Římanům 7
1 Zdaliž nevíte, bratří, (nebo povědomým zákona mluvím, ) že zákon panuje nad člověkem, dokudž živ jest?
เห ภฺราตฺฤคณ วฺยวสฺถาวิท: ปฺรติ มเมทํ นิเวทนํฯ วิธิ: เกวลํ ยาวชฺชีวํ มานโวปรฺยฺยธิปติตฺวํ กโรตีติ ยูยํ กึ น ชานีถ?
2 Nebo žena, kteráž za mužem jest, živému muži přivázána jest zákonem; pakli by umřel muž, svobodná jest od zákona muže.
ยาวตฺกาลํ ปติ รฺชีวติ ตาวตฺกาลมฺ อูฒา ภารฺยฺยา วฺยวสฺถยา ตสฺมินฺ พทฺธา ติษฺฐติ กินฺตุ ยทิ ปติ รฺมฺริยเต ตรฺหิ สา นารี ปตฺยุ รฺวฺยวสฺถาโต มุจฺยเตฯ
3 A protož dokudž jest živ muž, slouti bude cizoložnice, bude-li s jiným mužem; pakliť by muž její umřel, jest svobodna od zákona toho, tak že již nebude cizoložnice, bude-li s jiným mužem.
เอตตฺการณาตฺ ปตฺยุรฺชีวนกาเล นารี ยทฺยนฺยํ ปุรุษํ วิวหติ ตรฺหิ สา วฺยภิจาริณี ภวติ กินฺตุ ยทิ ส ปติ รฺมฺริยเต ตรฺหิ สา ตสฺยา วฺยวสฺถายา มุกฺตา สตี ปุรุษานฺตเรณ วฺยูฒาปิ วฺยภิจาริณี น ภวติฯ
4 Takž tedy, bratří moji, i vy umrtveni jste zákonu skrze tělo Kristovo, abyste byli jiného, toho totiž, kterýž z mrtvých vstal, abychom ovoce nesli Bohu.
เห มม ภฺราตฺฤคณ, อีศฺวรนิมิตฺตํ ยทสฺมากํ ผลํ ชายเต ตทรฺถํ ศฺมศานาทฺ อุตฺถาปิเตน ปุรุเษณ สห ยุษฺมากํ วิวาโห ยทฺ ภเวตฺ ตทรฺถํ ขฺรีษฺฏสฺย ศรีเรณ ยูยํ วฺยวสฺถำ ปฺรติ มฺฤตวนฺต: ฯ
5 Nebo když jsme byli v těle, žádosti hříchů skrze zákon moc svou provodily v oudech našich k nesení ovoce smrti.
ยโต'สฺมากํ ศารีริกาจรณสมเย มรณนิมิตฺตํ ผลมฺ อุตฺปาทยิตุํ วฺยวสฺถยา ทูษิต: ปาปาภิลาโษ'สฺมากมฺ องฺเคษุ ชีวนฺ อาสีตฺฯ
6 Nyní pak osvobozeni jsme od zákona, když umřel ten, v němž jsme držáni byli, tak abychom sloužili v novotě ducha, a ne v vetchosti litery.
กินฺตุ ตทา ยสฺยา วฺยวสฺถายา วเศ อาสฺมหิ สามฺปฺรตํ ตำ ปฺรติ มฺฤตตฺวาทฺ วยํ ตสฺยา อธีนตฺวาตฺ มุกฺตา อิติ เหโตรีศฺวโร'สฺมาภิ: ปุราตนลิขิตานุสาราตฺ น เสวิตวฺย: กินฺตุ นวีนสฺวภาเวไนว เสวิตวฺย:
7 Což tedy díme? Že zákon jest hříchem? Nikoli; nýbrž hříchu jsem nepoznal, než skrze zákon. Nebo i o žádosti byl bych nevěděl, kdyby byl zákon neřekl: Nepožádáš.
