Žalmy 80

1 Přednímu z kantorů na šošannim, žalm svědectví, Azafovi. Ó pastýři Izraelský, pozoruj, kterýž vodíš Jozefa jako stádo, kterýž sedíš nad cherubíny, ó zastkvějž se.

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Před Efraimem, Beniaminem a Manasse vzbuď moc svou, a přispěj k spasení našemu.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Ó Bože, navrať nás, a dejž, ať nám svítí oblíčej tvůj, a spaseni budeme.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Hospodine Bože zástupů, dokudž se přísně stavěti budeš k modlitbám lidu svého?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Nakrmil jsi je chlebem pláče, a dals jim vypiti slz míru velikou.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Postavils nás k sváru sousedům našim, a nepřátelé naši aby sobě posměch z nás činili.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Ó Bože zástupů, navrať nás, a dej, ať nám svítí oblíčej tvůj, a spaseni budeme.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Ty jsi kmen vinný z Egypta přenesl, vyhnal jsi pohany, a vsadils jej.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Uprázdnil jsi mu, a učinils, aby se vkořenil, i zemi naplnil.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Přikryty jsou hory stínem jeho, a réví jeho jako nejvyšší cedrové.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Vypustil ratolesti své až k moři, a až do řeky rozvody své.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 I pročež jsi rozbořil hradbu vinice, tak aby každý, kdož by tudy šel, trhati z ní mohl?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Vepř divoký zryl ji, a zvěř polní spásla ji.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Ó Bože zástupů, obrať se již, popatř s nebe, viz a navštěv kmen vinný tento,

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Vinici tu, kterouž štípila pravice tvá, a mladistvé réví, kteréž jsi zmocnil sobě.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Popálenať jest ohněm a poroubána, od žehrání oblíčeje tvého hyne.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Budiž ruka tvá nad mužem pravice tvé, nad synem člověka, kteréhož jsi zmocnil sobě,

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 A neodstoupímeť od tebe; zachovej nás při životu, ať jméno tvé vzýváme.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Hospodine Bože zástupů, navratiž nás zase, a dej, ať nám svítí oblíčej tvůj, a spaseni budeme.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.