1 Mojžišova 3
1 Had pak byl nejchytřejší ze všech živočichů polních, kteréž byl učinil Hospodin Bůh. A ten řekl ženě: Tak-liž jest, že vám Bůh řekl: Nebudete jísti z každého stromu rajského?
Pea naʻe olopoto lahi hake ʻae ngata ʻi he manu kotoa pē ʻoe fonua, ʻaia naʻe ngaohi ʻe Sihova ko e ʻOtua. Pea pehē ʻe ia ki he fefine, “ʻOku moʻoni koā kuo pehē ʻe he ʻOtua, ‘ʻE ʻikai te mo kai ʻi he ʻakau kotoa pē ʻoe ngoue?’”
2 I řekla žena hadu: Ovoce stromů rajských jíme;
Pea naʻe pehē ʻe he fefine ki he ngata, “ʻOku ngofua ʻema kai ʻi he fua ʻoe ngaahi ʻakau ʻoe ngoue:
3 Ale o ovoci stromu, kterýž jest u prostřed ráje, řekl Bůh: Nebudete ho jísti, aniž se ho dotknete, abyste nezemřeli.
Ka ko e fua ʻoe ʻakau ʻaia ʻoku ʻi he loto ngoue, kuo folofola mai ʻe he ʻOtua, ‘ʻE ʻikai te mo kai ai, pea ʻe ʻikai te mo ala ki ai, telia naʻa mo mate.’”
4 I řekl had ženě: Nikoli nezemřete smrtí!
Pea pehē ʻe he ngata ki he fefine, “ʻOku ʻikai moʻoni te mo mate.
5 Ale ví Bůh, že v kterýkoli den z něho jísti budete, otevrou se oči vaše; a budete jako bohové, vědouce dobré i zlé.
He ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua, ʻi he ʻaho te mo kai ai, ʻe toki ʻā ai homo mata, pea te mo hangē ko e ʻotua, ke ʻilo ai ʻae lelei mo e kovi.”
6 Viduci tedy žena, že dobrý jest strom k jídlu i příjemný očima, a k nabytí rozumnosti strom žádostivý, vzala z ovoce jeho a jedla; dala také i muži svému s sebou, a on jedl.
Pea ʻi he mamata ʻe he fefine ʻoku lelei ʻae ʻakau ki he kai, mo matamatalelei ki he mata, pea ko e ʻakau ke velevele ki ai ke fakapotoʻi, naʻa ne toʻo ai hono fua, ʻo kai, pea naʻa ne ʻange foki ki hono ʻhusepāniti, pea naʻa ne kai.
7 Tedy otevříny jsou oči obou dvou, a poznali, že jsou nazí; i navázali lístí fíkového a nadělali sobě věníků.
Pea naʻe ʻā ai ʻae mata ʻokinaua ʻosi pe, pea na ʻilo kuo na telefua; pea naʻa na tui ʻae lou fiki, ʻona vala ʻaki ia.
8 A v tom uslyšeli hlas Hospodina Boha chodícího po ráji k větru dennímu; i skryl se Adam a žena jeho před tváří Hospodina Boha, u prostřed stromoví rajského.
Pea naʻa na fanongo ki he leʻo ʻo Sihova ko e ʻOtua, ʻi he ʻalu ʻi he ngoue ʻi he mokomoko ʻoe ʻaho: pea naʻe toitoi ʻa ʻAtama mo hono uaifi, mei he ʻao ʻo Sihova ko e ʻOtua, ʻi he ngaahi ʻakau ʻoe ngoue.
9 I povolal Hospodin Bůh Adama, a řekl jemu: Kdež jsi?
Pea naʻe ui ʻe Sihova ko e ʻOtua kia ʻAtama, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻOku ke ʻi fē?”
10 Kterýžto řekl: Hlas tvůj slyšel jsem v ráji a bál jsem se, že jsem nahý; protož skryl jsem se.
Pea pehē ʻe ia, “Naʻaku fanongo ki ho leʻo ʻi he ngoue, pea naʻaku manavahē, koeʻuhi kuo u telefua; pea u toitoi ai.”
11 I řekl Bůh: Kdožť oznámil, že jsi nahý? Nejedl-lis ale z toho stromu, z něhožť jsem jísti zapověděl?
Pea pehē ʻe ia, “Ko hai kuo fakahā kiate koe ʻoku ke telefua? Kuo ke kai ʻi he ʻakau, ʻaia naʻaku fekau kiate koe, ke ʻoua naʻa ke kai ai?”
12 I řekl Adam: Žena, kterouž jsi mi dal, aby byla se mnou, ona mi dala z stromu toho, a jedl jsem.
Pea pehē ʻe he tangata, “Ko e fefine ʻaia naʻa ke foaki ke ma nonofo, naʻe ʻomi ʻe ia kiate au mei he ʻakau pea u kai ai.”
13 I řekl Hospodin Bůh ženě: Což jsi to učinila? I řekla žena: Had mne podvedl, i jedla jsem.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua ki he fefine, “Ko e hā eni kuo ke fai?” Pea pehē ʻe he fefine, “Naʻe kākaaʻi au ʻe he ngata, pea u kai.”
