< Skutky Apoštolů 18 >
1 Potom pak Pavel vyšed z Atén, přišel do Korintu.
Тунчи о Павло жылятар андай Афиноря и авиля андо Коринфо.
2 A nalezl jednoho Žida, jménem Akvilu, jenž byl rodem z Pontu, kterýž nedávno byl přišel z Vlach, i s Priscillou manželku svou, (protože byl rozkázal Klaudius, aby všickni Židé z Říma vyšli), i přivinul se k nim.
Котэ вов дикхля иудеёс, савэс акхарэнас Акила, андав Понто. Вов найдэлмут авиля андай Италия пэстиря ромняса Прискиласа, колэсти со императоро Клавдиё припхэндя всаворэнди иудеёнди тэ ужан андав Римо. О Павло авиля тэ дикхэл лэн.
3 A že byl téhož řemesla jako oni, bydlil u nich a dělal; a bylo řemeslo jejich stany dělati.
Ай лэндэ сас екх бути лэ Павлоса: онэ терэнас катуны, и колэсти Павло ашыляпэ лэндэ, кай тэ жувэл и терэл бути лэнца.
4 I hádal se v škole na každou sobotu a k získání přivodil i Židy i Řeky.
Кажно субота вов дэлас дума андэ синагога лэ иудеёнца тай лэ греконэнца, кай тэ анэл лэн кав патявимос.
5 A když přišli z Macedonie Sílas a Timoteus, rozněcoval se v duchu Pavel, osvědčuje Židům, že Ježíš jest Kristus.
Ай кала андай Македония авиле Сила тай Тимофеё, о Павло отдя всавори пэстири вряма кай тэ пхэнэл о лав, допхэнэлас иудеёнди пала кода, со Исусо исин Христосо.
6 A když jemu oni odporovali a rouhali se, vyraziv prach z roucha svého, řekl k nim: Krev vaše budiž na hlavu vaši. Já čist jsa, hned půjdu ku pohanům.
Нэ кала онэ линэ тэ протисавэн и тэ акушэн лэс, вов обмардя о прахо пай пэстири йида тай пхэндя: — Кала тумэ хасавэна, када тумаро ужылимос! Мэ жужо, и акана жав кай найиудеёря.
7 A jda odtud, všel do domu člověka jednoho, jménem Justa, ctitele Božího, kteréhož dům byl u samé školy.
Тунчи Павло выжыля андай синагога и жыля андо чер, саво сас пашэ. Котэ жувэлас Титиё Иусто, мануш, саво тэлёлас лэ Дэвлэсти.
8 Krispus pak, kníže školy, uvěřil Pánu se vším domem svým, a mnozí z Korintských slyšíce, uvěřili a křtěni byli.
Ай пхурэдэр синагогако Криспо и всаворэ, ко жувэнас андо лэско чер, патяйле андо Рай. И бут андай коринфяноря, савэ ашунэнас лэ Павлос, патяйле и сас болдэ андо паи.
9 I řekl Pán v noci u vidění Pavlovi: Neboj se, ale mluv a nemlč.
Екхвар рятяса о Рай пхэндя лэ Павлости андо суно: — На дара! Роспхэн майбут и на ашмулком.
10 Nebť já s tebou jsem, a žádnýť nesáhne na tebe, ať by zle učinil; nebo mnoho mám lidu v tomto městě.
Мэ туса, и нико на терэла тути вырито. Андэ кадва форо исин бут Мэрнэн манушэн.
11 I byl tu půl druhého léta, káže jim slovo Boží.
О Павло прожудя котэ екх епашэса бэрш тай сытярэлас лэн Дэвлэстирэ лавэсти.
12 Když pak Gallio vladařem byl v Achaii, povstali jednomyslně Židé proti Pavlovi, a přivedli jej před soudnou stolici,
Ай андэ кодья вряма, кала о Галионо сас проконсуло андэ Ахаия, иудеёря стидэпэ, нахукле по Павло тай андэ лэс по сындо.
13 Pravíce: Tento navodí lidi, aby proti Zákonu ctili Boha.
Онэ ашыле тэ ужылисарэн лэс: — Кадва мануш сытярэл лэ манушэн тэ тэлён лэ Дэвлэсти най кадя, сар сытярэл амаро Законо.
14 A když Pavel měl již otevříti ústa, řekl Gallio k Židům: Ó Židé, jestliže by co nepravého stalo se, nebo nešlechetnost nějaká, slušně bych vás vyslyšel.
Павло инке нисо на пхэндя, сар о Галионо обрисайля кай иудеёря: — Иудеёря, сар тумэ б ужылисарэнас лэс андэ кода, со вов тердя варисаво найчячимос чи сави-то бида, тунчи мэ выашунавас бы тумэндар.
