Žalmy 102
1 Modlitba chudého, když sevřín jsa, před Hospodinem vylévá žádosti své. Hospodine, slyš modlitbu mou, a volání mé přijdiž k tobě.
Молитва страдника, коли він знемагає й виливає перед Господом свій жаль. Господи, почуй мою молитву, і нехай дійде до Тебе мій зойк.
2 Neskrývej tváři své přede mnou, v den ssoužení mého nakloň ke mně ucha svého; když k tobě volám, rychle vyslyš mne.
Не ховай від мене Твого обличчя у день, коли мені тісно, нахили до мене вухо Твоє. Того дня, коли я кличу, дай мені відповідь негайно.
3 Nebo mizejí jako dým dnové moji, a kosti mé jako ohniště vypáleny jsou.
Бо дні мої щезли, мов дим, і кості мої обгоріли, наче купа золи.
4 Poraženo jest jako bylina, a usvadlo srdce mé, tak že jsem chleba svého jísti zapomenul.
Немов витоптана трава, висохло серце моє, так що я забуваю їсти свій хліб.
5 Od hlasu lkání mého přilnuly kosti mé k kůži mé.
Від голосу мого зітхання прилипли кості мої до тіла.
6 Podobný jsem učiněn pelikánu na poušti, jsem jako výr na pustinách.
Я уподібнився до сича в пустелі, став немов пугач на руїнах.
7 Bdím, a jsem jako vrabec osamělý na střeše.
Не сплю, став наче птах, що самотньо [сидить] на даху.
8 Každý den utrhají mi nepřátelé moji, a posměvači moji proklínají mnou.
Щодня вороги мої ганьблять мене, неславлять мене, промовляють ім’я моє, як прокляття.
9 Nebo jídám popel jako chléb, a k nápoji svému slz přiměšuji,
Я їм попіл замість хліба й питво моє зі сльозами змішую
10 Pro rozhněvání tvé a zažžený hněv tvůj; nebo zdvihna mne, hodils mnou.
через гнів Твій і лють, бо Ти підняв мене й кинув додолу.
11 Dnové moji jsou jako stín nachýlený, a já jako tráva usvadl jsem.
Дні мої – немов нахилена тінь, я сохну, наче трава.
12 Ale ty, Hospodine, na věky zůstáváš, a památka tvá od národu až do pronárodu.
А Ти, Господи, житимеш повіки, і пам’ять про Тебе – із роду в рід.
13 Ty povstana, smiluješ se nad Sionem, nebo čas jest učiniti milost jemu, a čas uložený přišel.
Ти встанеш, змилуєшся над Сіоном, бо настав час помилувати його, бо прийшла пора.
14 Nebo líbost mají služebníci tvoji v kamení jeho, a nad prachem jeho slitují se,
Адже слуги Твої уподобали [навіть] каміння його, і милим став для них його пил.
15 Aby se báli pohané jména Hospodinova, a všickni králové země slávy tvé,
Тоді будуть боятися народи імені Господа, і всі царі землі – слави Твоєї.
16 Když by Hospodin vzdělal Sion, a ukázal se v slávě své,
Бо відбудує Господь Сіон, з’явиться Він у славі Своїй.
17 Když by popatřil k modlitbě poníženého lidu, nepohrdaje modlitbou jejich.
Зглянеться на молитву нужденних і не знехтує благаннями їхніми.
18 Budeť to zapsáno pro budoucí potomky, a lid, kterýž má stvořen býti, chváliti bude Hospodina,
Нехай записано це буде для прийдешнього покоління, і народ майбутнього прославлятиме Господа.
19 Že shlédl s výsosti svatosti své. Hospodin s nebe na zemi že popatřil,
Бо Він поглянув із висот святині Своєї, Господь із небес подивився на землю,
20 Aby vyslyšel vzdychání vězňů, a rozvázal ty, kteříž již k smrti oddání byli,
щоб почути стогони в’язня й звільнити приречених на смерть,
21 Aby vypravovali na Sionu jméno Hospodinovo, a chválu jeho v Jeruzalémě,
щоб сповістити на Сіоні ім’я Господа й хвалу Його – в Єрусалимі,
22 Když se spolu shromáždí národové a království, aby sloužili Hospodinu.
коли зберуться народи й царства разом, щоб служити Господеві.
23 Ztrápilť jest na cestě sílu mou, ukrátil dnů mých,
Він виснажив силу мою в дорозі, скоротив мої дні.
24 Až jsem řekl: Můj Bože, nebeř mne u prostřed dnů mých; od národu zajisté až do pronárodu jsou léta tvá,
Я сказав: «Боже мій, не забирай мене в середині днів моїх, Той, Чиї роки – із роду в рід.
25 I prvé nežlis založil zemi, a dílo rukou svých, nebesa.
На початку Ти заклав основи землі, і небеса – діяння рук Твоїх.
26 Onať pominou, ty pak zůstáváš; všecky ty věci jako roucho zvetšejí, jako oděv změníš je, a změněny budou.
Вони згинуть, а Ти існуватимеш завжди; усі вони, як одяг, зносяться, і Ти поміняєш їх, немов [старі] шати, і вони зміняться.
27 Ty pak jsi tentýž, a léta tvá nikdy nepřestanou.
Але Ти – Той самий, і роки Твої нескінченні.
28 Synové služebníků tvých bydliti budou, a símě jejich zmocní se před tebou.
Сини рабів Твоїх житимуть, і нащадки їхні міцно стоятимуть перед Твоїм обличчям».
