< Príslovia 30 >
1 Slova Agura, syna Jáke. Sepsání řečí muže toho k Itielovi, k Itielovi a Uchalovi.
Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
2 Jistě žeť jsem hloupější nad jiné, tak že rozumnosti člověka obecného nemám,
Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
3 Aniž jsem se naučil moudrosti, a umění svatých neumím.
Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
4 Kdo vstoupil v nebe, i sstoupil? Kdo sebral vítr do hrstí svých? Kdo shrnul vody v roucho své? Kdo upevnil všecky končiny země? Které jméno jeho, a jaké jméno syna jeho, víš-li?
Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
5 Všeliká výmluvnost Boží přečištěná jest; onť jest štít doufajících v něho.
Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
6 Nepřidávej k slovům jeho, aby tě nekáral, a byl bys ve lži postižen.
Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
7 Dvou věcí žádám od tebe, neoslýchejž mne, prvé než umru:
Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
8 Marnost a slovo lživé vzdal ode mne, chudoby neb bohatství nedávej mi, živ mne pokrmem vedlé potřeby mé,
Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
9 Abych snad nasycen jsa, tě nezapřel, a neřekl: Kdo jest Hospodin? a abych zchudna, nekradl, a nebral naprázdno jména Hospodina Boha svého.
Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
10 Nesoč na služebníka před pánem jeho, aťby nezlořečil, a ty abys nehřešil.
Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
11 Jest pokolení, kteréž otci svému zlořečí, a matce své nedobrořečí.
Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
12 Jest pokolení čisté samo u sebe, ačkoli od nečistot svých není obmyto.
Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
13 Jest pokolení, jehož vysoké jsou oči, a víčka jeho jsou vyzdvižená.
Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
14 Jest pokolení, jehož zubové jsou mečové, a třenovní zubové jeho nožové, k zžírání chudých na zemi a nuzných na světě.
Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
15 Pijavice má dvě dcery říkající: Dej, dej. Tři věci nebývají nasyceny, anobrž čtyry, kteréž nikdy neřeknou: Dosti:
Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
16 Peklo a život neplodné, země též nebývá nasycena vodou, a oheň neříká: Dosti. (Sheol )
Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol )
17 Oko, kteréž se posmívá otci, a pohrdá poslušenstvím matky, vyklubí krkavci potoční, aneb snědí je orličata.
Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
18 Tři tyto věci skryty jsou přede mnou, nýbrž čtyry, kterýchž neznám:
Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
19 Cesty orlice v povětří, cesty hada na skále, cesty lodí u prostřed moře, a cesty muže při panně.
Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
20 Takováž jest cesta ženy cizoložné: Jí, a utře ústa svá, a dí: Nepáchala jsem nepravosti.
Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
21 Pode třmi věcmi pohybuje se země, anobrž pod čtyřmi, jichž nemůž snésti:
Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
22 Pod služebníkem, když kraluje, a bláznem, když se nasytí chleba;
Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
23 Pod omrzalou, když se vdá, a děvkou, když dědičkou bývá paní své.
Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
24 Čtyry tyto věci jsou malé na zemi, a však jsou moudřejší nad mudrce:
Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
25 Mravenci, lid nesilný, kteříž však připravují v létě pokrm svůj;
Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
26 Králíkové, lid nesilný, kteříž však stavějí v skále dům svůj;
Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
27 Krále nemají kobylky, a však vycházejí po houfích všecky;
Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
28 Pavouk rukama dělá, a bývá na palácích královských.
Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
29 Tři tyto věci udatně vykračují, anobrž čtyry, kteréž zmužile chodí:
Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
30 Lev nejsilnější mezi zvířaty, kterýž neustupuje před žádným;
Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
31 Přepásaný na bedrách kůň neb kozel, a král, proti němuž žádný nepovstává.
Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
32 Jestliže jsi bláznil, vynášeje se, a myslil-lis zle, ruku na ústa polož.
Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
33 Kdo tluče smetanu, stlouká máslo, a stiskání nosu vyvodí krev, tak popouzení k hněvu vyvodí svár.
Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.