1 Korintským 2
1 I já přišed k vám, bratří, nepřišel jsem s důstojností řeči nebo moudrostí, zvěstuje vám svědectví Boží.
ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மத்ஸமீபே மமாக³மநகாலே(அ)ஹம்’ வக்த்ரு’தாயா வித்³யாயா வா நைபுண்யேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ரசாரிதவாந் தந்நஹி;
2 Nebo tak jsem usoudil nic jiného neuměti mezi vámi, nežli Ježíše Krista, a to ještě toho ukřižovaného.
யதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டம்’ தஸ்ய க்ருஸே² ஹதத்வஞ்ச விநா நாந்யத் கிமபி யுஷ்மந்மத்⁴யே ஜ்ஞாபயிதும்’ விஹிதம்’ பு³த்³த⁴வாந்|
3 A byl jsem já u vás v mdlobě, a v bázni, i v strachu mnohém.
அபரஞ்சாதீவ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யபீ⁴திகம்பயுக்தோ யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴மாஸம்’|
4 A řeč má a kázaní mé nebylo v slibných lidské moudrosti řečech, ale v dokázání Ducha svatého a moci,
அபரம்’ யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸோ யத் மாநுஷிகஜ்ஞாநஸ்ய ப²லம்’ ந ப⁴வேத் கிந்த்வீஸ்²வரீயஸ²க்தே: ப²லம்’ ப⁴வேத்,
5 Aby víra vaše nebyla založena v moudrosti lidské, ale v moci Boží.
தத³ர்த²ம்’ மம வக்த்ரு’தா மதீ³யப்ரசாரஸ்²ச மாநுஷிகஜ்ஞாநஸ்ய மது⁴ரவாக்யஸம்ப³லிதௌ நாஸ்தாம்’ கிந்த்வாத்மந: ஸ²க்தேஸ்²ச ப்ரமாணயுக்தாவாஸ்தாம்’|
6 Moudrost pak mluvíme mezi dokonalými, ale moudrost ne tohoto světa, ani knížat světa tohoto, jenž hynou. (aiōn g165)
வயம்’ ஜ்ஞாநம்’ பா⁴ஷாமஹே தச்ச ஸித்³த⁴லோகை ர்ஜ்ஞாநமிவ மந்யதே, ததி³ஹலோகஸ்ய ஜ்ஞாநம்’ நஹி, இஹலோகஸ்ய நஸ்²வராணாம் அதி⁴பதீநாம்’ வா ஜ்ஞாநம்’ நஹி; (aiōn g165)
7 Ale mluvíme moudrost Boží v tajemství, kterážto skryta jest, kterouž Bůh předuložil před věky k slávě naší, (aiōn g165)
கிந்து காலாவஸ்தா²யா: பூர்வ்வஸ்மாத்³ யத் ஜ்ஞாநம் அஸ்மாகம்’ விப⁴வார்த²ம் ஈஸ்²வரேண நிஸ்²சித்ய ப்ரச்ச²ந்நம்’ தந்நிகூ³ட⁴ம் ஈஸ்²வரீயஜ்ஞாநம்’ ப்ரபா⁴ஷாமஹே| (aiōn g165)
8 Jížto žádný z knížat světa tohoto nepoznal. Nebo kdyby byli poznali, nebyliť by Pána slávy ukřižovali. (aiōn g165)
இஹலோகஸ்யாதி⁴பதீநாம்’ கேநாபி தத் ஜ்ஞாநம்’ ந லப்³த⁴ம்’, லப்³தே⁴ ஸதி தே ப்ரபா⁴வவிஸி²ஷ்டம்’ ப்ரபு⁴ம்’ க்ருஸே² நாஹநிஷ்யந்| (aiōn g165)
9 Ale kážeme, jakož psáno jest: Èehož oko nevídalo, ani ucho slýchalo, ani na srdce lidské vstoupilo, co jest připravil Bůh těm, kteříž jej milují.
