< Žalmy 10 >

1 Proč, ó Hospodine, stojíš zdaleka, a skrýváš se v čas ssoužení?
Немишкә, и Пәрвәрдигар, жирақта турисән? Немишкә азаплиқ күнләрдә өзүңни йошурисән?
2 Z pychu bezbožník protivenství činí chudému. Ó by jati byli v zlých radách, kteréž vymýšlejí.
Рәзил адәмләр тәкәббурлуғи билән аҗиз мөминләрни тап бастуруп қоғлап жүриду; Улар өзлири тапқан һейлиләр билән илинип, баблиниду.
3 Neboť se honosí bezbožník v líbostech života svého, a lakomý sobě pochlebuje, a Hospodina popouzí.
Чүнки рәзилләр өз арзу-һәвәслири билән махтиниду; Ач көзләр үчүн бәхит тиләйду; Пәрвәрдигарни болса көзигә илмайду.
4 Bezbožník pro pýchu, kterouž na sobě prokazuje, nedbá na nic; všecka myšlení jeho jsou, že není Boha.
Улар чирайидин һакавурлуқ яғдуруп, Худани издимәйду; Улар барлиқ хияллирида: «Һеч бир Худа йоқтур!» дәйду.
5 Dobře mu se daří na cestách jeho všelikého času, soudové tvoji vzdáleni jsou od něho, i na všecky nepřátely své fouká,
Уларниң йоллири һемишә раван болиду; Сениң һөкүмлириң уларниң нәзиридин жирақ вә үстүн туриду; Уларниң рәқиплири болса, уларға қарап «түфи!» дәп мазақ қилиду.
6 Říkaje v srdci svém: Nepohnuť se od národu až do pronárodu, nebo ne bojím se zlého.
[Рәзил адәм] көңлидә: «Мән һеч тәврәнмәй туриверимән! Дәвирдин-дәвиргә һеч мушәққәткә учримаймән» — дәйду.
7 Ústa jeho plná jsou zlořečenství, i chytrosti a lsti; pod jazykem jeho trápení a starost.
Униң ағзи қарғаш, алдамчилиқ һәм зулумға толған; Тили астида әскилик вә қәбиһлик ятиду.
8 Sedí v zálohách ve vsech a v skrýších, aby zamordoval nevinného; očima svýma po chudém špehuje.
У мәһәллиләрдә йошурунчә марап олтириду; У пинһан җайларда гунасизларни өлтүрүветиду; Көзлири йоқсулларни көзләйду;
9 Číhá v skrytě jako lev v jeskyni své, číhá, aby pochytil chudého, uchvacujeť jej, a táhne pod sítku svou.
У чатқаллиғида ятқан ширдәк йошурунчә пайлап ятиду; У мөминләрни тутувелиш үчүн йошурунчә марап ятиду; Мөминләрни тутувелип, уларни өз ториға чүшүриду.
10 Připadá a stuluje se, dokudž by nevpadlo v silné pazoury jeho shromáždění chudých.
[Йоқсуллар] езилиду, пүкүлиду; Дәрдмәнләр униң явузлуқлири билән жиқилиду.
11 Říká v srdci svém: Zapomenulť jest Bůh silný, skryl tvář svou, nepohledíť na věky.
У көңлидә: «Тәңри буни унтуп қалди, У йүзини йепивелип, қаримайду; Буни һәргиз көрмәйду» — дәйду.
12 Povstaniž, Hospodine Bože silný, vznes ruku svou, nezapomínejž se nad chudými.
Орнуңдин турғин, и Пәрвәрдигар; И Тәңрим, қолуңни көтәргин; Езилгән мөминләрни унтума!
13 Proč má bezbožník Boha popouzeti, říkaje v srdci svém, že toho vyhledávati nebudeš?
Рәзил адәм немишкә [Сән] Худани көзигә илмайду? У көңлидә: «[Худа] буни сүрүштүрмәйду!» — дәйду.
14 Díváš se do času, nebo ty nátisk a bolest spatřuješ, abys jim odplatil rukou svou; na tebeť se spouští chudý, sirotku ty jsi spomocník.
Сән буни көргәнсән; Сән Өз қолуң билән яманлиқ һәм зулумни өзлиригә қайтуруш үчүн, Өзүң буларни көзләп жүрисән; Дәрдмәнләр өзлирини Саңа аманәт қилиду; Чүнки Сән житим-йесирләргә яр-йөләк болуп кәлгәнсән;
15 Potři rámě bezbožného, a vyhledej nepravosti zlostného, tak aby neostál.
Рәзил, яман адәмниң билигини сундурувәткәйсән; Униң рәзиллигини бирмубир сүрүштүрүп, үзүл-кесил йоқатқайсән.
16 Hospodin jest králem věčných věků, národové z země své hynou.
Пәрвәрдигар әбәдил-әбәткичә падишадур; [Имансиз] әлләр болса [Пәрвәрдигарниң] зиминидин йоқилар.
17 Žádost ponížených vyslýcháš, Hospodine, utvrzuješ srdce jejich, ucha svého k nim nakloňuješ,
Пәрвәрдигар, Сән аҗиз мөминләрниң арманлирини аңлайсән; Уларниң дилини тоқ қилисән;
18 Abys soud činil sirotku a ssouženému, tak aby jich nessužoval více člověk bídný a zemský.
Житим-йесирлар вә езилгүчиләр үчүн адаләтни яқлап, Йәр йүзидики инсанларниң [аҗиз-мөминләргә] қайтидин вәһимә салғучи болмаслиғи үчүн, Қулиқиңни диң тутисән.

< Žalmy 10 >