< Príslovia 26 >

1 Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
Jak śnieg w lecie i jak deszcz we żniwa, tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
Jak ptak się tuła [i] jak jaskółka lata, tak nie przyjdzie niezasłużone przekleństwo.
3 Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
Bicz na konia, wędzidło na osła, a kij na grzbiet głupiego.
4 Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie był do niego podobny.
5 Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.
6 Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
Kto powierza głupiemu posłannictwo, odcina sobie nogi i pije na własną szkodę.
7 Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
[Jak] nierówne są nogi chromego, tak przysłowie w ustach głupich.
8 Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
Jaki jest ten, kto przywiązuje kamień do procy, taki ten, kto oddaje cześć głupiemu.
9 Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
Jak cierń wbija się w rękę pijaka, tak przysłowie w ustach głupców.
10 Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
Wielki [Bóg] stworzył wszystko i odpłaca głupiemu, odpłaca również przestępcom.
11 Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
[Jak] pies powraca do swoich wymiocin, tak głupi powtarza swoją głupotę.
12 Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
Widzisz człowieka, co mądry w swoich oczach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
13 Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.
14 Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
Jak drzwi się obracają na swoich zawiasach, tak leniwy na swoim łóżku.
15 Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
Leniwy kryje rękę pod pachę, a ciężko mu ją podnosić do ust.
16 Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
Leniwy uważa się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.
17 Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
Kto przechodzi i wtrąca się w cudzy spór, jest jak ten, który łapie psa za uszy.
18 Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
Jak szalony wypuszcza iskry, strzały i śmierć;
19 Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
Taki jest każdy, kto zwodzi swego bliźniego i mówi: Czy nie żartowałem?
20 Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
Gdy nie ma drew, ogień gaśnie; tak gdy nie ma plotkarza, ustaje spór.
21 Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
Jak węgiel dla żaru i drwa do ognia, tak kłótliwy człowiek do wzniecenia sporu.
22 Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
Słowa plotkarzy są [jak] rany; przenikają do głębi wnętrzności.
23 Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
Palące wargi i złe serce [są jak] gliniana skorupa pokryta żużlem srebrnym.
24 Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
Ten, kto nienawidzi, udaje wargami, lecz w sercu knuje podstęp.
25 Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
Gdy mówi miłym głosem, nie wierz mu, bo siedem obrzydliwości ma w swoim sercu.
26 Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
Nienawiść [człowieka] bywa pokryta podstępem, [ale] jego niegodziwość będzie odkryta na zgromadzeniu.
27 Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
Kto kopie dół, wpadnie w niego; kto kamień toczy, na niego się on obróci.
28 Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.
Kłamliwy język nienawidzi [tych, których] uciska, a usta pochlebcze prowadzą do zguby.

< Príslovia 26 >