Žalmy 120

1 Píseň stupňů. K Hospodinu v ssoužení svém volal jsem, a vyslyšel mne.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Hospodine, vysvoboď duši mou od rtů lživých, a od jazyka lstivého.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Coť prospěje, aneb coť přidá jazyk lstivý,

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Podobný k střelám přeostrým silného, a k uhlí jalovcovému?

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Běda mně, že pohostinu býti musím v Mešech, a přebývati v saláších Cedarských.

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Dlouho bydlí duše má mezi těmi, kteříž nenávidí pokoje.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Já ku pokoji, ale když mluvím, oni k boji.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.