< Žalmy 129 >
1 Píseň stupňů. Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, rciž nyní Izraeli,
Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
2 Veliceť jsou mne ssužovali hned od mladosti mé, a však mne nepřemohli.
Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
3 Po hřbetě mém orali oráči, a dlouhé proháněli brázdy své.
Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
4 Ale Hospodin jsa spravedlivý, zpřetínal prostranky bezbožných.
De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
5 Zahanbeni a zpět obráceni budou všickni, kteříž nenávidí Siona.
Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
6 Budou jako tráva na střechách, kteráž prvé než odrostá, usychá.
Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
7 Z níž nemůže hrsti své naplniti žnec, ani náručí svého ten, kterýž váže snopy.
Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
8 Aniž řeknou tudy jdoucí: Požehnání Hospodinovo budiž s vámi, aneb: Dobrořečíme vám ve jménu Hospodinovu.
En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.