Žalmy 45
1 Přednímu kantoru z synů Chóre, na šošannim, vyučující. Píseň o lásce. Vyneslo srdce mé slovo dobré, vypravovati budu písně své o králi, jazyk můj jako péro hbitého písaře.
Керівнику хору. На мотив «Лілея». Повчання синів Корея. Пісня кохання. Зворушилося моє серце від слова прекрасного, я виконаю свій твір для царя. Язик мій – тростина вправного писця.
2 Krásnější jsi nad všecky syny lidské, rozlita jest i milost ve rtech tvých, proto že jest tobě požehnal Bůh až na věky.
Ти став найгарнішим серед усіх синів людських, благодать вилилась на вуста твої, тому Бог благословив тебе навіки.
3 Připaš meč svůj na bedra, ó reku udatný, prokaž důstojnost a slávu svou.
Підпережи, о могутній, свої стегна мечем, славою твоєю й величчю!
4 A v té slávě své šťastně vyjížděj s slovem pravdy, tichosti a spravedlnosti, a dokáže pravice tvá hrozných věcí.
І в такому величному вбранні своєму переможно мчися верхи заради істини, смирення й правди. Нехай правиця твоя звершить грізні вчинки.
5 Střely tvé jsou ostré, padati budou od nich před tebou národové, proniknou až k srdci nepřátel královských.
Твої стріли нагострені – нехай впадуть під твої ноги народи, [нехай вразять вони] серця ворогів царя.
6 Trůn tvůj, ó Bože, jest věčný a stálý, berla království tvého jestiť berla nejupřímější.
Престол Твій, Боже, – повік-віків, жезл справедливості – жезл Твого Царства.
7 Miluješ spravedlnost, a nenávidíš bezbožnosti, protož pomazal tě, Bože, Bůh tvůj olejem veselé nad účastníky tvé.
Ти полюбив правду й зненавидів беззаконня; тому помазав Тебе Бог, Твій Бог, олією радощів більше, ніж Твоїх друзів.
8 Mirra, aloe a kassia, všecka roucha tvá voní z paláců, z kostí slonových vzdělaných, nad ty, jenž tě obveselují.
Миром, алое й корицею пашіють усі твої шати; із палаців, прикрашених слоновою кісткою, струни арф тебе радують.
9 Dcery králů jsou mezi vzácnými tvými, přístojíť i manželka tobě po pravici v ryzím zlatě.
Серед [придворних] шляхетних жінок твоїх – доньки царів. Стоїть цариця по твоїй правиці – уся в щирому золоті з Офіру.
10 Slyšiž, dcerko, a viz, a nakloň ucha svého, a zapomeň na lid svůj a na dům otce svého.
Послухай-но, донько, обміркуй і [ось до чого] прихили твоє вухо: забудь народ твій і дім твого батька,
11 I zalíbí se králi tvá krása; onť jest zajisté Pán tvůj, protož skláněj se před ním.
і тоді цар зажадає твоєї краси, адже він – твій володар, тож вклонися йому.
12 Tuť i Tyrští s dary, před oblíčejem tvým kořiti se budou bohatí národové.
Тоді донька Тиру[прийде] з дарами й багатії з народу твого шукатимуть прихильності твоєї.
13 Všecka slavná jest dcera královská u vnitřku, roucho zlatem vytkávané jest oděv její.
Уся слава доньки царя – усередині [покоїв], її одяг гаптований золотом.
14 V rouše krumpovaném přivedena bude králi, i panny za ní, družičky její, přivedeny budou k tobě.
У вишиваних шатах ведуть її до царя; весільних подруг підводять до тебе услід за нею, [о царю].
15 Přivedeny budou s radostí velikou a plésáním, a vejdou na palác královský.
Ведуть їх із радістю й веселощами, вони входять до палацу царя.
16 Místo otců svých budeš míti syny své, kteréž postavíš za knížata po vší zemi.
Замість предків твоїх, [о царю], будуть сини твої; Ти поставив їх князями по всій землі.
17 V pamět uvoditi budu jméno tvé po všecky věky, pročež oslavovati tě budou národové na věky věků.
Я зроблю так, що ім’я твоє пам’ятатимуть із роду в рід, тому народи прославлятимуть тебе повік-віків.
