< Žalmy 119 >

1 Aleph. Blahoslavení ti, kteříž jsou ctného obcování, kteříž chodí v zákoně Hospodinově.
Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
2 Blahoslavení, kteříž ostříhají svědectví jeho, a kteříž ho celým srdcem hledají.
Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
3 Nečiní zajisté nepravosti, ale kráčejí po cestách jeho.
dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
4 Ty jsi přikázal, aby pilně bylo ostříháno rozkazů tvých.
Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
5 Ó by spraveny byly cesty mé k ostříhání ustanovení tvých.
Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
6 Tehdážť nebudu zahanben, když budu patřiti na všecka přikázaní tvá.
Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
7 Oslavovati tě budu v upřímnosti srdce, když se vyučovati budu právům spravedlnosti tvé.
Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
8 Ustanovení tvých budu ostříhati s pilností, toliko neopouštěj mne.
Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
9 Beth. Jakým způsobem očistí mládenec stezku svou? Takovým, aby se choval vedlé slova tvého.
Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
10 Celým srdcem svým hledám tebe, nedopouštějž mi blouditi od přikázaní tvých.
Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
11 V srdci svém skládám řeč tvou, abych nehřešil proti tobě.
E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
12 Ty chvály hodný Hospodine, vyuč mne ustanovením svým.
Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
13 Rty svými vypravuji o všech soudech úst tvých.
Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
14 Z cesty svědectví tvých raduji se více, než z největšího zboží.
Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
15 O přikázaních tvých přemyšluji, a patřím na stezky tvé.
Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
16 V ustanoveních tvých se kochám, aniž se zapomínám na slovo tvé.
Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
17 Gimel Tu milost učiň s služebníkem svým, abych, dokudž jsem živ, ostříhal slova tvého.
Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
18 Otevři oči mé, abych spatřoval divné věci z zákona tvého.
Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
19 Příchozí jsem na tom světě, neukrývejž přede mnou přikázaní svých.
Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
20 Umdlévá duše má pro žádost soudů tvých všelikého času.
Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
21 Vyhlazuješ pyšné, zlořečené, kteříž bloudí od přikázaní tvých.
Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
22 Odejmi ode mne útržku a potupu, neboť ostříhám svědectví tvých.
Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
23 Také i knížata se zasazují, a mluví proti mně, služebník pak tvůj přemýšlí o ustanoveních tvých.
Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
24 Svědectví tvá zajisté jsou mé rozkoše a moji rádcové.
Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
25 Daleth Přilnula k prachu duše má; obživiž mne podlé slova svého.
Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
26 Cesty své předložilť jsem, a vyslýchals mne; vyuč mne ustanovením svým.
Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
27 Cestě rozkazů tvých dej ať vyrozumívám, a ať přemýšlím o divných skutcích tvých.
Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
28 Rozplývá se zámutkem duše má, očerstviž mne podlé slova svého.
Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
29 Cestu lživou odvrať ode mne, a zákon svůj z milosti dej mi.
Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
30 Cestu pravou jsem vyvolil, soudy tvé sobě předkládám.
Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
31 Svědectví tvých se přídržím, Hospodine, nedejž mi zahanbenu býti.
Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
32 Cestou rozkazů tvých poběhnu, když ty rozšíříš srdce mé.
Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
33 He Vyuč mne, Hospodine, cestě ustanovení svých, kteréž bych ostříhal do konce.
Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
34 Dej mi ten rozum, ať šetřím zákona tvého, a ať ho ostříhám celým srdcem.
Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
35 Dej, ať chodím cestou přikázaní tvých; nebo v tom svou rozkoš skládám.
Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
36 Nakloň srdce mého k svědectvím svým, a ne k lakomství.
Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
37 Odvrať oči mé, ať nehledí marnosti; na cestě své obživ mne.
Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
38 Potvrď služebníku svému řeči své, kterýž se oddal k službě tvé.
Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
39 Odvrať ode mne pohanění, jehož se bojím; nebo soudové tvoji dobří jsou.
Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
40 Aj, toužím po rozkázaních tvých; dej, ať jsem živ v spravedlnosti tvé.
Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
41 Vav Ó ať se přiblíží ke mně milosrdenství tvá, Hospodine, a spasení tvé vedlé řeči tvé,
Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
42 Tak abych odpovědíti uměl utrhači svému skutkem, že doufání skládám v slovu tvém.
Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
43 A nevynímej z úst mých slova nejpravějšího; neboť na soudy tvé očekávám.
Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
44 I budu ostříhati zákona tvého ustavičně, od věků až na věky,
Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
45 A bez přestání choditi na širokosti, neboť jsem se dotázal rozkazů tvých.
Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
46 Nýbrž mluviti budu o svědectvích tvých i před králi, a nebudu se hanbiti.
Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
47 Nebo rozkoš svou skládám v přikázaních tvých, kteráž jsem zamiloval.
Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
48 Přičinímť i ruce své k přikázaním tvým, kteráž miluji, a přemýšleti budu o ustanoveních tvých.
Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
49 Zajin Rozpomeň se na slovo k služebníku svému, kterýmž jsi mne ubezpečil.
Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
50 Toť jest má útěcha v ssoužení mém, že mne slovo tvé obživuje.
Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
51 Pyšní mi se velmi posmívají, však od zákona tvého se neuchyluji.
Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
52 Neboť se rozpomínám na soudy tvé věčné, Hospodine, kterýmiž se potěšuji.
Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
53 Děsím se nad bezbožnými, kteříž opouštějí zákon tvůj.
Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
54 Ustanovení tvá jsou mé písničky na místě mého putování.
Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
55 Rozpomínám se i v noci na jméno tvé, Hospodine, a ostříhám zákona tvého.
O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
56 Toť mám odtud, abych ostříhal rozkazů tvých.
Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
57 Cheth Díl můj, řekl jsem, Hospodine, ostříhati výmluvnosti tvé.
Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
58 Modlívám se milosti tvé v celém srdci: Smiluj se nade mnou podlé slova svého.
Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
59 Rozvážil jsem na mysli cesty své, a obrátil jsem nohy své k tvým svědectvím.
Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
60 Pospíchámť a neodkládám ostříhati rozkazů tvých.
Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
61 Rota bezbožníků zloupila mne, na zákon tvůj se nezapomínám.
Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
62 O půlnoci vstávám, abych tě oslavoval v soudech spravedlnosti tvé.
Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
63 Účastník jsem všech, kteříž se bojí tebe, a těch, kteříž ostříhají přikázaní tvých.
Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
64 Milosrdenství tvého, Hospodine, plná jest země, ustanovením svým vyuč mne.
O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
65 Teth Dobrotivě jsi nakládal s služebníkem svým, Hospodine, podlé slova svého.
Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
66 Pravému soudu a umění vyuč mne, nebo jsem přikázaním tvým uvěřil.
Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
67 Prvé než jsem snížen byl, bloudil jsem, ale nyní výmluvnosti tvé ostříhám.
Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
68 Dobrý jsi ty a dobrotivý, vyuč mne ustanovením svým.
Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
69 Složiliť jsou lež proti mně pyšní, ale já celým srdcem ostříhám přikázaní tvých.
Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
70 Zbřidlo jako tuk srdce jejich, já zákonem tvým se potěšuji.
Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
71 K dobrémuť jest mi to, že jsem pobyl v trápení, abych se naučil ustanovením tvým.
Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
72 Za lepší sobě pokládám zákon úst tvých, nežli na tisíce zlata a stříbra.
Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
73 Jod Ruce tvé učinily a sformovaly mne, dej mi ten rozum, abych se naučil přikázaním tvým,
Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
74 Tak aby bojící se tebe mne vidouce, radovali se, že na slovo tvé očekávám.
Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
75 Seznávámť, Hospodine, že jsou spravedliví soudové tvoji, a že jsi mne hodně potrestal.
Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
76 Nechať jest již zřejmé milosrdenství tvé ku potěšení mému, podlé řeči tvé mluvené služebníku tvému.
Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
77 Přiďtež na mne slitování tvá, abych živ býti mohl; nebo zákon tvůj rozkoš má jest.
Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
78 Zahanbeni buďte pyšní, proto že lstivě chtěli mne podvrátiti, já pak přemyšluji o přikázaních tvých.
U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
79 Obraťtež se ke mně, kteříž se bojí tebe, a kteříž znají svědectví tvá.
Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
80 Budiž srdce mé upřímé při ustanoveních tvých, tak abych nebyl zahanben.
Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
81 Kaph Touží duše má po spasení tvém, na slovo tvé očekávám.
Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
82 Hynou i oči mé žádostí výmluvností tvých, když říkám: Skoro-liž mne potěšíš?
Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
83 Ačkoli jsem jako nádoba kožená v dymu, na ustanovení tvá však jsem nezapomenul.
Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
84 Mnoho-liž bude dní služebníka tvého? Skoro-liž soud vykonáš nad těmi, kteříž mi protivenství činí?
Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
85 Vykopali mi pyšní jámy, kterážto věc není podlé zákona tvého.
Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
86 Všecka přikázaní tvá jsou pravda; bez příčiny mi se protiví, spomoziž mi.
Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
87 Téměřť jsou mne již v nic obrátili na zemi, já jsem však neopustil přikázaní tvých.
Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
88 Podlé milosrdenství svého obživ mne, abych ostříhal svědectví úst tvých.
Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
89 Lamed Na věky, ó Hospodine, slovo tvé trvánlivé jest v nebesích.
Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
90 Od národu do pronárodu pravda tvá, utvrdil jsi zemi, a tak stojí.
Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
91 Vedlé úsudků tvých stojí to vše do dnešního dne, všecko to zajisté jsou služebníci tvoji.
Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
92 Byť zákon tvůj nebyl mé potěšení, dávno bych byl zahynul v svém trápení.
Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
93 Na věky se nezapomenu na rozkazy tvé; jimi zajisté obživil jsi mne.
Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
94 Tvůjť jsem já, zachovávejž mne; nebo přikázaní tvá zpytuji.
Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
95 Očekávajíť na mne bezbožní, aby mne zahubili, já pak svědectví tvá rozvažuji.
Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
96 Každé věci dokonalé vidím skončení; rozkaz tvůj jest přeširoký náramně.
Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
