Jób 13
1 Aj, všecko to vidělo oko mé, slyšelo ucho mé, a srozumělo tomu.
Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
2 Jakož vy znáte to, znám i já, nejsem zpozdilejší než vy.
Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
3 Jistě žeť já s Všemohoucím mluviti, a s Bohem silným o svou při jednati budu.
Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
4 Nebo vy jste skladatelé lži, a lékaři marní všickni vy.
Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
5 Ó kdybyste aspoň mlčeli, a bylo by vám to za moudrost.
Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
6 Slyštež medle odpory mé, a důvodů rtů mých pozorujte.
Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
7 Zdali zastávajíce Boha silného, mluviti máte nepravost? Aneb za něho mluviti máte lest?
Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
8 Zdaliž osobu jeho přijímati budete, a o Boha silného se zasazovati?
Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
9 Zdaž vám to k dobrému bude, když na průbu vezme vás, že jakož člověk oklamán bývá, oklamati jej chcete?
Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
10 V pravdě žeť vám přísně domlouvati bude, budete-li povrchně osoby jeho šetřiti.
Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
11 Což ani důstojnost jeho vás nepředěšuje, ani strach jeho nepřikvačuje vás?
Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
12 Všecka vzácnost vaše podobná jest popelu, a hromadám bláta vyvýšení vaše.
Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
13 Postrptež mne, nechať já mluvím, přiď na mne cokoli.
Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
14 Pročež bych trhati měl maso své zuby svými, a duši svou klásti v ruku svou?
Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
15 By mne i zabil, což bych v něho nedoufal? A však cesty své před oblíčej jeho předložím.
Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
16 Onť sám jest spasení mé; nebo před oblíčej jeho pokrytec nepřijde.
Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
17 Poslouchejte pilně řeči mé, a zprávu mou pusťte v uši své.
Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
18 Aj, jižť začínám pře své vésti, vím, že zůstanu spravedliv.
Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
19 Kdo jest, ješto by mi odpíral, tak abych nyní umlknouti a umříti musil?
Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
20 Toliko té dvoji věci, ó Bože, nečiň mi, a tehdy před tváří tvou nebudu se skrývati:
Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
21 Ruku svou vzdal ode mne, a hrůza tvá nechť mne neděsí.
Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
22 Zatím povolej mne, a buduť odpovídati; aneb nechať já mluvím, a odpovídej mi.
Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
23 Jak mnoho jest mých nepravostí a hříchů? Přestoupení mé a hřích můj ukaž mi.
Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
24 Proč tvář svou skrýváš, a pokládáš mne sobě za nepřítele?
Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
25 Zdaliž list větrem se zmítající potříti chceš, a stéblo suché stihati budeš?
Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
26 Že zapisuješ proti mně hořkosti, a dáváš mi v dědictví nepravosti mladosti mé,
Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
27 A dáváš do klady nohy mé, a šetříš všech stezek mých, na paty noh mých našlapuješ;
Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
28 Ješto člověk jako hnis kazí se, a jako roucho, kteréž jí mol.
