Pieseò 1
1 Píseň nejpřednější z písní Šalomounových.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Ó by mne políbil políbením úst svých; nebo lepší jsou milosti tvé nežli víno.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Pro vůni masti tvé jsou výborné, mast rozlitá jméno tvé; protož tě mladice milují.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Táhniž mne, a poběhnem za tebou. Uvedltě mne král do pokojů svých, plésati a veseliti se v tobě budeme, a vychvalovati milosti tvé více než víno; upřímí milují tě.
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Jsemť černá, ale milostná, ó dcery Jeruzalémské, tak jako stanové Cedarští, jako opony Šalomounovy.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Nehleďte na mne, žeť jsem snědá, nebo jsem obhořela od slunce. Synové matky mé rozpálivše se proti mně, postavili mne, abych ostříhala vinic, a vinice své nehlídala jsem.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Oznam mi ty, kteréhož miluje duše má, kde paseš? Kde dáváš odpočinutí o poledni? Nebo proč mám býti tak jako poběhlá při stádích tovaryšů tvých?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Jestliže nevíš, ó nejkrašší mezi ženami, vyjdi po šlepějích ovcí, a pas kozlátka svá podlé obydlí pastýřů.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Jízdě v vozích Faraonových připodobňuji tě, ó milostnice má.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Líce tvá okrášlena jsou ozdobami, a hrdlo tvé halžemi.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Ozdob zlatých naděláme tobě s proměnami stříbrnými.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Dotud, dokudž král stolí, nardus můj vydává vůni svou.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Svazček mirry jest mi milý můj, na prsech mých odpočívaje.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Milý můj jest mi hrozen cyprový na vinicích v Engadi.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Aj, jak jsi ty krásná, přítelkyně má, aj, jak jsi krásná! Oči tvé jako holubičí.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Aj, jak jsi ty krásný, milý můj, jak utěšený! I to lůže naše zelená se.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 Trámové domů našich jsou z cedrů, a pavlače naše z boroví.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
