Jób 15
1 Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,
«Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?
3 Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?
Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?
4 Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.
Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.
5 Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.
Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.
6 Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.
Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.
7 Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?
İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?
8 Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?
Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?
9 Co víš, čehož bychom nevěděli? Èemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?
Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?
10 I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.
Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.
11 Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?
Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?
12 Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,
Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?
13 Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?
Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?
14 Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?
İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?
15 An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,
Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,
16 Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.
Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?
17 Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,
Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –
18 Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.
Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.
19 Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.
O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.
20 Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.
Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.
21 Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.
Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.
22 Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.
İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.
23 Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.
“Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.
24 Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.
Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.
25 Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.
Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.
26 Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.
Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.
27 Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.
Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,
28 A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.
O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.
29 Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.
Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.
30 Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.
Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.
31 Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.
Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.
32 Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.
İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.
33 Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.
Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.
34 Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.
Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.
35 Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.
Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».
