Príslovia 15
1 Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.
Ла́гідна відповідь гнів відверта́є, а слово вра́зливе гнів підійма́є.
2 Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.
Язик мудрих — то добре знання́, а уста́ нерозумних глупо́ту висло́влюють.
3 Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.
Очі Господні на кожному місці, — позира́ють на злих та на добрих.
4 Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.
Язик ла́гідний — то дерево життя, а лука́вство його — залама́ння на дусі.
5 Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.
Зневажає безумний напучення ба́тькове, а хто береже осторо́гу, стає розумніший.
6 V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.
Дім праведного — скарб великий, а в пло́ді безбожного — бе́злад.
7 Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.
Уста мудрих знання́ розсівають, а серце безглу́здих не так.
8 Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.
Жертва безбожних — оги́да для Господа, а молитва невинних — Його уподо́ба.
9 Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.
Господе́ві огида — дорога безбожного, а того, хто женеться за праведністю, Він кохає.
10 Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.
Люта кара на то́го, хто путь оставляє, а хто осторо́гу нена́видить, той умирає.
Шео́л й Аваддо́н перед Господом, — тим більше серця́ синів лю́дських! (Sheol h7585)
12 Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.
Насмі́шник не любить карта́ння собі, — він до мудрих не пі́де.
13 Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.
Ра́дісне серце лице весели́ть, а при сму́тку серде́чному дух приголо́мшений.
14 Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.
Серце розумне шукає знання́, а уста безумних глупо́ту пасу́ть.
15 Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.
Нужде́нному всі́ дні лихі, кому ж добре на серці, у того гости́на постійно.
16 Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.
Ліпше мале у Господньому стра́ху, ані ж скарб великий, та триво́га при то́му.
17 Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.
Ліпша пожи́ва яри́нна, і при тому любов, аніж тучний віл, та нена́висть при то́му.
18 Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.
Гнівли́ва люди́на роздра́жнює сварку, терпели́ва ж у гніві вспоко́ює за́колот.
19 Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.
Дорога лінивого — то тернови́ння, а путь щирих — дорога гладка́.
20 Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.
Мудрий син тішить ба́тька свого́, а люди́на безумна пого́рджує матір'ю своєю́.
21 Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.
Глупо́та — то радість для нерозумного, а люди́на розумна дорогою про́стою ходить.
22 Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.
Ламаються за́думи з бра́ку пора́ди, при числе́нності ж ра́дників спо́вняться.
23 Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!
Радість люди́ні — у відповіді його уст, а слово на ча́сі своєму — яке воно добре!
Путь життя для премудрого — уго́ру, щоб відда́люватись від шео́лу внизу́. (Sheol h7585)
25 Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.
Дім пишних руйнує Госпо́дь, але ста́вить межу́ для вдови.
26 Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.
Думки злого — оги́да для Господа, але чисті для Нього приє́мні слова́.
27 Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.
Заже́рливий робить нещасним свій дім, хто ж дарунки нена́видить, той буде жити.
28 Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.
Серце праведного розмірко́вує про відповідь, а у́ста безбожних вибри́зкують зло.
29 Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.
Далекий Господь від безбожних, але́ справедливих молитву Він чує.
30 To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.
Світло оче́й тішить серце, добра звістка підкрі́плює ко́сті.
31 Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.
Ухо, що навча́ння життя вислухо́вує, буде перебува́ти між мудрими.
32 Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.
Хто напу́чування не приймає, той не дбає про душу свою, а хто слухається осторо́ги, здобуде той розум.
33 Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.
Страх Господній — навча́ння премудрости, а перед славою — скромність іде́.
