< Žalmy 115 >
1 Ne nám, Hospodine, ne nám, ale jménu svému dej čest, pro milosrdenství své a pro pravdu svou.
Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie [i] prawdę.
2 Proč mají říkati pohané: Kdež jest nyní Bůh jejich?
Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz [jest] ich Bóg?
3 Ješto Bůh náš jest na nebi, čině všecko, což se mu líbí.
A nasz Bóg [jest] w niebie, czyni wszystko, co zechce.
4 Modly pak jejich jsou stříbro a zlato, dílo rukou lidských.
Ich bożki [to] srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
5 Ústa mají, a nemluví, oči mají, a nevidí.
Usta mają, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą.
6 Uši mají, a neslyší, nos mají, a nečijí.
Uszy mają, ale nie słyszą; mają nozdrza, ale nie czują.
7 Ruce mají, a nemakají, nohy mají, a nechodí, aniž volati mohou hrdlem svým.
Ręce mają, ale nie dotykają; mają nogi, ale nie chodzą; ani gardłem swoim nie wydają głosu.
8 Nechať jsou jim podobni, kteříž je dělají, a kdožkoli v nich doufají.
Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, [i] wszyscy, którzy im ufają.
9 Izraeli, doufej v Hospodina, nebo spomocníkem a štítem takových on jest.
Izraelu, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
10 Dome Aronův, doufej v Hospodina, spomocníkem a štítem takových on jest.
Domu Aarona, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
11 Kteříž se bojíte Hospodina, doufejte v Hospodina, spomocníkem a štítem takových on jest.
Wy, którzy się boicie PANA, ufajcie PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
12 Hospodin rozpomena se na nás, požehná; požehná domu Izraelovu, požehná i domu Aronovu.
PAN pamięta o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona.
13 Požehná bojícím se Hospodina, malým, i velikým.
Będzie błogosławił tym, którzy boją się PANA, i małym, i wielkim.
14 Rozmnoží Hospodin vás, vás i syny vaše.
Rozmnoży was PAN, was i waszych synów.
15 Požehnaní vy od Hospodina, kterýž učinil nebesa i zemi.
Błogosławieni jesteście przez PANA, który stworzył niebo i ziemię.
16 Nebesa jsou nebesa Hospodinova, zemi pak dal synům lidským.
Niebiosa są niebiosami PANA, ale ziemię dał synom ludzkim.
17 Ne mrtví chváliti budou Hospodina, ani kdo ze všech těch, kteříž sstupují do místa mlčení,
Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do [miejsca] milczenia.
18 Ale my dobrořečiti budeme Hospodinu od tohoto času až na věky. Halelujah.
Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.