Príslovia 5
1 Synu můj, pozoruj moudrosti mé, k opatrnosti mé nakloň ucha svého,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 Abys ostříhal prozřetelnosti, a rtové tvoji šetřili umění.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Nebo rtové cizí ženy strdí tekou, a měkčejší nad olej ústa její.
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Poslední pak věci její hořké jsou jako pelyněk, ostré jako meč na obě straně ostrý.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 Stezku života snad bys zvážiti chtěl? Vrtkéť jsou cesty její, neseznáš.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Protož, synové, poslechněte mne, a neodstupujte od řečí úst mých.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Vzdal od ní cestu svou, a nepřibližuj se ke dveřím domu jejího,
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Abys snad nedal jiným slávy své, a let svých ukrutnému,
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 Aby se nenasytili cizí úsilím tvým, a práce tvá nezůstala v domě cizím.
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 I řval bys naposledy, když bys zhubil tělo své a čerstvost svou,
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 A řekl bys: Jak jsem nenáviděl cvičení, a domlouváním pohrdalo srdce mé,
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 A neposlouchal jsem hlasu vyučujících mne, a k učitelům svým nenaklonil jsem ucha svého!
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 O málo, že jsem nevlezl ve všecko zlé u prostřed shromáždění a zástupu.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Pí vodu z čisterny své, a prameny z prostředku vrchoviště svého.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Nechť se rozlévají studnice tvé ven, a potůčkové vod na ulice.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Měj je sám sobě, a ne cizí s tebou.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Budiž požehnaný pramen tvůj, a vesel se z manželky mladosti své.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Laně milostné a srny utěšené; prsy její ať tě opojují všelikého času, v milování jejím kochej se ustavičně.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 Nebo proč bys se kochal, synu můj, v cizí, a objímal život postranní,
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Poněvadž před očima Hospodinovýma jsou cesty člověka, a on všecky stezky jeho váží?
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 Nepravosti vlastní jímají bezbožníka takového, a v provazích hříchu svého uvázne.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Takovýť umře, proto že nepřijímal cvičení, a ve množství bláznovství svého blouditi bude.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
