Židům 6
1 Protož opustíce řeč počátku Kristova, k dokonalosti se nesme, ne opět zakládajíce gruntu pokání z skutků mrtvých, a víry v Boha,
ⲁ̅ⲉⲑⲃⲉⲫⲁⲓ ⳿ⲉⲁⲛⲭⲱ ⳿ⲛⲥⲱⲛ ⳿ⲙ⳿ⲡⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛ⳿ⲧⲁⲣⲭⲏ ⳿ⲙⲠⲭ̅ⲥ̅ ⲙⲁⲣⲉⲛ⳿ⲓ ⳿ⲉⲡⲓϫⲱⲕ ⳿ⲛⲥⲉⲣⲱϧⲧ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⲁⲛ ⲉⲩⲥⲉⲛϯ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲁ ϩⲁⲛ⳿ϩⲃⲏⲟⲩ⳿ⲓ ⲉⲩⲙⲱⲟⲩⲧ ⲛⲉⲙ ⲟⲩⲛⲁϩϯ ⳿ⲉⲫϯ.
ⲃ̅ⲛⲉⲙ ⲟⲩ⳿ⲥⲃⲱ ⳿ⲛⲧⲉ ϩⲁⲛϭⲓⲱⲙⲥ ⲛⲉⲙ ⲟⲩ ⲭⲁϫⲓϫ ⳿ⲉϫⲱⲟⲩ ⲛⲉⲙ ⲟⲩ⳿ⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲓⲣⲉϥⲙⲱⲟⲩⲧ ⲛⲉⲙ ⲟⲩ⳿ⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⳿ⲛⲉⲛⲉϩ. (aiōnios g166)
3 A toť učiníme, dopustí-li Bůh.
ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ⲫⲁⲓ ⲉⲛⲉⲁⲓϥ ⲉϣⲱⲡ ⲁⲣⲉϣⲁⲛ Ⲡ⳪ ⲟⲩⲁϩⲥⲁϩⲛⲓ.
4 Nebo nemožné jest jednou již osvíceným, kteříž i zakusili daru nebeského, a účastníci učiněni byli Ducha svatého,
ⲇ̅ⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲧϫⲟⲙ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲏⲉⲧⲁⲩϭ ⲓ ⳿ⲙ⳿ⲫⲟⲩⲱⲓⲛⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲥⲟⲡ ⳿ⲉⲁⲩϫⲉⲙϯⲡⲓ ⳿ⲛⲇⲱⲣⲉⲁ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ⲧⲫⲉ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲉⲣ⳿ϣⲫⲏⲣ ⳿ⲉⲡⲓⲡ͞ⲛⲁ̅ ⲉⲑⲟⲩⲁⲃ.
ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩϫⲉⲙϯⲡⲓ ⳿ⲙⲡⲓⲥⲁϫⲓ ⲉⲑⲛⲁⲛⲉϥ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ⲛⲉⲙ ⲛⲓϫⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲉⲛⲉϩ ⲉⲑⲛⲏⲟⲩ. (aiōn g165)
6 Kdyby padli, zase obnoviti se ku pokání, jakožto těm, kteříž opět sobě znovu křižují Syna Božího, a v porouhání vydávají.
ⲋ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲥⲉϩⲉⲓ ⳿ⲛⲥⲉⲉⲣⲃⲉⲣⲓ ⲟⲛ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲉⲩⲓϣⲓ ⳿ⲙ⳿ⲡϣⲏⲣⲓ ⳿ⲙⲫϯ ⲛⲱⲟⲩ ⳿ⲙⲙⲁⲩⲁⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲕⲉⲥⲟⲡ ⲥⲉ⳿ⲓⲣⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⳿ⲛ⳿ⲥⲣⲁϩ.
7 Země zajisté, kteráž často na sebe přicházející déšť pije, a rodí bylinu příhodnou těm, od kterýchž bývá dělána, dochází požehnání od Boha.
ⲍ̅ⲡⲓⲕⲁϩⲓ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲥⲱ ⳿ⲙⲡⲓⲙⲟⲩⲛϩⲱⲟⲩ ⲉⲑⲛⲏ ⲟⲩ ⳿ⲉ⳿ϧⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲱϥ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲏϣ ⳿ⲛⲥⲟⲡ ⲉϥⲙⲓⲥⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲥⲓⲙ ⲉⲛⲁⲛⲉϥ ⳿ⲛⲛⲏⲉⲧⲁⲩ⳿ⲓⲣⲓ ⳿ⲛⲧⲉϥⲓⲉⲫⲟⲩⲱⲓ ⲉⲑⲃⲏⲧⲟⲩ ϣⲁϥϭⲓ ⳿ⲙⲡⲓ⳿ⲥⲙⲟⲩ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ.