ตรฺหิ วยํ กึ พฺรูม: ? วฺยวสฺถา กึ ปาปชนิกา ภวติ? เนตฺถํ ภวตุฯ วฺยวสฺถามฺ อวิทฺยมานายำ ปาปํ กิมฺ อิตฺยหํ นาเวทํ; กิญฺจ โลภํ มา การฺษีริติ เจทฺ วฺยวสฺถาคฺรนฺเถ ลิขิตํ นาภวิษฺยตฺ ตรฺหิ โลภ: กิมฺภูตสฺตทหํ นาชฺญาสฺยํฯ
8 Ale příčinu vzav hřích skrze přikázaní, zplodil ve mně všelikou žádost. Bez zákona zajisté hřích mrtev jest.
กินฺตุ วฺยวสฺถยา ปาปํ ฉิทฺรํ ปฺราปฺยาสฺมากมฺ อนฺต: สรฺวฺววิธํ กุตฺสิตาภิลาษมฺ อชนยตฺ; ยโต วฺยวสฺถายามฺ อวิทฺยมานายำ ปาปํ มฺฤตํฯ
9 Jáť pak byl jsem živ někdy bez zákona, ale když přišlo přikázaní, hřích ožil,
อปรํ ปูรฺวฺวํ วฺยวสฺถายามฺ อวิทฺยมานายามฺ อหมฺ อชีวํ ตต: ปรมฺ อาชฺญายามฺ อุปสฺถิตายามฺ ปาปมฺ อชีวตฺ ตทาหมฺ อมฺริเยฯ
10 A já umřel. I shledáno jest, že to přikázaní, kteréž mělo býti k životu, jest mi k smrti.
อิตฺถํ สติ ชีวนนิมิตฺตา ยาชฺญา สา มม มฺฤตฺยุชนิกาภวตฺฯ
11 Nebo hřích, vzav příčinu skrze to přikázaní, podvedl mne, a skrze ně zabil.
ยต: ปาปํ ฉิทฺรํ ปฺราปฺย วฺยวสฺถิตาเทเศน มำ วญฺจยิตฺวา เตน มามฺ อหนฺฯ
12 A tak zákon zajisté jest svatý, a přikázaní svaté i spravedlivé a dobré.
อเตอว วฺยวสฺถา ปวิตฺรา, อาเทศศฺจ ปวิโตฺร นฺยาโยฺย หิตการี จ ภวติฯ
13 Tedy to dobré učiněno jest mi smrt? Nikoli, ale hřích, aby se okázal býti hříchem, skrze to dobré zplodil mi smrt, aby byl příliš velmi hřešící hřích skrze přikázaní.
ตรฺหิ ยตฺ สฺวยํ หิตกฺฤตฺ ตตฺ กึ มม มฺฤตฺยุชนกมฺ อภวตฺ? เนตฺถํ ภวตุ; กินฺตุ ปาปํ ยตฺ ปาตกมิว ปฺรกาศเต ตถา นิเทเศน ปาปํ ยทตีว ปาตกมิว ปฺรกาศเต ตทรฺถํ หิโตปาเยน มม มรณมฺ อชนยตฺฯ
14 Víme zajisté, že zákon jest duchovní, ale já jsem tělesný, prodaný hříchu.
วฺยวสฺถาตฺมโพธิเกติ วยํ ชานีม: กินฺตฺวหํ ศารีรตาจารี ปาปสฺย กฺรีตกิงฺกโร วิเทฺยฯ
15 Nebo toho, což činím, neoblibuji; nebo ne, což chci, to činím, ale, což v nenávisti mám, to činím.
ยโต ยตฺ กรฺมฺม กโรมิ ตตฺ มม มโน'ภิมตํ นหิ; อปรํ ยนฺ มม มโน'ภิมตํ ตนฺน กโรมิ กินฺตุ ยทฺ ฤตีเย ตตฺ กโรมิฯ
