Jób 13

1 Aj, všecko to vidělo oko mé, slyšelo ucho mé, a srozumělo tomu.

Indro, izany rehetra izany efa hitan’ ny masoko, ary efa ren’ ny sofiko ka fantany.

2 Jakož vy znáte to, znám i já, nejsem zpozdilejší než vy.

Izay fantatrareo dia mba fantatro koa; Tsy latsaka noho ianareo aho tsy akory.

3 Jistě žeť já s Všemohoucím mluviti, a s Bohem silným o svou při jednati budu.

Kanefa raha izaho, dia ny Tsitoha no tiako hitenenana, ary Andriamanitra no iriko handaharan-teny.

4 Nebo vy jste skladatelé lži, a lékaři marní všickni vy.

Fa ianareo kosa dia mpamoron-dainga; Dokotera tsy mahomby ianareo rehetra,

5 Ó kdybyste aspoň mlčeli, a bylo by vám to za moudrost.

Enga anie ka hangina mihitsy ianareo, dia ho fahendrenareo izany!

6 Slyštež medle odpory mé, a důvodů rtů mých pozorujte.

Masìna ianareo, henoy ny anatro, ary tandremo izay alahatry ny molotro.

7 Zdali zastávajíce Boha silného, mluviti máte nepravost? Aneb za něho mluviti máte lest?

Hanao teny tsy marina ho enti-manamarina an’ Andriamanitra va ianareo? Hiteny fitaka ho Azy va ianareo?

8 Zdaliž osobu jeho přijímati budete, a o Boha silného se zasazovati?

Hiangatra ho Azy va ianareo? Handaha-teny ho an’ Andriamanitra va ianareo

9 Zdaž vám to k dobrému bude, když na průbu vezme vás, že jakož člověk oklamán bývá, oklamati jej chcete?

Ho tsara aminareo va, raha mandinika anareo Izy? Na ho azonareo fitahina hoatra ny famitaka zanak’ olombelona va Izy?

10 V pravdě žeť vám přísně domlouvati bude, budete-li povrchně osoby jeho šetřiti.

Hanameloka anareo mihitsy Izy, Raha miangatra mangingina ianareo.

11 Což ani důstojnost jeho vás nepředěšuje, ani strach jeho nepřikvačuje vás?

Tsy hampahatahotra anareo va ny fahalehibiazany? Ary tsy hitsatoka aminareo va ny fahatahorana avy aminy?

12 Všecka vzácnost vaše podobná jest popelu, a hromadám bláta vyvýšení vaše.

Ireo teny tononinareo ireo dia ohabolana lavenona foana, ary manda fotaka ihany ny mandanareo.

13 Postrptež mne, nechať já mluvím, přiď na mne cokoli.

Mangìna, ka mialà amiko ianareo, mba hitenenako; Fa aoka hanjo ahy ihany izay hanjo ahy.

14 Pročež bych trhati měl maso své zuby svými, a duši svou klásti v ruku svou?

Nahoana no hitondra ny nofoko amin’ ny nifiko aho? Tsia, fa manao ny aiko tsy ho zavatra aho.

15 By mne i zabil, což bych v něho nedoufal? A však cesty své před oblíčej jeho předložím.

Na dia hamono ahy aza Izy, mbola hanantena Azy ihany aho; Kanefa hanamarina ny lalako eo anatrehany aho.

16 Onť sám jest spasení mé; nebo před oblíčej jeho pokrytec nepřijde.

Ary izao no ho famonjena ahy: Ny mpihatsaravelatsihy tsy sahy mankeo anatrehany.

17 Poslouchejte pilně řeči mé, a zprávu mou pusťte v uši své.

Mihainoa dia mihainoa ny teniko, ary aoka ho ren’ ny sofinareo ny filazàko.

18 Aj, jižť začínám pře své vésti, vím, že zůstanu spravedliv.

Indro, fa efa voatoriko ny adiko; Fantatro fa hanan-drariny aho.

19 Kdo jest, ješto by mi odpíral, tak abych nyní umlknouti a umříti musil?

Iza no hahazo hifandahatra amiko? Fa raha izany, dia hangina aho ka hiala aina.

20 Toliko té dvoji věci, ó Bože, nečiň mi, a tehdy před tváří tvou nebudu se skrývati:

Izao zavatra roa loha izao ihany no aza mba atao amiko, dia tsy hiery Anao aho;

21 Ruku svou vzdal ode mne, a hrůza tvá nechť mne neděsí.

Esory hanalavitra ahy ny tananao, ary aoka tsy hampahatsiravina ahy fampitahoranao.

22 Zatím povolej mne, a buduť odpovídati; aneb nechať já mluvím, a odpovídej mi.

Dia miantsoa, fa izaho hamaly; Na aoka hiteny aho, ka valio aho.

23 Jak mnoho jest mých nepravostí a hříchů? Přestoupení mé a hřích můj ukaž mi.

Firy ary ny heloko sy ny fahotako? Mba ampahalalao izay fiodinako sy fahotako aho.

24 Proč tvář svou skrýváš, a pokládáš mne sobě za nepřítele?

Nahoana no manafina ny tavanao Hianao, ka manao ahy ho fahavalonao?

25 Zdaliž list větrem se zmítající potříti chceš, a stéblo suché stihati budeš?

Moa izay ravin-kazo indaosin’ ny rivotra avy va no ampitahorinao? Ary izay vodivary maina avy va no enjehinao?

26 Že zapisuješ proti mně hořkosti, a dáváš mi v dědictví nepravosti mladosti mé,

Fa zava-mangidy no tendrenao hamely ahy, ka ampanodiavinao ahy, ny heloky ny fahatanorako;

27 A dáváš do klady nohy mé, a šetříš všech stezek mých, na paty noh mých našlapuješ;

Dia mampiditra ny tongotro eo amin’ ny boloky hazo Hianao ary mitsikilo ny diako rehetra; Ny hodiavin’ ny tongotro dia feranao.

28 Ješto člověk jako hnis kazí se, a jako roucho, kteréž jí mol.

Dia izaho ity izay mihalevona tahaka ny zavatra hanin’ ny fositra, eny, tahaka ny fitafiana lanin’ ny kalalao.