< Žalmy 129 >
1 Píseň stupňů. Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, rciž nyní Izraeli,
Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
2 Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, a však mne nepřemohli.
sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
3 Po hřbetě mém orali oráči, a dlouhé proháněli brázdy své.
Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
4 Ale Hospodin jsa spravedlivý, zpřetínal prostranky bezbožných.
Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
5 Zahanbeni a zpět obráceni budou všickni, kteříž nenávidí Siona.
Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
6 Budou jako tráva na střechách, kteráž prvé než odrostá, usychá.
Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
7 Z níž nemůže hrsti své naplniti žnec, ani náručí svého ten, kterýž váže snopy.
da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
8 Aniž řeknou tudy jdoucí: Požehnání Hospodinovo budiž s vámi, aneb: Dobrořečíme vám ve jménu Hospodinovu.
Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”