Žalmy 34
1 Davidův, když proměnil oblíčej svůj před Abimelechem; pročež jsa od něho vyhnán, odšel. Dobrořečiti budu Hospodinu každého času, vždycky chvála jeho v ústech mých.
Давидів, коли він удавав був причи́нного перед Авімелехом, що вигнав його, і той пішов. Я благословля́тиму Господа кожного ча́су, хвала́ Йому за́всіди в у́стах моїх!
2 V Hospodinu chlubiti se bude duše má, což uslyšíc tiší, budou se veseliti.
Душа моя буде хвалитися Господом, — хай це почують слухня́ні, і нехай звеселяться!
3 Zvelebujtež se mnou Hospodina, a jméno jeho společně vyvyšujme.
Зо мною звели́чуйте Господа, і підносьте Ім'я́ Його ра́зом!
4 Hledal jsem Hospodina, a vyslyšel mne, a ze všech přístrachů mých vytrhl mne.
Шукав я був Господа, — і Він озвався до мене, і від усіх небезпе́к мене ви́зволив.
5 Pročež k němu patřiti budou, a sbíhati se, a nebudou zahanbeny tváři jejich, ale řkou:
Приглядайтесь до Нього — й зася́єте, і не посоро́мляться ваші обличчя!
6 Tento chudý volal a Hospodin vyslyšel, i ze všech úzkostí jeho vysvobodil jej.
Цей убогий взивав, — і Господь його ви́слухав, і від усіх його бід його ви́зволив.
7 Vojensky se klade anděl Hospodinův okolo těch, kteříž se ho bojí, a zastává jich.
Ангол Господній табо́ром стає кругом тих, хто боїться його́, — і визво́лює їх.
8 Okuste a vizte, jak dobrý jest Hospodin. Blahoslavený člověk, kterýž doufá v něho.
Скушту́йте й побачте, який добрий Госпо́дь, блаженна люди́на, що надію на Нього кладе́!
9 Bojtež se Hospodina svatí jeho; neboť nemívají nedostatku ti, kdož se ho bojí.
Бійтеся Господа, всі святії Його, бо ті, що бояться Його, недостатку не мають!
10 Lvíčátka nedostatek a hlad trpívají, ale ti, kteříž hledají Hospodina, nemívají nedostatku ve všem dobrém.
Левчуки́ бідні й голодні, а ті, хто пошукує Господа, недостатку не чують в усьому добрі́.
11 Poďtež, dítky, poslouchejte mne, bázni Hospodinově vyučovati vás budu.
Ходіть, діти, послухайте мене, — стра́ху Господнього я вас навчу!
12 Který člověk žádostiv jest života, a miluje dny, aby užíval dobrých věcí?
Хто та людина, що хоче життя, що любить дні довгі, щоб бачити добро́?
13 Zdržuj jazyk svůj od zlého, a rty své od mluvení lsti.
Свого язика́ бережи від лихого, а уста свої — від гово́рений пі́дступу.
14 Odstup od zlého, a čiň dobré, hledej pokoje, a stíhej jej.
Відступися від злого і добре чини, миру шукай і женися за ним!
15 Oči Hospodinovy obrácené jsou k spravedlivým, a uši jeho k volání jejich:
Очі Господні на праведних, уші ж Його — на їхній зойк,
16 Ale zůřivý oblíčej Hospodinův proti těm, kteříž páší zlé věci, aby vyplénil z země památku jejich.
Господнє лице — на злочинців, щоб ви́нищити їхню пам'ять з землі.
17 Volají-li spravedliví, Hospodin vyslýchá, a ze všech jejich úzkostí je vytrhuje.
Коли пра́ведні кли́чуть, то їх чує Господь, і з усіх утисків їхніх визво́лює їх.
18 Nebo blízko jest Hospodin těm, kteříž jsou srdce skroušeného, a potřeným v duchu spomáhá.
Господь зламаносе́рдим близьки́й, і впоко́рених духом спасає.
19 Mnohé úzkosti jsou spravedlivého, ale Hospodin ze všech jej vytrhuje.
Багато лихого для праведного, та його визволя́є Господь з них усіх:
20 Onť ostříhá všech kostí jeho, žádná z nich nebývá zlámána.
Він пильнує всі кості його, — із них жо́дна не зламається!
21 Bezbožníka zahubí zlost, a ti, kteříž nenávidí spravedlivého, zkaženi budou.
Зло безбожному смерть заподіє, і винними будуть усі, хто нена́видить праведного.
22 Služebníků pak svých duše vykoupí Hospodin, a nebudou zkaženi, kteříž doufají v něho.
Господь ви́зволить душу рабів Своїх, і винні не будуть усі, хто вдається до Нього!
