1 Janův 3
1 Pohleďte, jakou lásku dal nám Otec, totiž abychom synové Boží slouli. Protoť svět nezná nás, že jeho nezná.
ⲁ̅ⲀⲚⲀⲨ ϪⲈ ⲞⲨⲀⲄⲀⲠⲎ ⲚⲀϢ ⲘⲘⲀⲒⲎ ⲀϤⲦⲎ ⲒⲤ ⲚⲀⲚ ⲚϪⲈⲪⲒⲰⲦ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞⲚ ϪⲈ ⲚⲒϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲞⲚ ϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ ⲤⲰⲞⲨⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲚ ϪⲈ ⲞⲨⲎⲒ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲨⲰⲚϤ.
2 Nejmilejší, nyní synové Boží jsme, ale ještěť se neokázalo, co budeme. Vímeť pak, že když se okáže, podobni jemu budeme; nebo viděti jej budeme tak, jakž jest.
ⲃ̅ⲚⲀⲘⲈⲚⲢⲀϮ ϮⲚⲞⲨ ⲀⲚⲞⲚ ϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲀⲦⲈϤⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ϪⲈ ⲀⲚⲚⲀⲈⲢ ⲀϢ ⲚⲢⲎϮ ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲆⲈ ϪⲈ ⲀϤϢⲀⲚⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲦⲈⲚⲚⲀⲈⲢ ⲠⲈϤⲢⲎϮ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲈϤⲞⲒ ⲘⲘⲞϤ
3 A každý, kdož má takovou naději v něm, očišťuje se, jakož i on čistý jest.
ⲅ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲈ ⲦⲀⲒϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲚⲦⲞⲦϤ ϢⲀϤⲦⲞⲨⲂⲞϤ ⲚϦⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦϤ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲈ ⲪⲎ ⲞⲨⲀⲂ ⲘⲘⲞϤ
4 Každý, kdož činí hřích, činíť proti zákonu; nebo hřích jest přestoupení zákona.
ⲇ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲒⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲂⲒ ϤⲒⲢⲒ ⲞⲚ ⲚϮⲀⲚⲞⲘⲒⲀ ⲪⲚⲞⲂⲒ ⲄⲀⲢ ⲦⲀⲚⲞⲘⲒⲀ ⲦⲈ
5 A víte, že on se okázal proto, aby hříchy naše sňal, a hříchu v něm není.
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ϪⲈ ⲈⲦⲀ ⲪⲎ ⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϤⲈⲖ ⲚⲒⲚⲞⲂⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲚⲞⲂⲒ ϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦϤ ⲀⲚ
6 Každý tedy, kdož v něm zůstává, nehřeší; ale každý, kdož hřeší, neviděl ho, aniž ho poznal.
ⲋ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦϤ ⲘⲠⲀϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲒⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲂⲒ ⲘⲠⲈϤⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲨⲰⲚϤ
7 Synáčkové, nižádný vás nesvoď. Kdož činí spravedlnost, spravedlivý jest, jakož i on jest spravedlivý.
ⲍ̅ⲚⲒⲀⲖⲰⲞⲨⲒ ⲘⲠⲈⲚⲐⲢⲈ ϨⲖⲒ ⲤⲈⲢⲈⲘ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲪⲎ ⲈⲦⲒⲢⲒ ⲚϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲞⲨⲐⲘⲎⲒ ⲠⲈ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲈ ⲪⲎ ⲞⲨⲐⲘⲎⲒ ⲠⲈ.
8 Kdož činí hřích, z ďábla jest; nebo ďábel hned od počátku hřeší. Na toť jest zjeven Syn Boží, aby kazil skutky ďáblovy.
ⲏ̅ⲪⲎ ⲈⲦⲒⲢⲒ ⲆⲈ ⲘⲪⲚⲞⲂⲒ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒⲆⲒⲀⲂⲞⲖⲞⲤ ⲠⲈ ϪⲈ ⲠⲒⲆⲒⲀⲂⲞⲖⲞⲤ ϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲒⲤϪⲈⲚ ϨⲎ ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲀϤⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲠϢⲎⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϤⲂⲈⲖ ⲚⲒϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒⲆⲒⲀⲂⲞⲖⲞⲤ ⲈⲂⲞⲖ
9 Každý, kdož se narodil z Boha, hříchu nečiní; nebo símě jeho v něm zůstává, aniž může hřešiti, nebo z Boha narozen jest.
