Žalmy 78
1 Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.
アサフのマスキールの歌 わが民よ、わが教を聞き、わが口の言葉に耳を傾けよ。
2 Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.
わたしは口を開いて、たとえを語り、いにしえからの、なぞを語ろう。
3 Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,
これはわれらがさきに聞いて知ったこと、またわれらの先祖たちがわれらに語り伝えたことである。
4 Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.
われらはこれを子孫に隠さず、主の光栄あるみわざと、その力と、主のなされたくすしきみわざとをきたるべき代に告げるであろう。
5 Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,
主はあかしをヤコブのうちにたて、おきてをイスラエルのうちに定めて、その子孫に教うべきことをわれらの先祖たちに命じられた。
6 Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,
これは次の代に生れる子孫がこれを知り、みずから起って、そのまた子孫にこれを伝え、
7 Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,
彼らをして神に望みをおき、神のみわざを忘れず、その戒めを守らせるためである。
8 Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.
またその先祖たちのようにかたくなで、そむく者のやからとなり、その心が定まりなく、その魂が神に忠実でないやからとならないためである。
9 Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,
エフライムの人々は武装し、弓を携えたが、戦いの日に引き返した。
10 Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.
彼らは神の契約を守らず、そのおきてにしたがって歩むことを拒み、
11 Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.
神がなされた事と、彼らに示されたくすしきみわざとを忘れた。
12 Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.
神はエジプトの地と、ゾアンの野でくすしきみわざを彼らの先祖たちの前に行われた。
13 Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.
神は海を分けて彼らを通らせ、水を立たせて山のようにされた。
14 Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.
昼は雲をもって彼らを導き、夜は、よもすがら火の光をもって彼らを導かれた。
15 Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.
神は荒野で岩を裂き、淵から飲むように豊かに彼らに飲ませ、
16 Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.
また岩から流れを引いて、川のように水を流れさせられた。
17 A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.
ところが彼らはなお神にむかって罪をかさね、荒野でいと高き者にそむき、
18 A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.
おのが欲のために食物を求めて、その心のうちに神を試みた。
19 A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?
また彼らは神に逆らって言った、「神は荒野に宴を設けることができるだろうか。
20 Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?
見よ、神が岩を打たれると、水はほとばしりいで、流れがあふれた。神はまたパンを与えることができるだろうか。民のために肉を備えることができるだろうか」と。
21 A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,
それゆえ、主は聞いて憤られた。火はヤコブにむかって燃えあがり、怒りはイスラエルにむかって立ちのぼった。
22 Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,
これは彼らが神を信ぜず、その救の力を信用しなかったからである。
23 Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,
しかし神は上なる大空に命じて天の戸を開き、
24 A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.
彼らの上にマナを降らせて食べさせ、天の穀物を彼らに与えられた。
25 Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.
人は天使のパンを食べた。神は彼らに食物をおくって飽き足らせられた。
26 Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.
神は天に東風を吹かせ、み力をもって南風を導かれた。
27 I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.
神は彼らの上に肉をちりのように降らせ、翼ある鳥を海の砂のように降らせて、
28 Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.
その宿営のなか、そのすまいのまわりに落された。
29 I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.
こうして彼らは食べて、飽き足ることができた。神が彼らにその望んだものを与えられたからである。
30 Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,
ところが彼らがまだその欲を離れず、食物がなお口の中にあるうちに、
31 A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.
神の怒りが彼らにむかって立ちのぼり、彼らのうちの最も強い者を殺し、イスラエルのうちのえり抜きの者を打ち倒された。
32 S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.
すべてこれらの事があったにもかかわらず、彼らはなお罪を犯し、そのくすしきみわざを信じなかった。
33 A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.
それゆえ神は彼らの日を息のように消えさせ、彼らの年を恐れをもって過ごさせられた。
34 Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,
神が彼らを殺されたとき、彼らは神をたずね、悔いて神を熱心に求めた。
35 Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:
こうして彼らは、神は彼らの岩、いと高き神は彼らのあがないぬしであることを思い出した。
36 (Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.
