Jób 12
1 Odpověděv pak Job, řekl:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 V pravdě, že jste vy lidé, a že s vámi umře moudrost.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 I jáť mám srdce jako vy, aniž jsem zpozdilejší než vy, anobrž při komž toho není?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Za posměch příteli svému jsem, kteréhož, když volá, vyslýchá Bůh; v posměchuť jest spravedlivý a upřímý.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Pochodně zavržená jest (podlé smýšlení člověka pokoje užívajícího) ten, kterýž jest blízký pádu.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Pokojné a bezpečné příbytky mají loupežníci ti, kteříž popouzejí Boha silného, jimž on uvodí dobré věci v ruku jejich.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Ano zeptej se třebas hovad, a naučí tě, aneb ptactva nebeského, a oznámí tobě.
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Aneb rozmluv s zemí, a poučí tě, ano i ryby mořské vypravovati budou tobě.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Kdo nezná ze všeho toho, že ruka Hospodinova to učinila?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 V jehož ruce jest duše všelikého živočicha, a duch každého těla lidského.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Zdaliž ucho slov rozeznávati nebude, tak jako dásně pokrmu okoušejí?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Při starcích jest moudrost, a při dlouhověkých rozumnost.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Nadto pak u Boha moudrost a síla, jehoť jest rada a rozumnost.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Jestliže on boří, nemůže zase stavíno býti; zavírá-li člověka, nemůže býti otevříno.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Hle, tak zastavuje vody, až i vysychají, a tak je vypouští, že podvracejí zemi.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 U něho jest síla a bytnost, jeho jest ten, kterýž bloudí, i kterýž v blud uvodí.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 On uvodí rádce v nemoudrost, a z soudců blázny činí.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Svazek králů rozvazuje, a pasem přepasuje bedra jejich.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 On uvodí knížata v nemoudrost, a mocné vyvrací.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 On odjímá řeč výmluvným, a soud starcům béře.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 On vylévá potupu na urozené, a sílu mocných zemdlívá.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 On zjevuje hluboké věci z temností, a vyvodí na světlo stín smrti.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 On rozmnožuje národy i hubí je, rozšiřuje národy i zavodí je.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 On odjímá srdce předním z lidu země, a v blud je uvodí na poušti bezcestné,
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Aby šámali ve tmě bez světla. Summou, činí, aby bloudili jako opilý.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