ⲑ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲀⲨⲘⲀⲤϤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲠⲀϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨϪⲢⲞϪ ⲚⲦⲀϤ ϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ϪⲈ ⲈⲦⲀⲨⲘⲀⲤϤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪϮ
10 Po tomtoť zjevní jsou synové Boží a synové ďáblovi. Každý, kdož nečiní spravedlnosti, neníť z Boha, a kdož nemiluje bratra svého.
ⲓ̅ϦⲈⲚ ⲪⲀⲒ ⲤⲈⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲚⲒϢⲎ ⲢⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒⲆⲒⲀⲂⲞⲖⲞⲤ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲈⲚϤⲒⲢⲒ ⲚⲐⲘⲎⲒ ⲀⲚ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲚⲞⲨϮ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲚⲈⲘ ⲪⲎ ⲈⲦⲈⲚϤⲘⲈⲒ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲚ ⲀⲚ
11 Nebo toť jest to zvěstování, kteréž jste slýchali od počátku, abychom milovali jedni druhé.
ⲓ̅ⲁ̅ϪⲈ ⲪⲀⲒ ⲠⲈ ⲠⲒⲰϢ ⲪⲎ ⲈⲦⲀⲢⲈⲦⲈⲚⲤⲞⲐⲘⲈϤ ⲒⲤϪⲈⲚ ϨⲎ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚⲘⲈⲚⲢⲈ ⲚⲈⲦⲈⲚⲈⲢⲎⲞⲨ
12 Ne jako Kain, kterýž z toho zlostníka byl a zamordoval bratra svého. A pro kterou příčinu zamordoval ho? Protože skutkové jeho byli zlí, bratra pak jeho byli spravedliví.
ⲓ̅ⲃ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲀⲚ ⲚⲔⲀⲒⲚ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒⲠⲈⲦϨⲰⲞⲨ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϦⲰⲦⲈⲂ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲚ ⲈⲐⲂⲈⲞⲨ ⲀϤϦⲰⲦⲈⲂ ⲘⲘⲞϤ ϪⲈ ⲚⲈϤϨⲂⲎ ⲞⲨⲒ ⲚⲀⲨϨⲰⲞⲨ ⲠⲈ ⲚⲀ ⲠⲈϤⲤⲞⲚ ⲆⲈ ϨⲀⲚⲆⲒⲔⲈⲞⲚ ⲚⲈ
13 Nedivtež se, bratří moji, jestliže vás svět nenávidí.
ⲓ̅ⲅ̅ⲘⲠⲈⲢⲈⲢϢⲪⲎⲢⲒ ⲆⲈ ⲚⲀⲤⲚⲎⲞⲨ ⲒⲤϪⲈ ϤⲘⲞⲤϮ ⲘⲘⲰⲦⲈⲚ ⲚϪⲈⲠⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ
14 My víme, že jsme přeneseni z smrti do života, nebo milujeme bratří. Kdož nemiluje bratra, zůstáváť v smrti.
ⲓ̅ⲇ̅ⲀⲚⲞⲚ ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲘⲞⲨ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲰⲚϦ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲈⲢⲀⲄⲀⲠⲀⲚ ⲚⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲪⲎ ⲈⲦⲈⲚϤⲈⲢⲀⲄⲀⲠⲀⲚ ⲀⲚ ⲀϤϢⲞⲠ ϦⲈⲚⲪⲘⲞⲨ
15 Každý, kdož nenávidí bratra svého, vražedlník jest, a víte, že žádný vražedlník nemá života věčného v sobě zůstávajícího. (aiōnios g166)
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲘⲞⲤϮ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲚ ⲞⲨϦⲀⲦⲈⲂ ⲢⲰⲘⲒ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ϪⲈ ϦⲀⲦⲈⲂ ⲢⲰⲘⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲰⲚϦ ⲚⲈⲚⲈϨ ϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ (aiōnios g166)
16 Po tomto jsme poznali lásku, že on duši svou za nás položil, i myť tedy máme za bratří duše své klásti.
ⲓ̅ⲋ̅ϦⲈⲚ ⲪⲀⲒ ⲀⲚⲤⲞⲨⲈⲚ ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ϪⲈ Ⲁ- ⲪⲎ ⲬⲰ ⲚⲦⲈϤⲮⲨⲬⲎ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲞⲚ ϨⲰⲚ ⲤⲈⲘⲠϢⲀ ⲚⲦⲈⲚⲬⲰ ⲚⲦⲈⲚⲮⲨⲬⲎ ⲈϪⲈⲚ ⲚⲈⲚⲈⲢⲎⲞⲨ
17 Kdo by pak měl statek tohoto světa, a viděl by bratra svého, an nouzi trpí, a zavřel by srdce své před ním, kterak láska Boží zůstává v něm?
