Príslovia 20
1 Víno činí posměvače, a nápoj opojný nepokojného; pročež každý, kdož se kochá v něm, nebývá moudrý.
La vino estas blasfemanto, ebriiga trinkaĵo estas sovaĝa; Kaj kiu delogiĝas per ili, tiu ne estas prudenta.
2 Hrůza královská jako řvání mladého lva; kdož ho rozhněvá, hřeší proti životu svému.
Minaco de reĝo estas kiel kriego de leono; Kiu lin kolerigas, tiu pekas kontraŭ sia animo.
3 Přestati od sváru jest to každému ku poctivosti, ale kdožkoli se do nich zapletá, blázen jest.
Estas honoro por homo ĉesigi malpacon; Sed ĉiu malsaĝulo estas malpacema.
4 Lenoch neoře pro zimu, pročež žebrati bude ve žni, ale nadarmo.
En la malvarma tempo mallaborulo ne plugas; Li petos en aŭtuno, kaj li nenion ricevos.
5 Rada v srdci muže voda hluboká, muž však rozumný dosáhne jí.
Intenco en la koro de homo estas profunda akvo; Sed homo saĝa ĝin elĉerpos.
6 Větší díl lidí honosí se účinností svou, ale v pravdě takového kdo nalezne?
Multaj homoj proklamas pri sia boneco; Sed kiu trovos homon fidelan?
7 Spravedlivý ustavičně chodí v upřímnosti své; blažení synové jeho po něm.
Virtulo iras en sia senpekeco; Feliĉaj estas liaj infanoj post li.
8 Král sedě na soudné stolici, rozhání očima svýma všecko zlé.
Reĝo, kiu sidas sur trono de juĝo, Disventumas per siaj okuloj ĉion malbonan.
9 Kdo může říci: Očistil jsem srdce své? Čist jsem od hříchu svého?
Kiu povas diri: Mi purigis mian koron, Mi estas libera de mia peko?
10 Závaží rozdílná a míra rozdílná, obé to ohavností jest Hospodinu.
Neegalaj peziloj, neegalaj mezuroj, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
11 Po skutcích svých poznáno bývá také i pachole, jest-li upřímé a pravé dílo jeho.
Eĉ knabon oni povas ekkoni laŭ liaj faroj, Ĉu estas pura kaj justa lia konduto.
12 Ucho, kteréž slyší, a oko, kteréž vidí, obé to učinil Hospodin.
Orelon aŭdantan kaj okulon vidantan: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
13 Nemiluj snu, abys nezchudl, otevři oči své, a nasytíš se chlebem.
Ne amu dormon, por ke vi ne malriĉiĝu; Malfermu viajn okulojn, kaj vi satiĝos de pano.
14 Zlé, zlé, říká ten, kdož kupuje, a odejda, tedy se chlubí.
Malbona, malbona, diras la aĉetanto; Sed kiam li foriris, tiam li fanfaronas.
15 Zlato a množství perel, a nejdražší klínot jsou rtové umělí.
Oni povas havi oron kaj multe da perloj; Sed buŝo prudenta estas multevalora ilo.
16 Vezmi roucho toho, kterýž slíbil za cizího, a kdo za cizozemku, základ jeho.
Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
17 Chutný jest někomu chléb falše, ale potom ústa jeho pískem naplněna bývají.
Malhonesta pano estas bongusta por homo; Sed lia buŝo poste estos plena de ŝtonetoj.
18 Myšlení radou upevňuj, a s opatrnou radou veď boj.
Intencoj fortikiĝas per konsilo; Kaj militon oni faru prudente.
19 Kdo vynáší tajnost, chodí neupřímě, pročež k lahodícímu rty svými nepřiměšuj se.
Kiu malkaŝas sekreton, tiu estas kiel kalumnianto; Ne komunikiĝu kun tiu, kiu havas larĝan buŝon.
20 Kdo zlořečí otci svému neb matce své, zhasne svíce jeho v temných mrákotách.
Kiu malbenas sian patron kaj sian patrinon, Ties lumilo estingiĝos meze de profunda mallumo.
21 Dědictví rychle z počátku nabytému naposledy nebývá dobrořečeno,
Heredo, al kiu oni komence tro rapidas, Ne estas benata en sia fino.
22 Neříkej: Odplatím se zlým; očekávej na Hospodina, a vysvobodí tě.
Ne diru: Mi repagos malbonon; Fidu la Eternulon, kaj Li vin helpos.
23 Ohavností jsou Hospodinu závaží rozdílná, a váhy falešné neoblibuje.
Neegalaj peziloj estas abomenaĵo por la Eternulo, Kaj malvera pesilo estas ne bona.
24 Od Hospodina jsou krokové muže, ale člověk jak vyrozumívá cestě jeho?
La irado de homo dependas de la Eternulo; Kiel homo povus kompreni sian vojon?
25 Osídlo jest člověku pohltiti věc posvěcenou, a po slibu zase toho vyhledávati.
Ĝi estas reto por homo, se li rapidas nomi ion sankta Kaj esploras nur post faro de promeso.
26 Král moudrý rozptyluje bezbožné, a uvodí na ně pomstu.
Saĝa reĝo dispelas malvirtulojn, Kaj venigas radon sur ilin.
27 Duše člověka jest svíce Hospodinova, kteráž zpytuje všecky vnitřnosti srdečné.
La animo de homo estas lumilo de la Eternulo; Ĝi esploras ĉiujn internaĵojn de la korpo.
28 Milosrdenství a pravda ostříhají krále, a milosrdenstvím podpírá se trůn jeho.
Favorkoreco kaj veremeco hardas reĝon; Kaj per favorkoreco li subtenas sian tronon.
29 Ozdoba mládenců jest síla jejich, a okrasa starců šediny.
Gloro por junuloj estas ilia forto, Kaj ornamo por maljunuloj estas grizeco.
30 Modřiny ran jsou lékařství při zlém, a bití vnitřnostem života.
Vundoj de batoj devas penetri en malbonulon, Kaj frapoj devas iri profunde en lian korpon.
