Jób 15

1 Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,

۲ «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

3 Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?

۳ آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

4 Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.

۴ اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

5 Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.

۵ زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

6 Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.

۶ دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

7 Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?

۷ آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

8 Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?

۸ آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

9 Co víš, čehož bychom nevěděli? Èemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?

۹ چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

10 I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.

۱۰ نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

11 Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?

۱۱ آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

12 Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,

۱۲ چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

13 Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?

۱۳ که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

14 Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?

۱۴ «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

15 An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,

۱۵ اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

16 Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.

۱۶ پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

17 Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,

۱۷ من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

18 Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.

۱۸ که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

19 Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.

۱۹ که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

20 Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.

۲۰ شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

21 Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.

۲۱ صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

22 Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.

۲۲ باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

23 Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.

۲۳ برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

24 Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.

۲۴ تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

25 Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.

۲۵ زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

26 Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.

۲۶ با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

27 Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.

۲۷ چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

28 A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.

۲۸ و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

29 Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.

۲۹ او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

30 Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.

۳۰ از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

31 Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.

۳۱ به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

32 Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.

۳۲ قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

33 Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.

۳۳ مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

34 Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.

۳۴ زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

35 Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.

۳۵ به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»