தத்³வல்லிகி²தமாஸ்தே, நேத்ரேண க்காபி நோ த்³ரு’ஷ்டம்’ கர்ணேநாபி ச ந ஸ்²ருதம்’| மநோமத்⁴யே து கஸ்யாபி ந ப்ரவிஷ்டம்’ கதா³பி யத்| ஈஸ்²வரே ப்ரீயமாணாநாம்’ க்ரு’தே தத் தேந ஸஞ்சிதம்’|
10 Nám pak Bůh zjevil skrze Ducha svého. Nebo Duch zpytuje všecky věci, i hlubokosti Božské.
அபரமீஸ்²வர: ஸ்வாத்மநா தத³ஸ்மாகம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராகாஸ²யத்; யத ஆத்மா ஸர்வ்வமேவாநுஸந்த⁴த்தே தேந சேஸ்²வரஸ்ய மர்ம்மதத்த்வமபி பு³த்⁴யதே|
11 Nebo kdo z lidí ví, co jest v člověku, jediné duch člověka, kterýž jest v něm? Takť i Božích věcí nezná žádný, jediné Duch Boží.
மநுஜஸ்யாந்த: ஸ்த²மாத்மாநம்’ விநா கேந மநுஜேந தஸ்ய மநுஜஸ்ய தத்த்வம்’ பு³த்⁴யதே? தத்³வதீ³ஸ்²வரஸ்யாத்மாநம்’ விநா கேநாபீஸ்²வரஸ்ய தத்த்வம்’ ந பு³த்⁴யதே|
12 My pak nepřijali jsme ducha světa, ale Ducha toho, kterýž jest z Boha, abychom věděli, které věci od Boha darovány jsou nám.
வயஞ்சேஹலோகஸ்யாத்மாநம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தந்நஹி கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யைவாத்மாநம்’ லப்³த⁴வந்த: , ததோ ஹேதோரீஸ்²வரேண ஸ்வப்ரஸாதா³த்³ அஸ்மப்⁴யம்’ யத்³ யத்³ த³த்தம்’ தத்ஸர்வ்வம் அஸ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்யதே|
13 O nichž i mluvíme ne těmi slovy, jimž lidská moudrost učí, ale kterýmž vyučuje Duch svatý, duchovním to, což duchovního jest, přivlastňujíce.
தச்சாஸ்மாபி⁴ ர்மாநுஷிகஜ்ஞாநஸ்ய வாக்யாநி ஸி²க்ஷித்வா கத்²யத இதி நஹி கிந்த்வாத்மதோ வாக்யாநி ஸி²க்ஷித்வாத்மிகை ர்வாக்யைராத்மிகம்’ பா⁴வம்’ ப்ரகாஸ²யத்³பி⁴: கத்²யதே|
14 Ale tělesný člověk nechápá těch věcí, kteréž jsou Ducha Božího; nebo jsou jemu bláznovství, aniž jich může poznati, protože ony duchovně mají rozsuzovány býti.
ப்ராணீ மநுஷ்ய ஈஸ்²வரீயாத்மந: ஸி²க்ஷாம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாதி யத ஆத்மிகவிசாரேண ஸா விசார்ய்யேதி ஹேதோ: ஸ தாம்’ ப்ரலாபமிவ மந்யதே போ³த்³து⁴ஞ்ச ந ஸ²க்நோதி|
15 Ale duchovní člověk rozsuzujeť všecko, sám pak od žádného nebývá souzen.
ஆத்மிகோ மாநவ: ஸர்வ்வாணி விசாரயதி கிந்து ஸ்வயம்’ கேநாபி ந விசார்ய்யதே|
16 Nebo kdo jest poznal mysl Páně? A kdo jej bude učiti? My pak mysl Kristovu máme.
யத ஈஸ்²வரஸ்ய மநோ ஜ்ஞாத்வா தமுபதே³ஷ்டும்’ க: ஸ²க்நோதி? கிந்து க்²ரீஷ்டஸ்ய மநோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்லப்³த⁴ம்’|
