ijob respondis kaj diris:

2 Dokudž trápiti budete duši mou, a dotírati na mne řečmi svými?

Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?

3 Již na desetkrát zhaněli jste mne, aniž se stydíte, že se zatvrzujete proti mně.

Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.

4 Ale nechť jest tak, že jsem zbloudil, při mně zůstane blud můj.

Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.

5 Jestliže se pak vždy proti mně siliti chcete, a obviňujíc mne, za pomoc sobě bráti proti mně potupu mou:

Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,

6 Tedy vězte, že Bůh podvrátil mne, a sítí svou otáhl mne.

Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.

7 Nebo aj, volám-li pro nátisk, nemám vyslyšení; křičím-li, není rozsouzení.

Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.

8 Cestu mou zapletl tak, abych nikoli projíti nemohl, a stezky mé temnostmi zastřel.

Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.

9 Slávu mou se mne strhl, a sňal korunu s hlavy mé.

Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.

10 Zpodvracel mne všudy vůkol, abych zahynul, a vyvrátil jako strom naději mou.

Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.

11 Nadto zažžel proti mně prchlivost svou, a přičtl mne mezi nepřátely své.

Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.

12 Pročež přitáhše houfové jeho, učinili sobě ke mně cestu, a vojensky se položili okolo stanu mého.

Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.

13 Bratří mé ode mne vzdálil, a známí moji všelijak se mne cizí.

Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.

14 Opustili mne příbuzní moji, a známí moji zapomenuli se na mne.

Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.

15 Podruhové domu mého a děvky mé za cizího mne mají, cizozemec jsem před očima jejich.

La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.

16 Na služebníka svého volám, ale neozývá se, i když ho ústy svými pěkně prosím.

Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.

17 Dýchání mého štítí se manželka má, ačkoli pokorně jí prosím, pro dítky života mého.

Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.

18 Nadto i ti nejšpatnější pohrdají mnou; i když povstanu, utrhají mi.

Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.

19 V ošklivost mne sobě vzali všickni rádcové moji, a ti, kteréž miluji, obrátili se proti mně.

Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.

20 K kůži mé jako k masu mému přilnuly kosti mé, kůže při zubích mých toliko v cele zůstala.

Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.

21 Slitujte se nade mnou, slitujte se nade mnou, vy přátelé moji; nebo ruka Boží se mne dotkla.

Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.

22 Proč mi se protivíte tak jako Bůh silný, a masem mým nemůžte se nasytiti?

Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?

23 Ó kdyby nyní sepsány byly řeči mé, ó kdyby v knihu vepsány byly,

Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,

24 Anobrž rafijí železnou a olovem na věčnost na skále aby vyryty byly.

Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!

25 Ačkoli já vím, že vykupitel můj živ jest, a že v den nejposlednější nad prachem se postaví.

Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.

26 A ač by kůži mou i tělo červi zvrtali, však vždy v těle svém uzřím Boha.

Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;

27 Kteréhož já uzřím sobě, a oči mé spatří jej, a ne jiný, jakkoli zhynula ledví má u vnitřnosti mé.

Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.

28 Ješto byste říci měli: I pročež ho trápíme? poněvadž základ dobré pře při mně se nalézá.

Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,

29 Bojte se meče, nebo pomsta za nepravosti jest meč, a vězte, žeť bude soud.

Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.