Príslovia 29
1 Člověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.
Чоловік остере́жуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.
2 Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.
Коли мно́жаться праведні, радіє наро́д, як панує ж безбожний — то сто́гне наро́д.
3 Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.
Люди́на, що мудрість кохає, поті́шує батька свого, а хто попасає блудни́ць, той губить маєток.
4 Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.
Цар утримує край правосу́ддям, а люди́на хаба́рна руйнує його.
5 Člověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.
Люди́на, що другові своєму підле́щує, на сто́пах його па́стку ставить.
6 Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.
У провині люди́ни лихої знахо́диться па́стка, а справедливий радіє та ті́шиться.
7 Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.
Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізна́ння про це.
8 Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.
Люди глузли́ві підбу́рюють місто, а мудрі утишують гнів.
9 Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.
Мудра люди́на, що праву́ється із нерозумним, то чи гні́вається, чи сміється, — споко́ю не знає.
10 Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.
Кровоже́рці нена́видять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.
11 Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.
Глупа́к уесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стри́мує.
12 Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.
Володар, що слухає сло́ва брехливого, — безбожні всі слу́ги його!
13 Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.
Убогий й гноби́тель стрічаються, — їм обом Господь очі освітлює.
14 Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.
Як цар правдою судить убогих, стоя́тиме трон його за́вжди.
15 Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.
Різка й поу́ка премудрість дають, а дити́на, зали́шена тільки собі, засоро́млює матір свою.
16 Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.
Як мно́жаться несправедливі — провина розмно́жується, але праведні бачитимуть їхній упа́док.
17 Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.
Карай сина свого — й він тебе заспоко́їть, і приє́мнощі дасть для твоєї душі.
18 Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.
Без пророчих виді́нь люд розбе́щений, коли ж стереже він Зако́на — блаженний.
19 Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.
Раб словами не буде пока́раний, — хоч він розуміє, але́ не послу́хає.
20 Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.
Чи бачив люди́ну, квапли́ву в словах своїх? — Більша надія глупце́ві, ніж їй!
21 Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.
Хто розпе́щує зма́лку свого раба, то кінець його буде невдячний.
22 Člověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.
Гнівли́ва люди́на викли́кує сварку, а лютий вчиняє багато провин.
23 Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.
Горди́ня люди́ни її понижає, а чести набуває покірливий духом.
24 Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.
Хто ді́литься з зло́дієм, той нена́видить душу свою, — він чує прокля́ття, та не виявляє.
25 Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.
Страх перед люди́ною па́стку дає, хто ж наді́ю складає на Господа, буде безпечний.
26 Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.
Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для люди́ни.
27 Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.
Наси́льник — оги́да для праведних, а простодоро́гий — оги́да безбожному.
