< Jób 13 >
1 Aj, všecko to vidělo oko mé, slyšelo ucho mé, a srozumělo tomu.
Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.
2 Jakož vy znáte to, znám i já, nejsem zpozdilejší než vy.
Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.
3 Jistě žeť já s Všemohoucím mluviti, a s Bohem silným o svou při jednati budu.
Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.
4 Nebo vy jste skladatelé lži, a lékaři marní všickni vy.
Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.
5 Ó kdybyste aspoň mlčeli, a bylo by vám to za moudrost.
Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.
6 Slyštež medle odpory mé, a důvodů rtů mých pozorujte.
İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.
7 Zdali zastávajíce Boha silného, mluviti máte nepravost? Aneb za něho mluviti máte lest?
Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?
8 Zdaliž osobu jeho přijímati budete, a o Boha silného se zasazovati?
Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?
9 Zdaž vám to k dobrému bude, když na průbu vezme vás, že jakož člověk oklamán bývá, oklamati jej chcete?
O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?
10 V pravdě žeť vám přísně domlouvati bude, budete-li povrchně osoby jeho šetřiti.
Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.
11 Což ani důstojnost jeho vás nepředěšuje, ani strach jeho nepřikvačuje vás?
Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?
12 Všecka vzácnost vaše podobná jest popelu, a hromadám bláta vyvýšení vaše.
Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.
13 Postrptež mne, nechať já mluvím, přiď na mne cokoli.
Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.
14 Pročež bych trhati měl maso své zuby svými, a duši svou klásti v ruku svou?
Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.
15 By mne i zabil, což bych v něho nedoufal? A však cesty své před oblíčej jeho předložím.
Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.
16 Onť sám jest spasení mé; nebo před oblíčej jeho pokrytec nepřijde.
Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.
17 Poslouchejte pilně řeči mé, a zprávu mou pusťte v uši své.
Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.
18 Aj, jižť začínám pře své vésti, vím, že zůstanu spravedliv.
Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.
19 Kdo jest, ješto by mi odpíral, tak abych nyní umlknouti a umříti musil?
Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.
20 Toliko té dvoji věci, ó Bože, nečiň mi, a tehdy před tváří tvou nebudu se skrývati:
Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:
21 Ruku svou vzdal ode mne, a hrůza tvá nechť mne neděsí.
Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.
22 Zatím povolej mne, a buduť odpovídati; aneb nechať já mluvím, a odpovídej mi.
Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.
23 Jak mnoho jest mých nepravostí a hříchů? Přestoupení mé a hřích můj ukaž mi.
Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.
24 Proč tvář svou skrýváš, a pokládáš mne sobě za nepřítele?
Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?
25 Zdaliž list větrem se zmítající potříti chceš, a stéblo suché stihati budeš?
Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?
26 Že zapisuješ proti mně hořkosti, a dáváš mi v dědictví nepravosti mladosti mé,
Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.
27 A dáváš do klady nohy mé, a šetříš všech stezek mých, na paty noh mých našlapuješ;
Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.
28 Ješto člověk jako hnis kazí se, a jako roucho, kteréž jí mol.
Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.