Židům 4
1 Bojmež se tedy, aby snad opustě zaslíbení o vjití do odpočinutí jeho, neopozdil se někdo z vás.
ⲁ̅ⲘⲀⲢⲈⲚⲈⲢϨⲞϮ ⲞⲨⲚ ⲘⲎⲠⲞⲦⲈ ⲈⲀⲨⲤⲰϪⲠ ⲚⲞⲨⲈⲠⲀⲄⲄⲈⲖⲒⲀ ⲈⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲈϤⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ⲚⲦⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲐⲎⲚⲞⲨ ⲘⲈⲨⲒ ⲈⲈⲢϦⲀⲈ.
2 Nebo i nám zvěstováno jest, jako i oněmno, ale neprospěla jim řeč slyšená, nepřipojená k víře, když slyšeli.
ⲃ̅ⲀⲨϨⲒϢⲈⲚⲚⲞⲨϤⲒ ⲄⲀⲢ ⲚⲀⲚ ϨⲰⲚ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲚⲎ ⲀⲖⲖⲀ ⲘⲠⲈϤⲈⲢϨⲎⲞⲨ ⲚⲚⲎ ⲚϪⲈⲠⲒⲤⲀϪⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒⲤⲰⲦⲈⲘ ϪⲈ ⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲐⲎⲦ ⲀⲚ ⲠⲈ ϦⲈⲚⲠⲒⲚⲀϨϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ.
3 Neboť vcházíme v odpočinutí my, kteříž jsme uvěřili, jakož řekl: Protož jsem přisáhl v hněvě svém, žeť nevejdou v odpočinutí mé, ačkoli dávno odpočinul Bůh, hned po vykonání skutků od ustanovení světa.
ⲅ̅ⲦⲈⲚⲚⲀϢⲈ ⲞⲨⲚ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲒⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ϦⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲚⲀϨϮ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤϪⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀⲒⲰⲢⲔ ϦⲈⲚⲠⲀϪⲰⲚⲦ ϪⲈ ⲀⲚ ⲈⲨⲈϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲀⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ⲔⲈⲦⲞⲒ ⲚⲒϨⲂⲎ ⲞⲨⲒ ⲈⲦⲀⲨϢⲰⲠⲒ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲦⲔⲀⲦⲀⲂⲞⲖⲎ ⲘⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ.
4 Nebo pověděl na jednom místě o sedmém dni takto: I odpočinul Bůh dne sedmého ode všech skutků svých.
ⲇ̅ⲀϤϪⲞⲤ ⲄⲀⲢ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ ϨⲒⲞⲨⲘⲀ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲘⲀϨⲌ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ϪⲈ ⲀϤⲘⲦⲞⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲚϪⲈⲪⲚⲞⲨϮ ϦⲈⲚⲠⲒⲘⲀϨⲌ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈϤϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ.
5 A tuto zase: Že nevejdou v odpočinutí mé.
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲪⲀⲒ ⲞⲚ ϪⲈ ⲀⲚ ⲤⲈⲚⲀϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲀⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ
6 A poněvadž vždy na tom jest, že někteří mají vjíti do něho, a ti, kterýmž prvé zvěstováno jest, nevešli pro svou nevěru,
ⲋ̅ⲈⲠⲒⲆⲎ ⲞⲨⲚ ϤⲤⲰϪⲠ ⲚϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲈⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲒϢⲞⲢⲠ ⲈⲦⲀⲨϨⲒϢⲈⲚⲚⲞⲨϤⲒ ⲚⲰⲞⲨ ⲘⲠⲞⲨϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲦⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲐⲚⲀϨϮ.
7 Opět ukládá den jakýsi, Dnes, pravě skrze Davida, po takovém času, jakož řečeno jest, Dnes uslyšíte-li hlas jeho, nezatvrzujte srdcí svých.
ⲍ̅ⲠⲀⲖⲒⲚ ϤⲐⲰϢ ⲚⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ ⲘⲪⲞⲞⲨ ϦⲈⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲞⲨⲤⲎⲞⲨ ⲚⲦⲀⲒⲘⲀⲒⲎ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤϪⲞⲤ ⲒⲤϪⲈⲚ ϢⲞⲢⲠ ϪⲈ ⲘⲪⲞⲞⲨ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲢⲈⲦⲈⲚϢⲀⲚⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲦⲈϤⲤⲘⲎ ⲘⲠⲈⲢϮⲈⲚϢⲞⲦ ⲚϪⲈⲚⲈⲦⲈⲚϨⲎⲦ.
8 Nebo byť byl Jozue v odpočinutí je uvedl, nebylť by potom mluvil o jiném dni.
ⲏ̅ⲈⲚⲈⲀ ⲒⲎⲤⲞⲨ ⲄⲀⲢ ⲐⲢⲞⲨⲘⲦⲞⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲚⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲀⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲔⲈⲈϨⲞⲞⲨ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲚⲀⲒ.
