Žalmy 78
1 Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 (Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
