2 Korintským 2
1 Toto jsem pak sobě uložil, abych k vám zase s zámutkem nepřišel.
อปรญฺจาหํ ปุน: โศกาย ยุษฺมตฺสนฺนิธึ น คมิษฺยามีติ มนสิ นิรไจษํฯ
2 Nebo jestliže já vás zarmoutím, i kdo jest, ješto by mne obveselil, než ten, kterýž jest ode mne zarmoucen?
ยสฺมาทฺ อหํ ยทิ ยุษฺมานฺ โศกยุกฺตานฺ กโรมิ ตรฺหิ มยา ย: โศกยุกฺตีกฺฤตสฺตํ วินา เกนาปเรณาหํ หรฺษยิเษฺย?
3 A protoť jsem vám to napsal, abych přijda k vám, neměl zámutku z těch, z nichž bych se měl radovati, doufaje o všech o vás, že radost má jest všech vás radost.
มม โย หรฺษ: ส ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ หรฺษ เอเวติ นิศฺจิตํ มยาโพธิ; อเตอว ไยรหํ หรฺษยิตวฺยไสฺต รฺมทุปสฺถิติสมเย ยนฺมม โศโก น ชาเยต ตทรฺถเมว ยุษฺมภฺยมฺ เอตาทฺฤศํ ปตฺรํ มยา ลิขิตํฯ
4 Nebo z velikého ssoužení a bolesti srdce psal jsem vám, s mnohými slzami, ne abyste zarmouceni byli, ale abyste poznali lásku, kteroužto k vám velikou mám.
วสฺตุตสฺตุ พหุเกฺลศสฺย มน: ปีฑายาศฺจ สมเย'หํ พหฺวศฺรุปาเตน ปตฺรเมกํ ลิขิตวานฺ ยุษฺมากํ โศการฺถํ ตนฺนหิ กินฺตุ ยุษฺมาสุ มทียเปฺรมพาหุลฺยสฺย ชฺญาปนารฺถํฯ
5 Jestližeť jest pak kdo zarmoutil, ne mneť zarmoutil, ne toliko poněkud, abych jím neobtěžoval všech vás.
เยนาหํ โศกยุกฺตีกฺฤตเสฺตน เกวลมหํ โศกยุกฺตีกฺฤตสฺตนฺนหิ กินฺตฺวํศโต ยูยํ สรฺเวฺว'ปิ ยโต'หมตฺร กสฺมึศฺจิทฺ โทษมาโรปยิตุํ เนจฺฉามิฯ
6 Dostiť má takový na tom trestání, kteréž měl od mnohých,
พหูนำ ยตฺ ตรฺชฺชนํ เตน ชเนนาลมฺภิ ตตฺ ตทรฺถํ ปฺรจุรํฯ
7 Tak abyste jemu již raději zase odpustili a potěšili ho, aby on snad přílišným zámutkem nepřišel na zahynutí.
อต: ส ทุ: ขสาคเร ยนฺน นิมชฺชติ ตทรฺถํ ยุษฺมาภิ: ส กฺษนฺตวฺย: สานฺตฺวยิตวฺยศฺจฯ
8 Protož prosím vás, abyste utvrdili k němu lásku.
อิติ เหโต: ปฺรรฺถเย'หํ ยุษฺมาภิสฺตสฺมินฺ ทยา กฺริยตำฯ
9 Nebo i proto psal jsem vám, abych zkušením zvěděl, jste-li ve všem poslušni.
ยูยํ สรฺวฺวกรฺมฺมณิ มมาเทศํ คฺฤหฺลีถ น เวติ ปรีกฺษิตุมฺ อหํ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ลิขิตวานฺฯ
10 Komuž pak vy co odpouštíte, i já odpouštím. Nebo i já, jestliže jsem co odpustil, komuž jsem odpustil, pro vás odpustil jsem, před obličejem Kristovým, abychom nebyli oklamáni od satana.
ยสฺย โย โทโษ ยุษฺมาภิ: กฺษมฺยเต ตสฺย ส โทโษ มยาปิ กฺษมฺยเต ยศฺจ โทโษ มยา กฺษมฺยเต ส ยุษฺมากํ กฺฤเต ขฺรีษฺฏสฺย สากฺษาตฺ กฺษมฺยเตฯ
11 Nebo nejsou nám neznámá myšlení jeho.
ศยตาน: กลฺปนาสฺมาภิรชฺญาตา นหิ, อโต วยํ ยตฺ เตน น วญฺจฺยามเห ตทรฺถมฺ อสฺมาภิ: สาวธาไน รฺภวิตวฺยํฯ
12 Když jsem pak přišel do Troady, k zvěstování evangelium Kristova, ačkoli dveře mi otevříny byly skrze Pána, však neměl jsem žádného upokojení v duchu svém, protože jsem nenalezl Tita, bratra svého.
อปรญฺจ ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทโฆษณารฺถํ มยิ โตฺรยานครมาคเต ปฺรโภ: กรฺมฺมเณ จ มทรฺถํ ทฺวาเร มุกฺเต
13 Ale požehnav jich, odšel jsem do Macedonie.
สตฺยปิ สฺวภฺราตุสฺตีตสฺยาวิทฺยมานตฺวาตฺ มทียาตฺมน: กาปิ ศานฺติ รฺน พภูว, ตสฺมาทฺ อหํ ตานฺ วิสรฺชฺชนํ ยาจิตฺวา มากิทนิยาเทศํ คนฺตุํ ปฺรสฺถานมฺ อกรวํฯ
14 Bohu pak budiž díka, kterýž vždycky dává nám vítězství v Kristu, a vůni známosti své zjevuje skrze nás na každém místě.
ย อีศฺวร: สรฺวฺวทา ขฺรีษฺเฏนาสฺมานฺ ชยิน: กโรติ สรฺวฺวตฺร จาสฺมาภิสฺตทียชฺญานสฺย คนฺธํ ปฺรกาศยติ ส ธนฺย: ฯ
15 Neboť jsme Kristova vůně dobrá Bohu v těch, jenž k spasení přicházejí, i v těch, kteříž hynou,
ยสฺมาทฺ เย ตฺราณํ ลปฺสฺยนฺเต เย จ วินาศํ คมิษฺยนฺติ ตานฺ ปฺรติ วยมฺ อีศฺวเรณ ขฺรีษฺฏสฺย เสาคนฺธฺยํ ภวาม: ฯ
16 Těm zajisté jsme vůně smrtelná k smrti, oněm pak vůně života k životu. Ale k tomu kdo jest způsobný?
วยมฺ เอเกษำ มฺฤตฺยเว มฺฤตฺยุคนฺธา อปเรษาญฺจ ชีวนาย ชีวนคนฺธา ภวาม: , กินฺเตฺวตาทฺฤศกรฺมฺมสาธเน ก: สมรฺโถ'สฺติ?
17 Neboť nejsme, jako mnozí, cizoložící slovo Boží, ale jako z upřímnosti, a jako z Boha, před obličejem Božím, o Kristu mluvíme.
อเนฺย พหโว โลกา ยทฺวทฺ อีศฺวรสฺย วากฺยํ มฺฤษาศิกฺษยา มิศฺรยนฺติ วยํ ตทฺวตฺ ตนฺน มิศฺรยนฺต: สรลภาเวเนศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อีศฺวรสฺยาเทศาตฺ ขฺรีษฺเฏน กถำ ภาษามเหฯ