8 Ale vydávající trní a bodláky zavržená jest, a blízká zlořečení, jejížto konec bývá spálení.
ⲏ̅ⲁϥϣⲁⲛ⳿ⲓⲛⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛϩⲁⲛϣⲟⲛϯ ⲛⲉⲙ ϩⲁⲛⲥⲟⲩⲣⲓ ⲟⲩⲁⲧϣⲁⲩ ⲡⲉ ⲟⲩⲟϩ ⳿ϥϧⲉⲛⲧ ⳿ⲉ⳿ⲡⲥⲁϩⲟⲩ⳿ⲓ ⲫⲏⲉⲧⲉⲧⲉϥϧⲁ⳿ⲉ ⲛⲁϣⲱⲡⲓ ⳿ⲉ⳿ⲡⲣⲟⲕϩϥ.
9 My pak, nejmilejší, nadějemeť se o vás lepších věcí, a náležejících k spasení, ač pak koli tak mluvíme.
ⲑ̅ⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲇⲉ ⲑⲏⲧ ⲉⲑⲃⲉ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲛⲁⲙⲉⲛⲣⲁϯ ϧⲁ ⲛⲏⲉⲧⲥⲱⲧⲡ ⲛⲉⲙ ⲛⲏⲉⲧϧⲉⲛⲧ ⳿ⲉⲡⲓⲟⲩϫⲁⲓ ⲓⲥϫⲉ ⲇⲉ ⲧⲉⲛⲉⲣ⳿ⲡⲕⲉⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲡⲁⲓⲣⲏϯ.
10 Neboť není nespravedlivý Bůh, aby se zapomenul na práci vaši a na pracovitou lásku, kteréž jste dokazovali ke jménu jeho, slouživše svatým, a ještě sloužíce.
ⲓ̅⳿ⲛⲟⲩⲣⲉϥϭⲓ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲫϯ ϫⲉ ⳿ⲛⲧⲉϥⲉⲣ⳿ⲡⲱⲃϣ ⳿ⲙⲡⲉⲧⲉⲛϩⲱⲃ ⲛⲉⲙ ⳿ⲡϧⲓⲥⲓ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛⲁⲅⲁⲡⲏ ⲑⲁⲓ ⲉⲧⲁⲣⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲟⲛϩⲥ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⳿ⲉⲁⲧⲉⲧⲉⲛϣⲉⲙϣⲓ ⳿ⲛⲛⲓⲁⲅⲓⲟⲥ ⲟⲩⲟϩ ⲧⲉⲧⲉⲛϣⲉⲙϣⲓ ⲟⲛ.
11 Žádámeť pak, aby jeden každý z vás až do konce prokazoval tu opravdovou pilnost k nabytí plné jistoty naděje,
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲉⲛⲟⲩⲱϣ ⲇⲉ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲟⲩⲁⲓ ⲡⲓⲟⲩⲁⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⲟⲩⲱⲛϩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲧⲁⲓ⳿ⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ϧⲉⲛ ⳿ⲡϫⲱⲕ ⳿ⲛⲧⲉ ⲧⲁⲓϩⲉⲗⲡⲓⲥ ϣⲁ ϧⲁ⳿ⲉ.
12 Tak abyste nebyli líní, ale následovníci těch, kteříž skrze víru a snášelivost obdrželi dědictví zaslíbené.
ⲓ̅ⲃ̅ϩⲓⲛⲁ ϫⲉ ⳿ⲛⲛⲉⲧⲉⲛϣⲱⲡⲓ ⲉⲣⲉⲧⲉⲛϣⲱⲛⲓ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛϣⲱⲡⲓ ⲇⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉⲛⲟⲛⲓ ⳿ⲛⲛⲏⲉⲧⲁⲩⲉⲣ⳿ⲕⲗⲏ ⲣⲟⲛⲟⲙⲓⲛ ⳿ⲛⲛⲓⲱϣ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉⲛ ⳿ⲫⲛⲁϩϯ ⲛⲉⲙ ϯⲙⲉⲧⲣⲉϥⲱⲟⲩ ⳿ⲛϩⲏⲧ.
13 Abrahamovi zajisté zaslíbení čině Bůh, když neměl skrze koho většího přisáhnouti, přisáhl skrze sebe samého,
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲁ ⲫϯ ⲱϣ ⲅⲁⲣ ⳿ⲛⲁⲃⲣⲁⲁⲙ ⳿ⲉⲡⲓⲇⲏ ⲛⲉ ⳿ⲙⲧⲟⲛ ⲕⲉⲟⲩⲁⲓ ⲉϥϭⲟⲥⲓ ⲡⲉ ⲉⲑⲣⲉϥⲱⲣⲕ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲁϥⲱⲣⲕ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⳿ⲙⲙⲓⲛ ⳿ⲙⲙⲟϥ.
