Žalmy 3
1 Žalm Davidův, když utíkal před Absolonem synem svým. Hospodine, jakť jsou mnozí nepřátelé moji! Mnozí povstávají proti mně.
Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
2 Mnozí mluví o duši mé: Nemáť tento žádné pomoci v Bohu.
Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
3 Ale ty, Hospodine, jsi štítem vůkol mne, slávou mou, a kterýž povyšuješ hlavy mé.
Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
4 Hlasem svým volal jsem k Hospodinu, a vyslyšel mne s hory svaté své. (Sélah)
Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
5 Já jsem lehl, a spal jsem, i zas procítil; nebo mne zdržoval Hospodin.
Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
6 Nebuduť se báti mnoha tisíců lidí, kteříž se vůkol kladou proti mně.
Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
7 Povstaniž, Hospodine, zachovej mne, Bože můj, kterýž jsi zbil všech nepřátel mých líce, a zuby bezbožníků zvyrážel.
Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
8 Tvéť, ó Hospodine, jest spasení, a nad lidem tvým požehnání tvé. (Sélah)
Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.
