< Žalmy 82 >

1 Žalm Azafův. Bůh stojí v shromáždění Božím, u prostřed bohů soud čině, a dí:
Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
2 Dokudž souditi budete nespravedlivě, a osoby nešlechetných přijímati? (Sélah)
“Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
3 Zastávejte bídného a sirotka, utištěného a chudého spravedliva vyhlašujte.
Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
4 Vytrhněte bídného a nuzného, z ruky nešlechetných vytrhněte ho.
Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
5 Ale nevědí nic, nerozumějí nic; ve tmách ustavně chodí, až se proto všickni základové země pohybují.
Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
6 Řeklť jsem já byl: Bohové jste, a synové Nejvyššího vy všickni;
“‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
7 A však jako i jiní lidé zemřete, a jako jeden z knížat padnete.
Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
8 Povstaniž, ó Bože, suď zemi; nebo ty dědičně vládneš všemi národy.
Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.

< Žalmy 82 >