9 A protož zůstáváť svátek lidu Božímu.
ⲑ̅ϨⲀⲢⲀ ⲞⲨⲚ ⲞⲨⲤⲀⲂⲂⲀⲦⲒⲤⲘⲞⲤ ⲤⲰϪⲠ ⲘⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
10 Neb kdožkoli všel v odpočinutí jeho, takéť i on odpočinul od skutků svých, jako i Bůh od svých.
ⲓ̅ⲪⲀⲒ ⲄⲀⲢ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲈϤⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ⲚⲐⲞϤ ϨⲰϤ ⲀϤⲘⲦⲞⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈϤϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤⲘⲦⲞⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲚϪⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲞⲨϤ.
11 Snažmež se tedy vjíti do toho odpočinutí, aby někdo neupadl v týž příklad nedověry.
ⲓ̅ⲁ̅ⲘⲀⲢⲈⲚⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲞⲨⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲈⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲒⲘⲀ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϢⲦⲈⲘ ⲞⲨⲀⲒ ϨⲈⲒ ⲈϦⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲤⲘⲞⲦ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲚⲦⲈϮⲘⲈⲦⲀⲦⲤⲰⲦⲈⲘ.
12 Živáť jest zajisté řeč Boží a mocná, a pronikavější nad všeliký meč na obě straně ostrý, a dosahujeť až do rozdělení i duše i ducha i kloubů i mozku v kostech, a rozeznává myšlení i mínění srdce.
ⲓ̅ⲃ̅ϤⲈⲚϨⲞⲦ ⲄⲀⲢ ⲚϪⲈⲠⲒⲤⲀϪⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ϤⲈⲢϨⲰⲂ ⲞⲨⲞϨ ϤϢⲰⲦ ⲈϨⲞⲦⲈ ⲤⲎϤⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚⲢⲞ ⲂⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀ ⲠⲒⲪⲰϢ ⲚⲦⲈϮⲮⲨⲬⲎ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲈⲘ ⲚⲒϨⲰⲦⲠ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲀⲦⲔⲀⲤ ⲞⲨⲞϨ ϤⲞⲒ ⲚϦⲞⲦϦⲈⲦ ⲚⲤⲀⲚⲒⲘⲞⲔⲘⲈⲔ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲘⲈⲨⲒ ⲚϨⲎⲦ.
13 A neníť žádného stvoření, kteréž by nebylo zjevné před obličejem jeho, nýbrž všecky věci jsou nahé a odkryté očima toho, o kterémž jest řeč naše.
ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲤⲰⲚⲦ ϨⲎⲠ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ ⲤⲈⲂⲎϢ ⲆⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲤⲈⲞⲒ ⲚϪⲀⲢⲀⲂ ⲚⲀϨⲂⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲚⲚⲈϤⲂⲀⲖ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲠⲒⲤⲀϪⲒ ⲪⲈϨ ⲚⲀⲚ ⲈⲢⲞϤ.
14 Protož majíce nejvyššího kněze velikého, kterýžto pronikl nebesa, Ježíše Syna Božího, držmež vyznání naše.
ⲓ̅ⲇ̅ⲈⲞⲨⲞⲚⲦⲀⲚ ⲞⲨⲚ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲀⲢⲬⲎ ⲈⲢⲈⲨⲤ ⲈⲀϤⲤⲈⲚ ⲚⲒⲪⲎⲞⲨⲒ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠϢⲎⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲀⲢⲈⲚⲀⲘⲞⲚⲒ ⲘⲠⲒⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ
15 Nebo nemáme nejvyššího kněže, kterýž by nemohl čitedlen býti mdlob našich, ale zkušeného ve všem nám podobně, kromě hříchu.
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲀⲢⲬⲎⲈⲢⲈⲨⲤ ⲄⲀⲢ ⲀⲚ ⲠⲈⲦⲈⲚⲦⲀⲠ ⲘⲘⲀⲨ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈϬⲒ ⲘⲔⲀϨ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲚϢⲰⲚⲒ ⲈⲀⲨⲈⲢⲠⲒⲢⲀⲌⲒⲚ ⲆⲈ ⲘⲘⲞϤ ϦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲔⲀⲦⲀ ⲠⲈⲚⲤⲘⲞⲦ ⲀϬⲚⲈ ⲚⲞⲂⲒ.
16 Přistupmež tedy směle s doufáním k trůnu milosti, abychom dosáhli milosrdenství, a milost nalezli ku pomoci v čas příhodný.
ⲓ̅ⲋ̅ⲘⲀⲢⲈⲚⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲠⲒⲐⲢⲞⲚⲞⲤ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲘⲞⲦ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲚϬⲒ ⲚⲞⲨⲀⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚϪⲒⲘⲒ ⲚⲞⲨϨⲘⲞⲦ ⲈⲨⲈⲨⲔⲈⲢⲒⲀ ⲘⲂⲞⲎⲐⲒⲀ.
