< Žalmy 82 >

1 Žalm Azafův. Bůh stojí v shromáždění Božím, u prostřed bohů soud čině, a dí:
زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.
2 Dokudž souditi budete nespravedlivě, a osoby nešlechetných přijímati? (Sélah)
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟
3 Zastávejte bídného a sirotka, utištěného a chudého spravedliva vyhlašujte.
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.
4 Vytrhněte bídného a nuzného, z ruky nešlechetných vytrhněte ho.
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.
5 Ale nevědí nic, nerozumějí nic; ve tmách ustavně chodí, až se proto všickni základové země pohybují.
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.
6 Řeklť jsem já byl: Bohové jste, a synové Nejvyššího vy všickni;
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“
7 A však jako i jiní lidé zemřete, a jako jeden z knížat padnete.
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»
8 Povstaniž, ó Bože, suď zemi; nebo ty dědičně vládneš všemi národy.
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.

< Žalmy 82 >