ⲓ̅ⲍ̅ⲪⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚⲦⲀϤ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲞⲨⲰⲚϦ ⲚⲦⲈⲠⲀⲒⲔⲞⲤⲘⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲚⲀⲨ ⲈⲠⲈϤⲤⲞⲚ ⲈϤⲈⲢⲬⲢⲒⲀ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲘⲀϢⲐⲀⲘ ⲚⲚⲈϤⲘⲈⲦϢⲀⲚⲐⲘⲀϦⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀⲢⲞϤ ⲠⲰⲤ ϮⲀⲄⲀⲠⲎ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲚϦⲎⲦϤ.
18 Synáčkové moji, nemilujmež slovem, ani jazykem toliko, ale skutkem a pravdou.
ⲓ̅ⲏ̅ⲚⲀϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲈⲚⲐⲢⲈⲚⲘⲈⲒ ϦⲈⲚⲠⲤⲀϪⲒ ⲞⲨⲆⲈ ϦⲈⲚⲪⲖⲀⲤ ⲀⲖⲖⲀ ϦⲈⲚⲠϨⲰⲂ ⲚⲈⲘ ϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ
19 A po tomť poznáváme, že z pravdy jsme, a před obličejem jeho spokojíme srdce svá.
ⲓ̅ⲑ̅ϦⲈⲚ ⲪⲀⲒ ⲦⲈⲚⲚⲀⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲚ ϨⲀⲚⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲚⲚⲀⲐⲰⲦ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ
20 Nebo obviňovalo-liť by nás srdce naše, ovšemť Bůh, kterýž jest větší nežli srdce naše a zná všecko.
ⲕ̅ϪⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲢⲈϢⲀⲚ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲈⲢⲔⲀⲦⲀⲄⲒⲚⲰⲤⲔⲒⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϨⲞⲦⲈ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲞⲨⲞϨ ϤⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ
21 Nejmilejší, jestližeť by nás srdce naše neobviňovalo, smělou doufanlivost máme k Bohu.
ⲕ̅ⲁ̅ⲚⲀⲘⲈⲚⲢⲀϮ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲢⲈϢⲦⲈⲘ ⲠⲈⲚϨⲎ ⲦⲈⲢⲔⲀⲦⲀⲄⲒⲚⲰⲤⲔⲒⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲞⲨⲞⲚⲦⲀⲚ ⲚⲞⲨⲠⲀⲢⲢⲎⲤⲒⲀ ϦⲀⲦⲈⲚ ⲪϮ
22 A začež ho koli prosíme, béřeme od něho; nebo přikázání jeho ostříháme, a to, což jest libého před obličejem jeho, činíme.
ⲕ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲪⲎ ⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲈⲢⲈⲦⲒⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲦⲈⲚⲚⲀϬⲒⲦϤ ⲚⲦⲞⲦϤ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲀⲢⲈϨ ⲈⲚⲈϤⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲚⲒⲢⲒ ⲘⲪⲎ ⲈⲐⲢⲀⲚⲀϤ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ
23 A totoť jest to přikázání jeho, abychom věřili jménu Syna jeho Jezukrista a milovali jedni druhé, jakož nám dal přikázání.
ⲕ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲐⲀⲒ ⲦⲈ ⲦⲈϤⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲚⲚⲀϨϮ ⲈⲪⲢⲀⲚ ⲘⲠⲈϤϢⲎⲢⲒ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚⲘⲈⲚⲢⲈ ⲚⲈⲚⲈⲢⲎⲞⲨ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤϮ ⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲚⲀⲚ
24 Nebo kdož ostříhá přikázání jeho, v němť zůstává, a on také v něm. A po tomť poznáváme, že zůstává v nás, totiž po Duchu, kteréhož dal nám.
ⲕ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲀⲢⲈϨ ⲈⲚⲈϤⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ϤϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲞϤ ϨⲰϤ ϤϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲪⲀⲒ ⲦⲈⲚⲚⲀⲈⲘⲒ ϪⲈ ϤϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈⲦⲀϤⲦⲎⲒϤ ⲚⲀⲚ.
