< Príslovia 7 >

1 Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
Oğlum, sözlerimi yerine getir, Aklında tut buyruklarımı.
2 Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın. Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.
3 Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
Onları yüzük gibi parmaklarına geçir, Yüreğinin levhasına yaz.
4 Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
Bilgeliğe, “Sen kızkardeşimsin”, Akla, “Akrabamsın” de.
5 Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
Zina eden kadından, Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.
6 Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
Evimin penceresinden, Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,
7 Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
Bir sürü toy gencin arasında, Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.
8 Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
Akşamüzeri, alaca karanlıkta, Akşam karanlığı çökerken, O kadının oturduğu sokağa saptığını, Onun evine yöneldiğini gördüm.
9 V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
10 A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
Derken kadın onu karşıladı, Fahişe kılığıyla sinsice.
11 Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın. Bir an bile durmaz evde.
12 Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
Kâh sokakta, kâh meydanlardadır. Sokak başlarında pusuya yatar.
13 I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
Delikanlıyı tutup öptü, Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:
14 Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim.
15 Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni!
16 Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim.
17 Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim.
18 Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım.
19 Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı.
20 Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.”
21 I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi.
22 Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi,
23 Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.
24 Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime,
25 Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin.
26 Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.
27 Cesty pekelné dům její, vedoucí do skrýší smrti. (Sheol h7585)
Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür. (Sheol h7585)

< Príslovia 7 >