しかし彼らはその口をもって神にへつらい、その舌をもって神に偽りを言った。
37 A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),
彼らの心は神にむかって堅実でなく、神の契約に真実でなかった。
38 On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.
しかし神はあわれみに富まれるので、彼らの不義をゆるして滅ぼさず、しばしばその怒りをおさえて、その憤りをことごとくふり起されなかった。
39 Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.
また神は、彼らがただ肉であって、過ぎ去れば再び帰りこぬ風であることを思い出された。
40 Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.
幾たび彼らは野で神にそむき、荒野で神を悲しませたことであろうか。
41 Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.
彼らはかさねがさね神を試み、イスラエルの聖者を怒らせた。
42 Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,
彼らは神の力をも、神が彼らをあだからあがなわれた日をも思い出さなかった。
43 Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,
神はエジプトでもろもろのしるしをおこない、ゾアンの野でもろもろの奇跡をおこない、
44 Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.
彼らの川を血に変らせて、その流れを飲むことができないようにされた。
45 Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.
神ははえの群れを彼らのうちに送って彼らを食わせ、かえるを送って彼らを滅ぼされた。
46 A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.
また神は彼らの作物を青虫にわたし、彼らの勤労の実をいなごにわたされた。
47 Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.
神はひょうをもって彼らのぶどうの木を枯らし、霜をもって彼らのいちじく桑の木を枯らされた。
48 Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.
神は彼らの家畜をひょうにわたし、彼らの群れを燃えるいなずまにわたされた。
49 Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.
神は彼らの上に激しい怒りと、憤りと、恨みと、悩みと、滅ぼす天使の群れとを放たれた。
50 Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.
神はその怒りのために道を設け、彼らの魂を死から免れさせず、そのいのちを疫病にわたされた。
51 A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.
神はエジプトですべてのういごを撃ち、ハムの天幕で彼らの力の初めの子を撃たれた。
52 Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.
こうして神はおのれの民を羊のように引き出し、彼らを荒野で羊の群れのように導き、
53 Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,
彼らを安らかに導かれたので彼らは恐れることがなかった。しかし海は彼らの敵をのみつくした。
54 Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.
神は彼らをその聖地に伴い、その右の手をもって獲たこの山に伴いこられた。
55 Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.
神は彼らの前からもろもろの国民を追い出し、その地を分けて嗣業とし、イスラエルの諸族を彼らの天幕に住まわせられた。
56 Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.
しかし彼らはいと高き神を試み、これにそむいて、そのもろもろのあかしを守らず、
57 Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.
そむき去って、先祖たちのように真実を失い、狂った弓のようにねじれた。
58 Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.
彼らは高き所を設けて神を怒らせ、刻んだ像をもって神のねたみを起した。
59 Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,
神は聞いて大いに怒り、イスラエルを全くしりぞけられた。
60 Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,
神は人々のなかに設けた幕屋なるシロのすまいを捨て、
61 Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.
その力をとりことならせ、その栄光をあだの手にわたされた。
62 Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.
神はその民をつるぎにわたし、その嗣業にむかって大いなる怒りをもらされた。
63 Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.
火は彼らの若者たちを焼きつくし、彼らのおとめたちは婚姻の歌を失い、
64 Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.
彼らの祭司たちはつるぎによって倒れ、彼らのやもめたちは嘆き悲しむことさえしなかった。
65 Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.
そのとき主は眠った者のさめたように、勇士が酒によって叫ぶように目をさまして、
66 A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.
そのあだを撃ち退け、とこしえの恥を彼らに負わせられた。
67 Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,
神はヨセフの天幕をしりぞけ、エフライムの部族を選ばず、
68 Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.
ユダの部族を選び、神の愛するシオンの山を選ばれた。
69 A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.
神はその聖所を高い天のように建て、とこしえに基を定められた地のように建てられた。
70 A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.
神はそのしもべダビデを選んで、羊のおりから取り、
71 Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.
乳を与える雌羊の番をするところからつれて来て、その民ヤコブ、その嗣業イスラエルの牧者とされた。
72 Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.
こうして彼は直き心をもって彼らを牧し、巧みな手をもって彼らを導いた。