97 Mem Ó jak miluji zákon tvůj, tak že každého dne on jest mé přemyšlování.
Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
98 Nad nepřátely mé moudřejšího mne činíš přikázaními svými; nebo mám je ustavičně před sebou.
Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
99 Nade všecky své učitele rozumnější jsem učiněn; nebo svědectví tvá jsou má přemyšlování.
Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
100 I nad starce opatrnější jsem, nebo přikázaní tvých ostříhám.
Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
101 Od každé cesty zlé zdržuji nohy své, abych ostříhal slova tvého.
Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
102 Od soudů tvých se neodvracuji, proto že ty mne vyučuješ.
Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
103 Ó jak jsou sladké dásním mým výmluvnosti tvé, nad med ústům mým.
Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
104 Z přikázaní tvých rozumnosti jsem nabyl, a protož všeliké cesty bludné nenávidím.
Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
105 Nun Svíce nohám mým jest slovo tvé, a světlo stezce mé.
Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
106 Přisáhl jsem, což i splním, že chci ostříhati soudů spravedlnosti tvé.
Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
107 Ztrápenýť jsem přenáramně, Hospodine, obživiž mne vedlé slova svého.
Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
108 Dobrovolné oběti úst mých, žádám, oblib, Hospodine, a právům svým vyuč mne.
O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
109 Duše má jest v ustavičném nebezpečenství, a však na zákon tvůj se nezapomínám.
Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
110 Polékli jsou mi bezbožní osídlo, ale já od rozkazů tvých se neodvracím.
Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
111 Za dědictví věčné ujal jsem svědectví tvá, neboť jsou radost srdce mého.
Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
112 Naklonil jsem srdce svého k vykonávání ustanovení tvých ustavičně, až i do konce.
Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
113 Samech Výmyslků nenávidím, zákon pak tvůj miluji.
Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
114 Skrýše má a pavéza má ty jsi, na slovo tvé očekávám.
Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
115 Odstuptež ode mne nešlechetníci, abych ostříhal přikázaní Boha svého.
Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
116 Zdržujž mne podlé slova svého, tak abych živ byl, a nezahanbuj mne v mém očekávání.
Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
117 Posiluj mne, abych zachován byl, a patřil k ustanovením tvým ustavičně.
Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
118 Potlačuješ všecky ty, kteříž odstupují od ustanovení tvých; neboť jest lživá opatrnost jejich.
Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
119 Jako trůsku odmítáš všecky bezbožníky země, a protož miluji svědectví tvá.
Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
120 Děsí se strachem před tebou tělo mé; nebo soudů tvých bojím se.
Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
121 Ajin Činím soud a spravedlnost, nevydávejž mne mým násilníkům.
Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
122 Zastup sám služebníka svého k dobrému, tak aby mne pyšní nepotlačili.
Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
123 Oči mé hynou čekáním na spasení tvé, a na výmluvnost spravedlnosti tvé.
Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
124 Nalož s služebníkem svým vedlé milosrdenství svého, a ustanovením svým vyuč mne.
Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
125 Služebník tvůj jsem já, dejž mi rozumnost, abych uměl svědectví tvá.
Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
126 Časť jest, abys se přičinil, Hospodine; zrušili zákon tvůj.
Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
127 Z té příčiny miluji přikázaní tvá více nežli zlato, i to, kteréž jest nejlepší.
Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
128 A proto, že všecky rozkazy tvé o všech věcech pravé býti poznávám, všeliké stezky bludné nenávidím.
Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
129 Pe Předivnáť jsou svědectví tvá, a protož jich ostříhá duše má.
Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
130 Začátek učení tvého osvěcuje, a vyučuje sprostné rozumnosti.
Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
131 Ústa svá otvírám, a dychtím, nebo přikázaní tvých jsem žádostiv.
Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
132 Popatřiž na mne, a smiluj se nade mnou podlé práva těch, kteříž milují jméno tvé.
Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
133 Kroky mé utvrzuj v slovu svém, a nedej, aby nade mnou panovati měla jaká nepravost.
Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
134 Vysvoboď mne z nátisků lidských, abych ostříhal rozkazů tvých.
Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
135 Zasvěť tvář svou nad služebníkem svým, a ustanovením svým vyuč mne.
Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
136 Potůčkové vod vyplývají z očí mých příčinou těch, kteříž neostříhají zákona tvého.
Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
137 Tsade Spravedlivý jsi, Hospodine, a upřímý v soudech svých.
Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
138 Ty jsi vydal spravedlivá svědectví svá, a vší víry hodná.
Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
139 Až svadnu, tak horlím, že se zapomínají na slovo tvé nepřátelé moji.
Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
140 Zprubovanáť jest řeč tvá dokonale, tou příčinou ji miluje služebník tvůj.
Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
141 Maličký a opovržený jsem já, však na rozkazy tvé se nezapomínám.
Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
142 Spravedlnost tvá jest spravedlnost věčná, a zákon tvůj pravda.
Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
143 Ssoužení a nátisk mne stihají, přikázaní tvá jsou mé rozkoše.
Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
144 Spravedlnost svědectví tvých trvá na věky; dej mi z ní rozumnosti nabýti, tak abych živ býti mohl.
Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
145 Koph Z celého srdce volám, vyslyšiž mne, ó Hospodine, abych ostříhal ustanovení tvých.
Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
146 K tobě volám, vysvoboď mne, abych šetřil svědectví tvých.
Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
147 Předstihám svitání a volám, na tvéť slovo očekávám.
Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
148 Předstihají oči mé bdění proto, abych přemýšlel o výmluvnostech tvých.
Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
149 Hlas můj slyš podlé svého milosrdenství, Hospodine, podlé soudů svých obživ mne.
Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
150 Přibližují se následovníci nešlechetnosti, ti, kteříž se od zákona tvého vzdálili.
Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
151 Ty blíže jsi, Hospodine; nebo všecka přikázaní tvá jsou pravda.
Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
152 Jižť to dávno vím o svědectvích tvých, že jsi je stvrdil až na věky.
Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
153 Reš Popatřiž na mé trápení, a vysvoboď mne; neboť se na zákon tvůj nezapomínám.
Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
154 Zasaď se o mou při, a ochraň mne; pro řeč svou obživ mne.
Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
155 Dalekoť jest od bezbožných spasení, nebo nedotazují se na ustanovení tvá.
Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
156 Slitování tvá mnohá jsou, Hospodine; podlé soudů svých obživ mne.
Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
157 Jakžkoli jsou mnozí protivníci moji a nepřátelé moji, však od svědectví tvých se neuchyluji.
Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
158 Viděl jsem ty, kteříž se převráceně měli, velmi to těžce nesa, že řeči tvé neostříhali.
I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
159 Popatřiž, žeť rozkazy tvé miluji, Hospodine; podlé milosrdenství svého obživ mne.
Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
160 Nejpřednější věc slova tvého jest pravda, a na věky trvá všeliký úsudek spravedlnosti tvé.
Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
161 Šin Knížata mi se protiví bez příčiny, však slova tvého děsí se srdce mé.
Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
162 Já raduji se z řeči tvé tak jako ten, kterýž dochází hojné kořisti.
Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
163 Falše pak nenávidím, a jí v ohavnosti mám; zákon tvůj miluji.
Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
164 Sedmkrát za den chválím tě z soudů tvých spravedlivých.
Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
165 Pokoj mnohý těm, kteříž milují zákon tvůj, a nemají žádné urážky.
Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
166 Očekávám na spasení tvé, Hospodine, a přikázaní tvá vykonávám.
O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
167 Ostříhá duše má svědectví tvých, nebo je velice miluji.
Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
168 Ostříhám rozkazů tvých a svědectví tvých; nebo všecky cesty mé jsou před tebou.
Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
169 Thav Předstupiž úpění mé před oblíčej tvůj, Hospodine, a podlé slova svého uděl mi rozumnosti.
Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
170 Vejdiž pokorná prosba má před tvář tvou, a vedlé řeči své vytrhni mne.
Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
171 I vynesou rtové moji chválu, když ty mne vyučíš ustanovením svým.
Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
172 Zpívati bude i jazyk můj slovo tvé, a že všecka přikázaní tvá jsou spravedlnost.
Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
173 Budiž mi ku pomoci ruka tvá; neboť jsem sobě zvolil přikázaní tvá.
Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
174 Toužím po spasení tvém, Hospodine, a zákon tvůj jest rozkoš má.
Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
175 Živa bude duše má, a bude tě chváliti, a soudové tvoji budou mi na pomoc.
Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
176 Bloudím jako ovce ztracená, hledejž služebníka svého, neboť se na přikázaní tvá nezapomínám.
Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.

< Žalmy 119 >