Žalmy 91

1 Ten, kdož v skrýši Nejvyššího přebývá, v stínu Všemohoucího odpočívati bude.

Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.

2 Dím Hospodinu: Útočiště mé a hrad můj, Bůh můj, v němž naději skládati budu.

Będę mówił o PANU: Moja ucieczka i twierdza, mój Bóg, jemu będę ufał.

3 Onť zajisté vysvobodí tě z osídla lovce, a od nejjedovatějšího nakažení morního.

Zaprawdę, on wybawi cię z sideł łowcy [i] od zgubnej zarazy.

4 Brky svými přikryje tě, a pod křídly jeho bezpečen budeš; místo štítu a pavézy budeš míti pravdu jeho.

Okryje cię swymi piórami i pod jego skrzydłami będziesz bezpieczny; jego prawda [będzie ci] tarczą i puklerzem.

5 Nebudeš se báti přístrachu nočního, ani střely létající ve dne.

Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia;

6 Ani nakažení morního, vlekoucího se v mrákotě, ani povětří morního, v polední čas hubícího.

Ani zarazy, [która] przychodzi w ciemności, ani dżumy, [która] pustoszy w południe.

7 Padne jich po boku tvém tisíc, a deset tisíců po pravici tvé, ale k tobě se to nepřiblíží.

Tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, [lecz] ciebie to nie dosięgnie.

8 Očima toliko svýma to spatříš, a odplatě bezbožných se podíváš.

Tylko zobaczysz na własne oczy i ujrzysz zapłatę daną niegodziwym.

9 Poněvadž jsi Hospodina, kterýž útočiště mé jest, a Nejvyššího za svůj příbytek položil,

Ponieważ PANA, moją ucieczkę [i] Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;

10 Nepřihodí se tobě nic zlého, aniž se přiblíží jaká rána k stánku tvému.

Nie spotka cię nic złego ani [żadna] plaga nie zbliży się do twego namiotu.

11 Nebo andělům svým přikázal o tobě, aby tě ostříhali na všech cestách tvých.

Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.

12 Na rukou ponesou tě, abys neurazil o kámen nohy své.

Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.

13 Po lvu a bazališku choditi budeš, a pošlapáš lvíče i draka.

Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.

14 Poněvadž mne, dí Bůh, zamiloval, vysvobodím jej, a vyvýším; nebo poznal jméno mé.

Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.

15 Vzývati mne bude, a vyslyším jej; já s ním budu v ssoužení, vytrhnu a oslavím jej.

Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.

16 Dlouhostí dnů jej nasytím, a ukáži jemu spasení své.

Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.