16 Jestližeť pak, což nechci, to činím, povoluji zákonu, že jest dobrý.
ตถาเตฺว ยนฺ มมานภิมตํ ตทฺ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ วฺยวสฺถา สูตฺตเมติ สฺวีกโรมิฯ
17 A tak nyní více ne já to činím, ale ten hřích, kterýž ve mně přebývá.
อเตอว สมฺปฺรติ ตตฺ กรฺมฺม มยา กฺริยต อิติ นหิ กินฺตุ มม ศรีรเสฺถน ปาเปไนว กฺริยเตฯ
18 Vímť zajisté, že nepřebývá ve mně, (to jest v těle mém, ) dobré. Nebo chtění hotové mám, ale abych vykonati mohl dobré, tohoť nenalézám.
ยโต มยิ, อรฺถโต มม ศรีเร, กิมปฺยุตฺตมํ น วสติ, เอตทฺ อหํ ชานามิ; มเมจฺฉุกตายำ ติษฺฐนฺตฺยามปฺยหมฺ อุตฺตมกรฺมฺมสาธเน สมรฺโถ น ภวามิฯ
19 Nebo nečiním dobrého, kteréž chci, ale činím to zlé, jehož nechci.
ยโต ยามุตฺตมำ กฺริยำ กรฺตฺตุมหํ วาญฺฉามิ ตำ น กโรมิ กินฺตุ ยตฺ กุตฺสิตํ กรฺมฺม กรฺตฺตุมฺ อนิจฺฉุโก'สฺมิ ตเทว กโรมิฯ
20 A poněvadž pak, čehož já nechci, to činím, tedyť již ne já činím to, ale ten hřích, kterýž ve mně přebývá.
อเตอว ยทฺยตฺ กรฺมฺม กรฺตฺตุํ มเมจฺฉา น ภวติ ตทฺ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ ตตฺ มยา น กฺริยเต, มมานฺตรฺวรฺตฺตินา ปาเปไนว กฺริยเตฯ
21 Nalézám tedy zákon, když chci činiti dobré, že se mne přídrží zlé.
ภทฺรํ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉุกํ มำ โย 'ภทฺรํ กรฺตฺตุํ ปฺรวรฺตฺตยติ ตาทฺฤศํ สฺวภาวเมกํ มยิ ปศฺยามิฯ
22 Nebo zvláštní líbost mám v zákoně Božím podlé vnitřního člověka;
อหมฺ อานฺตริกปุรุเษเณศฺวรวฺยวสฺถายำ สนฺตุษฺฏ อาเส;
23 Ale vidím jiný zákon v oudech svých, odporující zákonu mysli mé, a jímající mne zákonu hřícha, kterýž jest v oudech mých.
กินฺตุ ตทฺวิปรีตํ ยุธฺยนฺตํ ตทนฺยเมกํ สฺวภาวํ มทียางฺคสฺถิตํ ปฺรปศฺยามิ, ส มทียางฺคสฺถิตปาปสฺวภาวสฺยายตฺตํ มำ กรฺตฺตุํ เจษฺฏเตฯ
24 Bídný já člověk! Kdo mne vysvobodí z toho těla smrti?
หา หา โย'หํ ทุรฺภาโคฺย มนุชสฺตํ มามฺ เอตสฺมานฺ มฺฤตาจฺฉรีราตฺ โก นิสฺตารยิษฺยติ?
25 Děkujiť Bohu skrze Jezukrista Pána našeho. A takž tedy tentýž já sloužím myslí zákonu Božímu, ale tělem zákonu hřícha.
อสฺมากํ ปฺรภุณา ยีศุขฺรีษฺเฏน นิสฺตารยิตารมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ อเตอว ศรีเรณ ปาปวฺยวสฺถายา มนสา ตุ อีศฺวรวฺยวสฺถายา: เสวนํ กโรมิฯ
