< Žalmy 107 >
1 Oslavujte Hospodina, nebo jest dobrý, nebo na věky milosrdenství jeho.
RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
2 Nechť o tom vypravují ti, kteříž jsou vykoupeni skrze Hospodina, jak je on vykoupil z ruky těch, kteříž je ssužovali,
Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 A shromáždil je z zemí, od východu a od západu, od půlnoci i od moře.
Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Bloudili po poušti, po cestách pustých, města k přebývání nenacházejíce.
Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Hladovití a žízniví byli, až v nich svadla duše jejich.
Aç, susuz, Sefil oldular.
6 Když volali k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich vytrhl je,
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 A vedl je po cestě přímé, aby přišli do města k bydlení.
Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Poněvadž napájí duši žíznivou, a duši hladovitou naplňuje dobrými věcmi.
Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Kteříž sedí ve tmě a v stínu smrti, sevříni jsouce bídou i železy,
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 Protože odporni byli řečem Boha silného, a radou Nejvyššího pohrdli.
Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
12 Pročež ponížil bídou srdce jejich, padli, a nebylo pomocníka.
Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí je vysvobozuje.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Vyvodí je z temností a stínu smrti, a svazky jejich trhá.
Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
15 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Poněvadž láme brány měděné, a závory železné posekává.
Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
17 Blázni pro cestu převrácenosti své, a pro nepravosti své v trápení bývají.
Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
18 Oškliví se jim všeliký pokrm, až se i k branám smrti přibližují.
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
20 Posílá slovo své, a uzdravuje je, a vysvobozuje je z hrobu.
Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
21 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými,
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22 A obětujíce oběti chvály, ať vypravují skutky jeho s prozpěvováním.
Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
23 Kteří se plaví po moři na lodech, pracujíce na velikých vodách,
Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
24 Tiť vídají skutky Hospodinovy, a divy jeho v hlubokosti.
RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25 Jakž jen dí, hned se strhne vítr bouřlivý, a dme vlny mořské.
Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
26 Vznášejí se k nebi, sstupují do propasti, duše jejich v nebezpečenství rozplývá se.
Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27 Motají se a nakloňují jako opilý, a všecko umění jejich mizí.
Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
28 Když volají k Hospodinu v ssoužení svém, z úzkostí jejich je vysvobozuje.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
29 Proměňuje bouři v utišení, tak že umlkne vlnobití jejich.
Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
30 I veselí se, že utichlo; a tak přivodí je k břehu žádostivému.
Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31 Nechať oslavují před Hospodinem milosrdenství jeho, a divné skutky jeho před syny lidskými.
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32 Nechť ho vyvyšují v shromáždění lidu, a v radě starců chválí jej.
Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33 Obrací řeky v poušť, a prameny vod v suchost,
Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
34 Zemi úrodnou v slatinnou, pro zlost obyvatelů jejích.
Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35 Pustiny obrací v jezera, a zemi vyprahlou v prameny vod.
Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
36 I osazuje na ní hladovité, aby stavěli města k bydlení.
Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
37 Kteříž osívají pole, a dělají vinice, a shromažďují sobě užitek úrody.
Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
38 Takť on jim žehná, že se rozmnožují velmi, a dobytka jejich neumenšuje.
RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
39 A někdy pak umenšeni a sníženi bývají ukrutenstvím, bídou a truchlostí,
Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40 Když vylévá pohrdání na knížata, dopouštěje, aby bloudili po poušti bezcestné.
RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41 Onť vyzdvihuje nuzného z trápení, a rozmnožuje rodinu jako stádo.
Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42 Nechť to spatřují upřímí, a rozveselí se, ale všeliká nepravost ať zacpá ústa svá.
Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
43 Ale kdo jest tak moudrý, aby toho šetřil, a vyrozumíval mnohému milosrdenství Hospodinovu?
Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.