14 Řka: Jistě požehnám velmi tobě, a velice rozmnožím tebe.
ⲓ̅ⲇ̅ⲉϥϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϧⲉⲛ ⲟⲩ⳿ⲥⲙⲟⲩ ϯⲛⲁ⳿ⲥⲙⲟⲩ ⳿ⲉⲣⲟⲕ ⲟⲩⲟϩ ϧⲉⲛ ⲟⲩ⳿ⲁϣⲁⲓ ϯⲛⲁ⳿ⲑⲣⲉ ⲡⲉⲕ⳿ϫⲣⲟϫ ⳿ⲁϣⲁⲓ.
15 A tak trpělivě očekávaje, dosáhl zaslíbení.
ⲓ̅ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⲉⲧⲁϥⲱⲟⲩ ⳿ⲛϩⲏⲧ ⲁ ⲧⲟⲧϥ ϣⲁϣⲛⲓ ⳿ⲉⲡⲓⲱϣ.
16 Lidé zajisté skrze většího, nežli jsou sami, přisahají, a všeliké rozepře mezi nimi konec jest, když bývá potvrzena přísahou.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲓⲣⲱⲙⲓ ⲙⲉⲛ ⲅⲁⲣ ϣⲁⲩⲱⲣⲕ ⲛⲁϩⲣⲉⲛ ⲛⲓⲛⲓϣϯ ⳿ⲉⲣⲱⲟⲩ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲡϫⲱⲕ ⳿ⲛⲁⲛⲧⲓⲗⲟⲅⲓⲁ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⲟⲩⲧⲁϫⲣⲟ ⲛⲱⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲓⲁⲛⲁϣ.
17 A takž Bůh, chtěje dostatečně ukázati dědicům zaslíbení svých neproměnitelnost rady své, vložil mezi to přísahu,
ⲓ̅ⲍ̅⳿ⲛ⳿ϩⲣⲏⲓ ⲇⲉ ϧⲉⲛ ⲫⲁⲓ ⳿ⲛϩⲟⲩ⳿ⲟ ⲉⲣⲉ ⲫϯ ⲟⲩⲱϣ ⳿ⲉⲧⲁⲙⲉ ⲛⲓ⳿ⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲟⲥ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲱϣ ⳿ⲉϯⲙⲉⲧⲁⲧⲟⲩⲱⲧⲉⲃ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲉϥⲥⲟϭⲛⲓ ⲁϥⲉⲣⲙⲉⲥⲓⲧⲏ ⲥ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲁⲛⲁϣ.
18 Abychom skrze ty dvě věci nepohnutelné, (v nichž nemožné jest, aby Bůh klamal), měli přepevné potěšení, my, kteříž jsme se utekli k obdržení předložené naděje.
ⲓ̅ⲏ̅ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉⲛ ϩⲱⲃ ⲃ̅ ⳿ⲛⲁⲑⲟⲩⲱⲧⲉⲃ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉ ⳿ⲙⲙⲟⲛ ⳿ϣϫⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⲫϯ ϫⲉ ⲙⲉⲑⲛⲟⲩϫ ⳿ⲛϧⲏⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲧⲉⲛⲭⲱ ⲛⲁⲛ ⳿ⲛⲟⲩⲛⲟⲙϯ ⲉⲥϫⲟⲣ ϧⲁ ⲛⲏⲉⲧⲁⲩⲫⲱⲧ ϩⲁⲣⲟϥ ⳿ⲉ⳿ⲁⲙⲟⲛⲓ ⳿ⲛϯϩⲉⲗⲡⲓⲥ ⲉⲧⲭⲏ ⲛⲁϩⲣⲁⲛ.
19 Kteroutož máme jako kotvu duše, i bezpečnou i pevnou, a vcházející až do vnitřku za oponu,
ⲓ̅ⲑ̅ⲑⲁⲓ ⲉⲧⲉ⳿ⲛⲧⲁⲛ ⳿ⲙⲙⲁⲩ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲛⲟⲩⲁⲩϫⲁⲗ ⳿ⲛⲧⲉ ⲧⲉⲛⲯⲩⲭⲏ ⲉϥⲟⲓ ⳿ⲛⲁⲧϣⲟϥⲧ ⲟⲩⲟϩ ⲉϥⲧⲁϫⲣⲏⲟⲩⲧ ⲟⲩⲟϩ ⲉϥⲛⲁ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ϣⲁ ⲛⲉⲧⲥⲁϧⲟⲩⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲕⲁⲧⲁⲡⲉⲧⲁⲥⲙⲁ.