14 Tedy řekl Hospodin Bůh hadu: Že jsi to učinil, zlořečený budeš nade všecka hovada a nade všecky živočichy polní; po břiše svém plaziti se budeš, a prach žráti budeš po všecky dny života svého.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua ki he ngata, “Koeʻuhi kuo ke fai eni, kuo ke malaʻia lahi hake ʻi he fanga manu lalata kotoa pē, mo e manu kotoa pē ʻoe vao; te ke ngaolo koe ʻi ho kete, pea te ke kai ʻae efu ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo hoʻo moʻui:
15 Nad to, nepřátelství položím mezi tebou a mezi ženou, i mezi semenem tvým a semenem jejím; ono potře tobě hlavu, a ty potřeš jemu patu.
pea te u tuku ʻae taufehiʻa ʻiate koe mo e fefine, pea ki ho hako mo hono hako; ʻe laiki ʻe ia ho ʻulu, pea te ke fakavolu ʻe koe ʻa hono muivaʻe.”
16 Ženě pak řekl: Velice rozmnožím bolesti tvé a počínání tvá, s bolestí roditi budeš děti, a pod mocí muže tvého bude žádost tvá, a on panovati bude nad tebou.
Pea naʻe pehē ʻe ia ki he fefine, “Te u fakalahi ʻaupito ʻa hoʻo mamahi ʻi hoʻo fanafanau: te ke fāʻeleʻi ʻae fānau ʻi he mamahi; pea ʻe ʻi ho husepāniti ʻa hoʻo holi, pea te ne puleʻi koe.”
17 Adamovi také řekl: Že jsi uposlechl hlasu ženy své, a jedl jsi z stromu toho, kterýžť jsem zapověděl, řka: Nebudeš jísti z něho; zlořečená země pro tebe, s bolestí jísti budeš z ní po všecky dny života svého.
Pea naʻe pehē ʻe ia kia ʻAtama, “Koeʻuhi kuo ke tokanga ki he leʻo ʻo ho uaifi, pea kuo ke kai ʻi he ʻakau ʻaia ne u fekau kiate koe, ‘Ke ʻoua naʻa ke kai ai:’ kuo malaʻia ʻae kelekele koeʻuhi ko koe; te ke kai mei ai ʻi he mamahi ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo hoʻo moʻui;
18 Trní a bodláčí tobě ploditi bude, i budeš jísti byliny polní.
ʻe tupu mei ai kiate koe ʻae ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa; pea te ke kai ʻae ʻakau iiki ʻoe fonua;
19 V potu tváři své chléb jísti budeš, dokavadž se nenavrátíš do země, poněvadž jsi z ní vzat. Nebo prach jsi a v prach se navrátíš.
te ke kai ʻae meʻakai ʻi he kakava ʻo ho mata, kaeʻoua ke ke foki ki he kelekele; he naʻe toʻo koe mei ai: he ko e efu koe, pea te ke toe foki ki he efu.”
20 Dal pak byl Adam jméno ženě své Eva, proto že ona byla mátě všech živých.
Pea naʻe ui ʻe ʻAtama ʻae hingoa ʻo hono uaifi ko ʻIvi; koeʻuhi ko e faʻē ia ʻoe kakai moʻui kotoa pē.
21 I zdělal Hospodin Bůh Adamovi a ženě jeho oděv kožený, a přioděl je.
Naʻe ngaohi foki ʻe Sihova ko e ʻOtua mei he kiliʻi manu, ʻae ngaahi kofu kia ʻAtama mo hono uaifi, pea naʻa ne fakakofuʻi ʻakinaua.
22 Tedy řekl Hospodin Bůh: Aj, člověk učiněn jest jako jeden z nás, věda dobré i zlé; pročež nyní, aby nevztáhl ruky své, a nevzal také z stromu života, a jedl by, i byl by živ na věky, vyžeňme jej.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua, “Vakai, kuo hoko ʻae tangata ke hangē ko ha taha ʻiate kitautolu, ke ne ʻilo ʻae lelei mo e kovi: pea ko eni, telia naʻa mafao atu ʻe ia hono nima, pea ne toli foki mei he ʻakau ʻoe moʻui, ʻo kai, pea moʻui ʻo taʻengata:”
23 I vypustil jej Hospodin Bůh z zahrady Eden, aby dělal zemi, z níž vzat byl.
Ko ia naʻe fekau atu ia ʻe Sihova ko e ʻOtua mei he ngoue ʻo ʻIteni, ke ne ngāue ki he kelekele ʻaia naʻe toʻo ia mei ai.
24 A tak vyhnal člověka a osadil zahradu Eden cherubíny k východní straně s mečem plamenným blýskajícím se, aby ostříhali cesty k stromu života.
Pea naʻa ne kapusi ai ʻae tangata pea ne tuku ki he [potu ]hahake ʻoe ngoue ʻo ʻIteni, ʻae selupimi, mo e heletā ulo, ʻaia naʻe foli fakatakamilo, ke leʻohi ʻae hala ʻoe ʻakau ʻoe moʻui.
