Žalmy 78
1 Vyučující, Azafovi. Pozoruj, lide můj, zákona mého, nakloňte uší svých k slovům úst mých.
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Otevru v podobenství ústa svá, vypravovati budu přípovídky starobylé.
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 Co jsme slýchali i poznali, a co nám otcové naši vypravovali,
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 Nezatajíme toho před syny jejich, kteříž budoucím potomkům svým vypravovati budou chvály Hospodinovy, ano i moc jeho a divné skutky jeho, kteréž činil.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 Neboť jest vyzdvihl svědectví v Jákobovi, a zákon vydal v Izraeli, což přikázal otcům našim, aby v známost uvodili synům svým,
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 Aby to poznal věk potomní, synové, kteříž se zroditi měli, a ti povstanouce, aby vypravovali dítkám svým,
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 Aby pokládali v Bohu naději svou, a nezapomínali se na skutky Boha silného, ale ostříhali přikázaní jeho,
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 Aby nebývali jako otcové jejich, pokolení zpurné a protivné, národ, kterýž nenapravil srdce svého, a nebyl věrný Bohu silnému duch jeho.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 Jako synové Efraim zbrojní, ač uměle z lučiště stříleli, však v čas boje zpět se obrátili,
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 Nebo neostříhali smlouvy Boží, a v zákoně jeho zpěčovali se choditi.
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 Zapomenuli se na činy jeho, a na divné skutky jeho, kteréž jim ukázal.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Před otci jejich činil divy v zemi Egyptské, na poli Soan.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 Rozdělil moře, a převedl je; učinil, aby stály vody jako hromada.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Vedl je ve dne v oblace, a každé noci v jasném ohni.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 Protrhl skály na poušti, a napájel je jako z propastí velikých.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 Vyvedl potoky z skály, a učinil, aby vody tekly jako řeky.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 A však vždy přičíněli hříchů proti němu, a popouzeli Nejvyššího na poušti.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 A pokoušeli Boha silného v srdci svém, žádajíce pokrmu podlé líbosti své.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 A mluvili proti Bohu, řkouce: Zdaliž bude moci Bůh silný připraviti stůl na této poušti?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Aj, udeřilť jest v skálu, a tekly vody, a řeky se rozvodnily. Zdali také bude moci dáti chleba? Zdali nastrojí masa lidu svému?
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 A protož uslyšav Hospodin, rozhněval se, a oheň zažžen jest proti Jákobovi, a prchlivost vstoupila na Izraele,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 Proto že se nedověřili Bohu, a neměli naděje v spasení jeho,
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 Ačkoli rozkázal oblakům shůry, a průduchy nebeské otevřel,
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 A dštil na ně mannou ku pokrmu, a obilé nebeské dával jim.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Chléb mocných jedl člověk, seslal jim pokrmů do sytosti.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Obrátil vítr východní u povětří, a přivedl mocí svou vítr polední.
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 I dštil na ně masem jako prachem, a ptactvem pernatým jako pískem mořským.
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 Spustil je do prostřed vojska jejich, a všudy vůkol stanů jejich.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 I jedli, a nasyceni jsou hojně, a dal jim to, čehož žádali.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 Ještě nevyplnili žádosti své, ještě pokrm byl v ústech jejich,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 A v tom prchlivost Boží připadla na ně, a zbil tučné jejich, a přední Izraelské porazil.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 S tím se vším vždy ještě hřešili, a nevěřili předivným skutkům jeho.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 A protož dopustil na ně, že marně skonali dny své, a léta svá s chvátáním.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 Když je hubil, jestliže ho hledali, a zase k Bohu silnému hned na úsvitě se navraceli,
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 Rozpomínajíce se na to, že Bůh byl skála jejich, a Bůh silný nejvyšší vykupitel jejich:
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 (Ačkoli mu s pochlebenstvím mluvili ústy svými, a jazykem svým lhali jemu.
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 A srdce jejich nebylo upřímé před ním, aniž se věrně měli v smlouvě jeho),
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 On jsa milosrdný, odpouštěl nepravosti jejich, a nezahladil jich; častokrát odvracel hněv svůj, a nevzbuzoval vší zůřivosti své.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Nebo pamatoval, že jsou tělo, vítr, kterýž odchází, a nenavracuje se zase.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 Kolikrát jsou ho dráždili na poušti, a k bolesti přivodili na pustinách.
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Týž i týž navracujíce se, pokoušeli Boha silného, a svatému Izraelskému cíle vyměřovali.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 Nepamatovali na moc jeho, a na ten den, v kterémž je vysvobodil z ssoužení,
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 Když činil v Egyptě znamení svá, a zázraky své na poli Soan,
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 Když obrátil v krev řeky a potoky jejich, tak že jich píti nemohli.
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 Dopustil na ně směsici žížal, aby je žraly, a žáby, aby je hubily.
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 A dal chroustům úrody jejich, a úsilí jejich kobylkám.
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 Stloukl krupami réví jejich, a stromy fíkové jejich ledem.
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 Vydal krupobití na hovada jejich, a na dobytek jejich uhlí řeřavé.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 Poslal na ně prchlivost hněvu svého, rozpálení, zůřivost i ssoužení, dopustiv na ně anděly zlé.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 Uprostrannil stezku prchlivosti své, neuchoval od smrti duše jejich, ano i na hovada jejich mor dopustil.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 A pobil všecko prvorozené v Egyptě, prvotiny síly v staních Chamových.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 Ale lid svůj vyvedl jako ovce, a vodil se s nimi jako s stádem po poušti.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Vodil je v bezpečnosti, tak že nestrašili, nepřátely pak jejich přikrylo moře,
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 Až je přivedl ku pomezí svatosti své, na horu tu, kteréž dobyla pravice jeho.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 Vyhnav před tváří jejich národy, způsobil to, aby jim na provazec dědictví jejich přišli, a aby přebývala v staních jejich pokolení Izraelská.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 Však vždy předce pokoušeli a dráždili Boha nejvyššího, a svědectví jeho neostříhali.
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 Ale zpět odšedše, převráceně činili, jako i předkové jejich; uchýlili se jako mylné lučiště.
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 Nebo popouzeli ho výsostmi svými, a rytinami svými k horlení přivedli jej.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Slyšel Bůh, a rozhněval se, a u velikou ošklivost vzal Izraele,
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 Tak že opustiv příbytek v Sílo, stánek, kterýž postavil mezi lidmi,
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 Vydal v zajetí sílu svou, a slávu svou v ruce nepřítele.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 Dal pod meč lid svůj, a na dědictví své se rozhněval.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Mládence jeho sežral oheň, a panny jeho nebyly chváleny.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Kněží jejich od meče padli, a vdovy jejich neplakaly.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Potom pak procítil Pán jako ze sna, jako silný rek, kterýž po víně sobě vykřikuje.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 A ranil nepřátely své po zadu, a u věčné pohanění je vydal.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 Ačkoli pak pohrdl stánkem Jozefovým, a pokolení Efraimova nevyvolil,
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 Však vyvolil pokolení Judovo, horu Sion, kterouž zamiloval.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 A vystavěl sobě, jako hrad vysoký, svatyni svou, jako zemi, kterouž utvrdil na věky.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 A vyvolil Davida služebníka svého, vzav jej od chlévů stáda.
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 Když chodil za ovcemi březími, zavedl jej, aby pásl Jákoba, lid jeho, a Izraele, dědictví jeho.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 Kterýž pásl je v upřímnosti srdce svého, a zvláštní opatrností rukou svých vodil je.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