15 Pakliť jsou jaké hádky o slovích a o jméních a Zákonu vašem, vy sami k tomu přihlédněte. Jáť toho soudce býti nechci.
Нэ сар катэ тумэ споринпэ палав сытяримос тай алава андав тумаро Законо, тунчи розлэн када ежэнэ. Мэ на камав тэ авав сындомареса андэ кала рындоря.
16 I odehnal je od soudné stolice.
И вов вытрадя лэн андав сындо.
17 Tedy Řekové všickni, uchopivše Sostena, kníže školy Židovské, bili jej tu před soudnou stolicí, a Gallio na to nic nedbal.
Тунчи всаворэ схутилдэ пхурэдэрэс синагогако Сосфэнос тай ашыле тэ марэн лэс англав сындомарёско тхан, нэ Галионо на закамля нисо тэ терэл.
18 Pavel pak, pobyv tam ještě za mnoho dní, i rozžehnav se s bratřími, plavil se do Syrie, a s ním spolu Priscilla a Akvila, oholiv hlavu v Cenchreis; nebo byl učinil slib.
Ай о Павло сас инке бут деса лэ пхралэнца. Тунчи вов простисайля лэнца и екхэтанэ лэ Прискиласа и Акиласа плывисардя андэ Сирия. Павло варикала дя лав Дэвлэсти и майанглал, сар тэ плывисарэл, вов обшындя пэстирэ бал андэ Кенхрэя.
19 I přišel do Efezu a nechal jich tu; sám pak všed do školy, hádal se s Židy.
Онэ авиле андо Эфесо. Котэ о Павло ашадя Прискилас и Акилас, ай ежэно жыля андэ синагога и дэлас дума лэ иудеёнца.
20 A když ho prosili, aby tu déle pobyl u nich, nepovolil.
Онэ мангле лэс тэ ашэлпэ лэнца пэ сави-то вряма, нэ вов отпхэндя.
21 Ale požehnav jich, řekl: Musím já jistotně svátek ten, kterýž nastává, v Jeruzalémě slaviti, ale navrátím se k vám zase, bude-li vůle Boží. I bral se z Efezu.
— Мэ рисавава, сар авэла пэ када Дэвлэстири воля, — пхэндя Павло, ай тунчи простисайля лэнца тай плывисардя андав Эфесо.
22 A přišed do Cesaree, vstoupil do Jeruzaléma, a pozdraviv církve, odtud šel do Antiochie.
Вов вщиля пав кораблё андэ Кесария, авиля андо Иерусалимо, дикхляпэ лэ кхандиряса и жыля андэ Антиохия.
23 A pobyv tu za některý čas, odšel a procházel pořád Galatskou krajinu a Frygii, potvrzuje všech učedlníků.
Павло пожудя сави-то вряма андэ Антиохия, ай тунчи вов жыля черэз Галатия и Фригия и пав дром подритярэлас лавэса всаворэ сытярнэн.
24 Žid pak nějaký, jménem Apollo, rodem z Alexandrie, muž výmluvný, přišel do Efezu, učený v Písmě.
Тунчи андо Эфесо авиля иудеё, савэс акхарэнас Аполосо. Вов выбариля андэ Александрия и сас ервало мануш, саво мишто жанэлас Пистросаримос.
25 Ten byl počátečně naučen cestě Páně, a jsa vroucího ducha, horlivě mluvil a učil pilně těm věcem, kteréž jsou Páně, znaje toliko křest Janův.
Вов сас сытярдо Раестирэ Дромэсти и фартэ пхабардэс дэлас дума и пав чячимос сытярэлас палав Исусо, ай ежэно качи жанэлас болдимос Иоаноско.
26 A ten počal směle a svobodně mluviti v škole. Kteréhož slyševše Priscilla a Akvila, přijali ho k sobě a dokonaleji vypravovali jemu o cestě Boží.
Аполосо ашыля бидарако тэ роспхэнэл андэ синагога, ай кала Прискила и Акила ашунэнас лэс, онэ акхардэ лэс пэстэ и маймишто роспхэндэ лэсти палав Дром Дэвлэско.
27 A když chtěl jíti do Achaie, bratří napomenuvše ho, psali učedlníkům, aby jej přijali. Kterýžto když tam přišel, mnoho prospěl těm, kteříž uvěřili skrze milost Boží.
Тунчи Аполосо камля тэ жал андэ Ахаия. Пхрала подритярдэ лэс тай пистросардэ лил сытярнэнди, кай мангле лэн тэ прилэн Аполосос. И кала вов авиля кордэ, бут поможысардя колэнди, ко патяйля пав Дэвлэско мищимос.
28 Nebo náramně přemáhal Židy, zjevně přede všemi jim toho dokazuje z Písem, že Ježíš jest Kristus.
Пэ якха всаворэндар Аполосо зоралэс допхэнэлас лэ иудеёнди андав Пистросаримос, со Исусо исин Христосо.